Βλέπουμε τους εκπροσώπους του. Διακεκριμένοι «επιληπτικοί» που συσπώνται μέσα τους οι αφροί της αποτυχίας…Σαν να μη μεσολάβησαν οι κάλπες της 25ης Ιανουαρίου.
Σαμαράς και Βενιζέλος, δύο χρεοκοπημένα πολιτικά «συνεταιράκια», εφορμούν κάθετα σήμερα στη νεοπαγή κι ατάλαντη κυβέρνηση, γυρεύοντας ιστορική δικαίωση για τις αστοχίες και τους ολέθριους χειρισμούς τους, που κόστισαν αιματηρές θυσίες στους πολίτες της χώρας.
Θα πρέπει να ξαναθυμίσουμε τους αριθμούς; Και να έχωμε πρόχειρο κάθε φορά ένα ανθολόγιο ψευδών δηλώσεων; Κάθε τόσο, μας έταζαν ότι θα «βγούμε στο ξέφωτο» κι ότι «η κορυφή είναι κοντά, διανύουμε τα τελευταία μόνο μέτρα» και μας απειλούσαν κι από πάνω ότι τότε «θα ξαναγνωριστούμε»! Ποιοι με ποιους άραγε;
Εμείς με την Αφροδίτη Αλ Σάλεχ; Ή με τον ακροδεξιό κύκλο του (οριστικά) τέως Σαμαρά;
Οι άνθρωποι αυτοί, χρόνια τώρα, δεν κατοικούνε στα λόγια τους.
Το δυστύχημά μας, είναι άλλο.
Ότι και η νέα κυβέρνηση, όπως όλα τα αστικά ελληνικά κόμματα, δεν έχει Πρόγραμμα. Ούτε βέβαια το ΚΚΕ που το θωπεύει η αστική τάξη της χώρας, επειδή δεν κινδυνεύει καθόλου από αυτό…
Εκτός από αόριστες «ιδέες», από αυτές που (καλύτερες κιόλας!) ακούς στα καφενεία της Επικράτειας, η ετερόκλητη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝ.ΕΛΛ είναι καθαρό, ότι δεν ημπορεί να «το πάει παρακάτω»!..
Ας αφήσουμε τα πολύπλοκα θέματα εσωτερικής συνοχής. Δεν έχει όμως, επεξεργασμένες προγραμματικές προτάσεις που θα κινητοποιούσαν ζωτικές κοινωνικές δυνάμεις, μήπως κι αλλάζανε λίγο οι διαθέσεις στη χώρα κι έπαιρνε μπρος μια παραγωγική μηχανή, στηριγμένη σε πρωτότυπες βάσεις.
Σε ποιους απευθυνόταν άραγε αμέριμνα ο Α. Τσίπρας- χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία εδώ που τα λέμε…- όταν μίλαγε για «ζουρνάδες και νταούλια;». Τώρα που η ΕΚΤ σφίγγει τη θηλειά της χρεοκοπίας ποιες είναι οι κοινωνικές και πολιτικές του συμμαχίες; Αγνοούν πεισματικά οι κομματικοί μηχανισμοί, ότι στη χώρα υπάρχει ένα χάλκινο γένος ευθύνης που ποτέ δε στριμώχτηκε στην αυλή τους να βολευτεί.
Στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης αίφνης, παράγουνε νανοτεχνολογία που την εξάγουν, μεταξύ άλλων, σε ΗΠΑ, Καναδά και Ιαπωνία.. Αλλά, τα λεφτά είναι τόσο λίγα, ώστε πουλάνε μαζί κοψοχρονιά και την πατέντα…
Και, σε αντιδιαστολή, στα συνοικιακά σουβλατζίδικα-ας αφήσουμε το κρέας…- ακόμα και τα ξύλινα καλαμάκια, εισάγονται από τρίτες χώρες!
Στην κυβέρνηση που, απ όσο μαθαίνουμε από τα non paper…αενάως διαπραγματεύεται, μέχρι να μας το φέρει «με το μαλακό», φαίνεται πως κανείς δεν ασχολείται με αυτά. Όθεν υπάρχει κόσμος στη χώρα που θέλει να πεθάνει σε κάποιαν απόσταση απο αυτήν την αβάσταχτη ελαφρότητα.
Στο μεταξύ το Κοινοβούλιο συζητά τις ιδιαίτερες εμπνεύσεις της Προέδρου του, πάνω στις κλίμακες μιας στείρας οξυδέρκειας.
Και οι υπόλοιποι συγκροτούμε την αδρανή μάζα...
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr