Η αλήθεια της Ευρωζώνης δεν έχει καμία σχέση με το θέατρο που παίζεται τα πέντε χρόνια της κρίσης, με την Ελλάδα να υποδύεται, θέλοντας και μη, το μαύρο πρόβατο, που η άσπιλη, φιλεύσπλαχνη, και άκρως ευεργετική ηγεμών Γερμανία, με την τεράστια υπομονή ενός αγίου, προσπαθεί με απέραντη εθνική αυταπάρνηση να φέρει στον ίσιο δρόμο.

Όχι, ο Βαρουφάκης διορίστηκε στον κρισιμότατο ρόλο του ΥΠΟΙΚ της Ελλάδας, για ένα και μόνο λόγο, να διατυμπανίσει σε βάθος και σε πλάτος, και σε στεντόρεια φωνή, την βάναυση και άκρως εκμεταλλευτική πολιτική που η Γερμανία επιβάλλει όλα αυτά τα χρόνια στην Ευρωζώνη, με κεντρικό μουτζούρη, και όχι μόνο, την Ελλάδα. Αυτή η πολιτική είναι κατ’ αρχάς άκρως εθνικιστική, και άκρως αρνητική για τους υπόλοιπους «εταίρους» του κοινού νομίσματος. Πολλοί υποστηρίζουν ότι η Γερμανία έχει κάθε δικαίωμα να υποστηρίζει βασικά τα εθνικά της συμφέροντα. Ο γράφων διαφωνεί κάθετα με αυτήν την γνώμη.

Όταν η παρούσα συγκυρία της Ευρωζώνης, εκ των πραγμάτων, τοποθετεί την Γερμανία σε μία συντριπτικά ισχυρή θέση έναντι των άλλων κρατών του ευρώ, και στο οικονομικό και στο γεωπολιτικό αλλά και στο χρηματοπιστωτικό επίπεδο, και όταν αυτή η θέση που κατέχει η Γερμανία της αποκομίζει αμύθητα πλεονεκτήματα, οικονομικά και γεωπολιτικά, που πρώτη φορά στην ιστορία του γερμανικού λαού υλοποιούνται, τότε η Γερμανία, ούσα η πραγματική ηγεμών της Ευρωζώνης, οφείλει να είναι μία Ευρωπαϊκή, αλτρουιστική ηγεμών, και όχι μία άκρως τευτονική, και άκρως εκμεταλλευτική ηγεμών.

Ο Βαρουφάκης ήταν ό ικανός ντελάλης, ο σωστός αγγελιοφόρος αυτής της τραγικής συγκυρίας που εξελίσσεται στην Ευρώπη, με πιθανότατο ζοφερό τέλος την διάλυση του κοινού νομίσματος, και την εξάλειψη του ευρωπαϊκού ονείρου, πάνω στα θρύψαλα της γερμανικής ηγεμονικής πολιτικής. Η συγκυρία της ελληνικής κρίσης έτυχε να τον φέρει στο προσκήνιο, για να προσπαθήσει να αφυπνίσει την ηγεσία της Ευρωζώνης, αλλά και τους λαούς της, και να διαλύσει το καλά σκηνοθετημένο και αποτελεσματικά υλοποιημένο σενάριο της «φίλης» και «προστάτιδας» Γερμανίας.

Δεν είναι κατά τύχη ότι ο Βαρουφάκης έτυχε λαμπρής υποδοχής στα διεθνή ΜΜΕ. Ο κύριος λόγος δεν ήταν το παρουσιαστικό του, αν και αυτό βοήθησε με αμφίρροπα αποτελέσματα. Ο λόγος που ο Έλληνας υπουργός έγινε παγκοσμίως διάσημος από την μία μέρα στην άλλη, ήταν διότι επί τέλους, ένας ευρωπαίος, με υψηλό και κεντρικό, λόγω της κρίσης, θεσμικό ρόλο, μπόρεσε και μίλησε, και διαλάλησε, και εξήγησε και ξεμπρόστιασε το εκμεταλλευτικό παιχνίδι της Γερμανίας ανά τον κόσμο. Ο διεθνής τύπος το έχει τούμπανο, αλλά οι Ευρωπαίοι, ακόμα και οι Έλληνες, το έχουν κρυφό καμάρι, ότι η Γερμανία οργιάζει κερδοσκοπικά εναντίον των υπολοίπων κρατών του ευρώ. Αλλά ήταν αργά. Η Ελλάδα δεν ήταν και δεν είναι σε θέση να προβάλει αυτήν την πικρή αλήθεια στο διηνεκές. Ο οικονομικός πόλεμος εναντίον της είναι αμείλικτος, και η Γερμανία είναι ένας αμείλικτος αντίπαλος, για να μην πω εχθρός. Και έτσι το φίμωτρο μπήκε στον Γιάνη με το ένα νι.

Κανείς δεν συμφωνεί με την γερμανική πολιτική, πέραν της μικρής μειονότητας του πυρήνα, Ολλανδίας, Φινλανδίας και Αυστρίας. Όλοι οι άλλοι απεχθάνονται την Γερμανία, αλλά όλοι την τρέμουνε. Και μόνο μία θεότρελη και σε άκρα απόγνωση Ελλάδα, ήταν διατεθειμένη να σπάσει αυτήν την σιωπή, να ξεμπροστιάσει το στημένο παραμύθι. Αλλά η Ελλάδα δεν άντεξε πάνω από δύο μήνες καταιγιστικού οικονομικού πολέμου από την ευρωζωνική ηγεσία, με την ευγενή συμπαράσταση της προηγούμενης κυβέρνησης, και έκανε το πρώτο βήμα προς μία συνθηκολόγηση, η οποία, η στήλη ελπίζει, δεν θα εξελιχθεί σε μία παράδοση άνευ όρων.

Γιατί η στήλη φοβάται ότι η Γερμανία προτίθεται να απαιτήσει την κεφαλή της αριστερής κυβέρνησης επί πίνακι, αργά ή γρήγορα. Η κεφαλή του Βαρουφάκη δεν είναι αρκετή, είναι απλά η πρώτη. Η Γερμανία δεν πρόκειται να αφήσει κανένα βότσαλο, αριστερό ή ελληνικό ή ισπανικό, να ταράξει την γαλήνια λίμνη του Ευρωζωνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος. Αυτής της τέλεια σχεδιασμένης και υλοποιημένης Ευρωφάκας, όπου η Γερμανία κυριαρχεί αδιαφιλονίκητα, και στο τομέα της παραγωγικής και εξαγωγικής οικονομίας, αλλά και στο τομέα της χρηματοπιστωτικής οικονομίας, επειδή κυριαρχεί σαν την βασικά μόνη χώρα πιστώτρια, ανάμεσα στα υπόλοιπα κράτη-χρεώστες της Ευρωζώνης.

Και αυτός είναι και ο λόγος που η Γερμανία έχει οδηγήσει την Ευρωζώνη, σύμφωνα ακόμα και με τις τελευταίες αναλύσεις του ΔΝΤ, σε μία δεκαετία οικονομικής στασιμότητας τύπου Ιαπωνίας. Γιατί ή μακροχρόνια έλλειψη σημαντικής οικονομικής ανάπτυξης σε όλα τα κράτη του ευρώ, εκτός της Γερμανίας, βοηθάει την πιστώτρια οικονομία, την Γερμανία, και κάθε άλλο παρά βοηθάει τα άλλα κράτη που είναι χρεώστες, και τα οποία χρειάζονται υψηλή ανάπτυξη και υψηλό πληθωρισμό για να μειώσουν τα υπερβολικά δημόσια χρέη τους.

Αυτό το τραγικό και άκρως σατανικό υπόβαθρο ήτανε σε θέση, και είχε την ικανότητα και την διάθεση, να ξεσκεπάσει ο Βαρουφάκης. Για αυτό συναντιέται σε δείπνο με τον Γιώργο Σόρρο και όχι με τον Σόιμπλε. Και αυτό το ενδεχόμενο δεν ήταν διατεθειμένη η Γερμανία να ριψοκινδυνέψει. Εδώ, τον ίδιο τον Ντράγκι τον κρατάνε με κοντό χαλινάρι, και θα κάνουν πίσω μπρος σε ένα Βαρουφάκη, ή σε ένα Τσίπρα; Η Ελλάδα, καθοδόν να καταστεί η πρώτη ευρωπαϊκή αποικία χρέους, είναι και η πρώτη χώρα πειραματόζωο, όπου στην τωρινή συγκυρία, η χρηματοπιστωτική κυριαρχία της Γερμανίας πολεμάει, για πρώτη φορά τόσο καθαρά, ενάντια στον θεσμό της δημοκρατίας και της λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας. Το αποτέλεσμα στο οποίον αποσκοπεί η Γερμανία, με την τωρινή ασφυκτική πολιτική εναντίον της νεοσύστατης αριστερής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είναι η καταστολή, και η βασική αναίρεση της λαϊκής εντολής, και των βουλευτικών εκλογών, στο χρεωστικό κράτος των Ελλήνων, σαν βασική πρόβα τζενεράλε για το μέλλον της υπόλοιπης Ευρωζώνης, βλέπε Ευρωφάκας...

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr