Το τελευταίο παράδειγμα της προσπάθειας χειραγώγησης της κοινής γνώμης, εν προκειμένω της ελληνικής, μας το πρόσφερε ένας από τους «κολλητούς» της μερκελικής πολιτικής, ο αυστριακός κ. Κάρας, του αδελφικού, προς τον κ. Σαμαρά, «Λαϊκού» κόμματος.

Παρεμπιπτόντως, κάποιος πρέπει να εξηγήσει στο παρόντα ελληνοαμερικανό γράφοντα αυτής της στήλης, που παρέμεινε ανίδεος της ελληνικής και της ευρωπαϊκής πολιτικής σχεδόν επί μισόν αιώνα, πώς μία ευρύτερη δεξιά πολιτική παράταξη, η οποία σύμφωνα με τον πολιτικό της χάρτη, τίθεται αναφανδόν στην πλευρά των εργοδοτών και εναντίον των συμφερόντων των εργατών, αυτοονομάστηκε «λαϊκή» στην πολιτική της ταυτότητα, και μετά επισημοποίησε σαν κεντρική της πολιτική επιχείρηση την σπίλωση, σαν «λαϊκισμό», κάθε προσπάθειας οιουδήποτε άλλου πολιτικού ή δημοσιογράφου να υπερασπισθεί τα δικαιώματα και τις ανάγκες του λαού.

Ούτε ο George Orwell δεν μπόρεσε να φανταστεί ένα παρόμοιο αναποδογύρισμα και μία τόσο επιτυχημένη διαστρέβλωση εννοιών, πολιτικών όρων και λέξεων. Η «Λαϊκή» πολιτική παράταξη, κάτω από την οποίαν στεγάζονται τα κόμματα της Μέρκελ, του Σαμαρά, και του κ. Κάρας, έχουν καταφέρει να αυτοονομαστούν σαν οι κύριοι υποστηρικτές των αναγκών των ευρωπαϊκών λαών, και κατηγορούν ασύστολα και αδιάντροπα, σαν «λαϊκιστή» οποιονδήποτε άλλο τολμήσει να αντιπαραθέσει μία άλλη πραγματικότητα για τις λαϊκές ανάγκες. Η μοντέρνα κοινοβουλευτική δημοκρατία του καπιταλισμού σε όλο της το μεγαλείο, και το οποίο «μεγαλείο» φυσικά τροφοδοτεί ακραία αντιδημοκρατικά πολιτικά τσουνάμια σαν την Χρυσή Αυγή.

Αλλά ας επιστρέψουμε στο προκείμενο. Με μία αθέμιτη παρέμβαση στις εσωτερικές πολιτικές αντιπαραθέσεις της χώρας, ο κ. Κάρας προσπάθησε, και προς το παρόν πέτυχε, να απλώσει μία ομίχλη πάνω από τις καταδικαστικές έρευνες για την καταστροφική πολιτική της Τρόικας στην Ελλάδα. Με αυτή του την παρέμβαση, ο κ. Κάρας, όχι μόνο κατάφερε να επισκιάσει τον πικρό και καταδικαστικό πόρισμα της έρευνας, αλλά και να σπιλώσει, τουλάχιστον για κάνα δύο μέρες, την ενισχυόμενη πανευρωπαϊκή ταυτότητα του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ, του κ. Τσίπρα, και νεοεκλεγμένου «αρχηγού» σύσσωμης της αριστερής ευρωζωνικής παράταξης για την προεδρία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις επερχόμενες ευρωεκλογές τον Μάιο.

Με μία απλή και άκρως παραπληροφορική φρασούλα, ο κ. Κάρας έδωσε σανίδα να πατήσουν, και η κυβερνητική παράταξη, αλλά και όλα τα φυσικά εμπεδωμένα ΜΜΕ, για να μπορέσουν εστιάσουν στο τι δεν έκανε ο κ. Τσίπρας μέσα σε μία ώρα συνομιλίας με τον κ. Κάρας τον περασμένο μήνα, παρά να εστιάσουν στο τι δεν έκανε και τι έκανε η Τρόικα στην ελληνική οικονομία τα περασμένα τέσσερα χρόνια. Μιλάμε δηλαδή ότι ο κ. Κάρας μας είπε ότι το «τι δεν έκανε ο Τσίπρας σε μία ώρα», ήταν πιο σοβαρό για την ελληνική πραγματικότητα, από το τι έκανε και τι δεν έκανε η Τρόικα τις τελευταίες 35 χιλιάδες ώρες κατά την διάρκεια της ηγεμονίας της επί της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας. Το ότι μία ώρα λεχθέντων, ή μη λεχθέντων του κ. Τσίπρα, αντιστοιχεί σε σημασία και σε βάρος, σε 35 χιλιάδες ώρες πεπραγμένων και μη πεπραγμένων των αντιπροσώπων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, και της Ευρωζώνης, ζωγραφίζει, τραγελαφικά, την πλήρη διαστρέβλωση της πραγματικότητας.

Αλλά ζωγραφίζει και κάτι άλλο. Ότι μία ώρα αλήθειας, η ο τρόμος μπροστά σε μία ώρα αλήθειας, είναι ικανή να αποσυνθέσει μία χώρα και ένα πανευρωπαϊκό σύστημα τα οποία παλεύουν να διασωθούν με όλες τις στραβές και αυτοκαταστροφικές προσπάθειες που έχουν σκαρφιστεί και επιβάλει τα τελευταία τέσσερα χρόνια.

Και είναι πραγματικά αποκαρδιωτικό να αναγκάζεσαι να παρακολουθείς τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, και όλους αυτούς που εργάζονται σε αυτά, να καταμαυρίζουν ανεπανόρθωτα τον δημόσιο διάλογο, εστιάζοντας, ξεκάθαρα εσκεμμένα, στις πλέον ανούσιες πτυχές αυτής της αντιπαράθεσης, για να αποφύγουν να εστιάσουν στην ουσία, που είναι η τραγωδία της ελληνικής κοινωνίας, και του ελληνικού έθνους.

Και για τους αγαπητούς αναγνώστες που τυχαίνει να διαβάζουν την στήλη για πρώτη φορά, επισημαίνω ότι με τον όρο «Γερμανοευρωπαϊστές» εννοώ όλους αυτούς τους πολιτικούς, δημοσιογράφους και πολίτες, που υποστηρίζουν, είτε ένθερμα και πρακτικά, είτε δια της αδιαφορίας και της ανέχειας, την παρούσα και ενισχυόμενη γερμανική ηγεμονία επί της Ευρωζώνης, σαν την μόνη δυνατή επιλογή, δυνατότητα και προοπτική.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr