Πόσο βαθειά πρέπει να είναι η απόγνωση του ελληνικού λαού, την τωρινή στιγμή και ιστορική συγκυρία, για να προσφέρει την επιλογή του και την εμπιστοσύνη του σε μία πολιτική «κίνηση» που ζει αποκλειστικά στο πρόσωπο ενός φωτογενούς μέλους της εμπεδωμένης ελληνικής δημοσιογραφίας, και η οποία κίνηση δεν λέει τίποτα περισσότερο από το «είμαστε καλοί» και ξέρουμε τι κάνουμε, παρόλο δεν σας λέμε τι πρόκειται να κάνουμε.

Πόσο ποιο κενό μπορεί να είναι ένα πολιτικό σύνθημα από αυτό του Ποταμιού, και πόσο πιο απηυδισμένοι, αηδιασμένοι, μπερδεμένοι, και γενικώς χειραγωγημένοι, μπορεί να είναι οι έλληνες πολίτες που διαλέγουν το ΠΟΤΑΜΙ; Όπως σωστά λέει ο Τσίπρας, και δεν είναι ο μόνος, ότι η Ελλάδα έγινε το πειραματόζωο της Ευρωζώνης, έτσι και τα νέα πολιτικά συμπτώματα της Ελλάδας, η ακροδεξιά, ο ναζισμός, και το δυνατότερο αριστερό κόμμα της ηπείρου, τώρα έρχεται να προστεθεί στις νεώτερες πολιτικές τάσεις και το «κόμμα» άνευ ταυτότητας και άνευ περιεχομένου.

Το ΠΟΤΑΜΙ είναι η απόδειξη του απόλυτου πολιτικού αδιεξόδου στην ελληνική επικράτεια, και προαναγγέλλει, ακριβώς όπως έκανε νωρίτερα η Χρυσή Αυγή, το απόλυτο πολιτικό αδιέξοδο στην Ευρωζώνη. Στην Ελλάδα, ο λαός δεν μπορεί να πιστέψει πια σε κανέναν απολύτως πολιτικό, και για αυτό τον λόγο, στρέφεται σε αυτόν που δεν λέει απολύτως τίποτα. Είναι η πιο ασφαλής επιλογή. Μη ελπίζεις τίποτα, και έτσι δεν μπορείς να χάσεις τίποτα, από αυτά που, έτσι και αλλιώς, δεν έχεις.

«Μόνο στις Βρυξέλλες ονομάζει κανείς δημοκρατία την επιλογή ανάμεσα σε δύο υποψηφίους που θέλουν ακριβώς το ίδιο.» (Σουλτς και Γιούνκερ). Αυτόν τον υπότιτλο έχει τωρινό άρθρο του πολιτικού αναλυτή Jan Fleischhauer στο Spiegel. Με αυτή την απλή φράση, ο αναλυτής ζωγράφισε την απόλυτα επιτυχημένη πολιτική χειραγώγηση του ευρωπαϊκού λαού. Δώσε στους ευρωπαίους ψηφοφόρους μόνο δύο επιλογές, οι οποίες είναι βασικά μόνο μία και η οποία μία και μόνη επιλογή είναι επιλογή της γερμανοκρατούμενης ευρωζωνικής ηγεσίας, και ονόμασε αυτήν την εκλογική διαδικασία, δημοκρατική.

Το παράδειγμα το έχει ήδη προσφέρει με τον τέλειο τρόπο της, η ίδια η Γερμανία, η οποία έδωσε στον γερμανικό λαό μόνο μία επιλογή, πριν αρκετά χρόνια, ταυτίζοντας την πολιτική της κεντροδεξιάς με αυτήν της κεντροαριστεράς, και τώρα σχεδιάζει και επιβάλλει στην Ευρώπη τις παρόμοιες δύο επιλογές, του Λαϊκού και του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, οι οποίες φυσικά είναι ταυτόσημες, ίδιες και απαράλλαχτες. Όπως η στήλη έχει ήδη επισημάνει, η μνημονιακή πολιτική της Μέρκελ κτίστηκε με την απόλυτη υποστήριξη των Σοσιαλδημοκρατών, χρόνια πριν από τον τωρινό μεγάλο κυβερνητικό συνασπισμό στην «μητέρα» Γερμανία.

Έτσι, το ΠΟΤΑΜΙ, σαν αυγό του απαράμιλλου ελληνικού δαιμόνιου, προσφέρει στους έλληνες ψηφοφόρους το τέλειο πλαστικό πολιτικό χάμπουργκερ, που θα το ζήλευε και το McDonald's. Φάε αυτό γιατί είναι ωραίο και γευστικό αλλά μη ρωτάς τι είναι. Η Μέρκελ πρέπει να είναι απόλυτα ικανοποιημένη...

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr