Χάρη σε μια πανηγυρική, με όλες τις σημασίες της λέξης, αντίληψη που αποθεώθηκε στα χρόνια του κατ΄ ευφημισμόν «εκσυγχρονισμού», πολλοί Έλληνες συνήθισαν στην ιδέα ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι ένας παράδεισος παροχής άφθονων δανείων προς κατανάλωση, ο οποίος επιπλέον θα εγγυόταν και τα σύνορά μας, απαλλάσσοντάς μας από τη σχετική υποχρέωση!..

Η καταναλωτική μέθη στην οποία βυθίστηκε η χώρα, μας βγήκε μάλλον ξινή. Γιατί, όπως λέει μια σοφή παροιμία της Ανατολής, αυτός που πίνει με δανεικά, μεθάει διπλά…

Καθισμένοι τώρα στην άκρη του δρόμου, μετράμε απώλειες, χωρίς ακόμα να έχουμε συνειδητοποιήσει τις αιτίες της παρακμής και με τα κόμματα του αστικού κορμού οχυρωμένα σε ιδιοτελείς μικρόκοσμους, ανίκανα να συνεννοηθούν μπροστά στην ανάγκη για ένα μεταρρυθμιστικό παραγωγικό σχέδιο, που θα υπηρετήσουμε αδιαμαρτύρητα για να βγούμε από την κρίση.

Ο χρόνος ως εκ τούτου, κυλά βασανιστικά σωρεύοντας αγωνίες, σαν να έχουμε εναποθέσει τις ελπίδες μας στην ευνοϊκή παρέμβαση τρίτων, ώστε να αποφύγουμε το κακό συναπάντημα με το μοιραίο.

Αποδείχθηκε αυτό στην επίσκεψη του Προέδρου Ομπάμα που υποδέχθηκε η κυβέρνηση στην Αθήνα σε μεσσιανική ατμόσφαιρα. Βεβαίως η ψοφοδεής στάση του πρωθυπουργού, η εμφανής αμηχανία και η κόπωση που εξέπεμπε (έφτασε κάποια στιγμή να κοιτάει με ένα παρολίγον χασμουρητό το ρολόϊ του, την ώρα των δηλώσεων Ομπάμα…) μαρτυρά αποκαλυπτικά την έλλειψη πολιτικής παράδοσης σε επαφές μεγάλου βεληνεκούς και την τραγική αδυναμία ανάγνωσης του διεθνούς περιβάλλοντος, των Ελλήνων πολιτικών που αδυνατούν να βγάλουν τη χώρα από τον Βαλκάνιο πτωχοπροδρομισμό της.

Όμως πέρα από αυτήν τη θλιβερή εικόνα, ειπώθηκαν αυτές τις τελευταίες ώρες στην Αθήνα πράγματα σημαντικά από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ. Το θέμα είναι ότι έρχονται αργά, καθώς ο ίδιος απέρχεται από το προσκήνιο και ότι δεν μπορούν να αμβλύνουν την ακαμψία του Βερολίνου το οποίο δυσπιστεί για τις μεταρρυθμιστικές προθέσεις της Ελλάδας.

Οι περισσότεροι στάθηκαν στην απερίφραστη στήριξη Ομπάμα για το πρόβλημα του χρέους. Διέλαθε όμως την προσοχή, ότι τα ενθαρρυντικά του λόγια, συνοδεύτηκαν από επίμονες συστάσεις για εφαρμογή των λεγόμενων μεταρρυθμίσεων, αλλά και η αμέριστη κατανόηση που έδειξε στις κυβερνήσεις του βλοσυρού και δύστροπου Βορρά, αναγνωρίζοντας ότι έχουν και αυτές να δώσουν λόγο στους ψηφοφόρους τους…

Συνελόντι ειπείν, η χώρα οφείλει να αξιοποιήσει τις οίκοθεν δυνάμεις που παραμένουν αδρανείς. Να σταθεί στο δικό της έδαφος και, όπως ο μυθικός Ανταίος, να αντλήσει ισχύ από αυτό. Πρόθυμοι σωτήρες δεν υπάρχουν σήμερα. Κι όταν βρίσκονται, συνήθως δεν παρέχουν τις υπηρεσίες τους δωρεάν.  

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr