Δεν πρόλαβε καν να αρθρώσει το αίτημά της η νέα Ελληνική κυβέρνηση για παράταση της δανειακής σύμβασης και υψώθηκε από το Βερολίνο μια σκαιά και ετοιμοπόλεμη άρνηση. Ποιο το όφελος να συμμετέχεις σε μια Ένωση που δεν είναι διατεθειμένη καν να σ΄ ακούσει;
Όμως η συνοχή και η διάρκεια ενός συστήματος εξουσίας βρίσκεται σε συνάρτηση με την ισχύ των ζωτικών ψευδαισθήσεων που προβάλλει. Κι αυτή η Ευρώπη, που έχει μεταβληθεί από καιρό σε πεδίο επίδειξης της γερμανικής ισχύος, αφήνει παγερά αδιάφορους όλο και περισσότερους λαούς.
Μπροστά στο φόβο να χαθεί ο πολιτικός έλεγχος και οι ευρωπαϊκοί λαοί να κάνουν του κεφαλιού τους, το Βερολίνο με την άβουλη προθυμία και άλλων έντρομων συντηρητικών ηγεσιών, όπως της Ισπανίας, εκτελεί με αφοσίωση ένα κρεσέντο ακαμψίας. Άλλωστε, όπως έδειξε η εκλογική συντριβή της Άνγκελας Μέρκελ στο Αμβούργο, ο «ελληνικός ιός» κατά της λιτότητας, είναι μπροστά στις πύλες του Βρανδεμβούργου…
Όπως συμβαίνει με εκείνον που σταδιακά χάνει την ακοή του και είναι υποχρεωμένος βαθμιαία να ανεβάζει την ένταση του ήχου, κάθε τόσο, στις ήδη υπάρχουσες επαχθείς φοροεπιδρομές και υποχρεώσεις, υποδεικνύονται βλοσυρά και νέες καταστρεπτικές προτάσεις που προφανώς δεν αποσκοπούν στην μεταρρύθμιση της οικονομίας, αλλά στον πολιτικό παραδειγματισμό των χωρών που τείνουν να χάσουν τον δημοσιονομικό έλεγχο.
Στις πρόσφατες διαπραγματεύσεις- αυτές που για πρώτη φορά μια ελληνική αντιπροσωπεία διεξήγαγε τα τελευταία χρόνια- η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, έκανε σημαντικές εκπτώσεις από τις προεκλογικές της εξαγγελίες, για να ζητήσει λίγο ζωτικό δημοσιονομικό χώρο που θα της επιτρέψει να αντιμετωπίσει τη βαθειά κοινωνική κρίση και να δημιουργήσει ένα θετικό περιβάλλον για την οικονομία.
Εγκαταλείποντας τη βασική της θέση για διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, η κυβέρνηση διαβεβαίωσε τους δανειστές ότι δε θα χάσουν τα λεφτά τους. Έτσι, η ακύρωση του Μνημονίου, υποκαταστάθηκε από την αποδοχή του 70% του τρέχοντος προγράμματος. Τι απομένει στο 30%; Καλύτεροι όροι αξιοποίησης του δημόσιου πλούτου και μείωση της αύξησης του ΑΕΠ στα επίπεδα του 1,5%, μεταξύ άλλων.
Την ίδια στιγμή, η ικανοποίηση εξαγγελιών όπως, αφορολόγητο στις 12.000 ευρώ, αύξηση βασικού μισθού στα 750 ευρώ και 13η σύνταξη στους χαμηλοσυνταξιούχους μετατίθεται προς το μέλλον, ενώ και η κατάργηση του αντισυνταγματικού ΕΝΦΙΑ, θα συμβεί μεν το 2015, αλλά, αφού προηγουμένως καταβληθεί η τελευταία δόση του 2014, με την επίκληση του πατριωτισμού των Ελλήνων.
Στην ομιλία του στην Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ, ο Α. Τσίπρας, ανακοίνωσε ότι η κυβέρνηση καταθέτει οσονούπω τρία νομοσχέδια που αφορούν στην προστασία της πρώτης κατοικίας, τη ρύθμιση των 100 δόσεων για ληξιπρόθεσμες οφειλές και την επαναφορά του εργατικού δικαίου που καταργήθηκε συνοπτικά τα τελευταία χρόνια στη χώρα. Κανένας δανειστής δεν θα είχε αντίρρηση επ΄ αυτών.
Όμως ο κ. Τσίπρας, πρόσθεσε και μια παράμετρο την οποία με ιδιαίτερη έμφαση υπογραμμίζουν εδώ και αρκετό καιρό οι ΗΠΑ. Ότι εκτός από την υπαρκτή απειλή «ενός νέου διχασμού στην καρδιά της Ευρώπης», η διπλωματική μάχη της Ελλάδας, «είναι βαθύτατα πολιτική και μάλιστα με γεωπολιτικές προεκτάσεις» καθώς η κρίση στα μέτωπα της Ουκρανίας και της Συρίας δεν λέει να κοπάσει. Ποιος θέλει μια Ελλάδα βυθισμένη στην αστάθεια;
Είναι αλήθεια ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις αποδέχθηκαν με τα χέρια κάτω, ό,τι τους ζητήθηκε, γεγονός που υπέσκαψε καίρια την αξιοπιστία της χώρας, αφού, αποδείχθηκαν ανεπαρκείς να εφαρμόσουν τις ίδιες τους τις συμβατικές δεσμεύσεις.
Από την επομένη των εκλογών, όμως, είναι σημαντικό ότι άλλαξε ακόμα και ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τη δυστυχία μας. Βεβαίως η κατάσταση παραμένει δύσκολη σε συνθήκες έλλειψης ρευστότητας και εισοδηματικής καχεξίας. Ωστόσο, όλο και μεγαλύτερο μέρος των πολιτών δείχνει να αντιλαμβάνεται πως αν συνεχιστούν τα νεοφιλελεύθερα οικονομικά μέτρα η χώρα δεν μπορεί να ελπίζει σε τίποτε στο μέλλον.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr