Σαν τελευταίο και πιο πρόσφατο παράδειγμα πως η ανικανότητα ενδέχεται, η όχι, να υποθάλπει και κρατική διαφθορά, έρχεται το ρεπορτάζ για την πιστοποίηση, από τους οικονομικούς εισαγγελείς, της ημερομηνίας γέννησης του περίφημου USB που έχουν οι εισαγγελείς στα χέρια τους, και το οποίο φέρεται να πρωτοεμφανίστηκε στο προσωπικό γραφείο της οικίας του κ. Βενιζέλου στο τέλος του τελευταίου καλοκαιριού. Το ρεπορτάζ αυτής της σημαντικής πληροφορίας που χρονολογεί την γέννηση του υπάρχοντος USB στις αρχές Ιουλίου, 2011, σχολιάστηκε διαφορετικά από τα διάφορα ΜΜΕ.
Λίγα εξ αυτών, είχαν την αναγκαία ψηφιακή κατάρτιση να αντιληφθούν ότι η ημερομηνία δημιουργίας δεν έχει καμία σχέση για το πότε και από ποιόν αλλοιώθηκε το περιεχόμενο το οποίο βρίσκεται μέσα στο εργαλείο αυτή την στιγμή, και συγκεκριμένα τα ονόματα των τριών συγγενών του κ. Παπακωνσταντίνου. Πολλά όμως ΜΜΕ, ίσως διότι επηρεάστηκαν από τις τυχόν ανεπίσημες αναλύσεις και σκέψεις του τμήματος των οικονομικών εισαγγελέων, έσπευσαν να προσδιορίσουν ότι το πιστοποιητικό γέννησης αυτομάτως απαλλάσσει τον κ. Βενιζέλο από την υποψία ότι η εξάλειψη των τριών ονομάτων έγινε κατά την διάρκεια των 14 μηνών που ο κ. Βενιζέλος φαίνεται να έχει αυτό το αντικείμενο υπό την αποκλειστική κατοχή του.
Έτσι, ο κ. Διώτης εμπλέκεται από τους οικονομικούς εισαγγελείς σαν ένας ενδεχόμενος ένοχος στην αλλοίωση του εργαλείου, παρόλο που η αλλοίωση του περιεχομένου του, δεν έχει καμία σχέση με πόσες φορές το περιεχόμενο αυτού του εργαλείου έχει αντιγραφεί η από ποιόν η πότε. Η αλλοίωση του περιεχομένου, δηλαδή η εξάλειψη των τριών συγγενών Παπακωνσταντίνου, μπορεί να είχε γίνει τον καιρό της υπουργίας Παπακωνσταντίνου, μπορεί να είχε γίνει τους λίγους μήνες που ο κ. Διώτης φέρεται ως ο μόνος κάτοχος, αλλά επίσης, πολύ εύκολα, μπορεί να είχε γίνει και κατά την διάρκεια των 14 μηνών που φαίνονται ότι ο κ. Βενιζέλος το είχε στην κατοχή του, είτε σαν υπουργός οικονομικών δύο κυβερνήσεων, είτε σαν ιδιώτης πολιτικός, μέλος και μετέπειτα αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, είτε φυσικά το τελευταίο καλοκαίρι όταν σαν αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Βενιζέλος συμμετείχε στην τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά.
Η επιμέρους απαλλαγή του κ. Βενιζέλου από την ενδεχόμενη ενοχή της αλλοίωσης της λίστας, έρχεται, κατά διαβολική σύμπτωση την ίδια ημέρα, που οι τρείς συγγενείς του κ. Παπακωνσταντίνου φέρονται να έχουν παραδώσει στις καταθέσεις τους με τους οικονομικούς εισαγγελείς οικονομικά και φορολογικά στοιχεία που οι ίδιοι οι συγγενείς πιστεύουν ότι αποδεικνύουν ότι τα λεφτά των ελβετικών λογαριασμών ήταν και νομίμως κεκτημένα και νομίμως φορολογημένα.
Δηλαδή, εάν οι καταθέσεις των συγγενών Παπακωνσταντίνου αποδειχθούν αληθείς, τότε το τεράστιο κίνητρο που κατηγορείται να είχε ο κ. Παπακωνσταντίνου για την υποτιθέμενη αλλοίωση των ονομάτων των συγγενών του, καταπίπτει άρδην, και εάν ήταν κανείς Ηρακλής Πουαρό, αυτήν την στιγμή, ή Αγκάθα Κρίστι, θα έπρεπε να έστρεφε το βλέμμα και την έρευνα προς άλλους πιθανούς ενόχους και προς αναζήτηση άλλων κινήτρων… Αλλά ευτυχώς, όπως πολλά ΜΜΕ υποστηρίζουν, η τοποθέτηση της δημιουργίας του υπάρχοντος στικακιού στην θητεία της κατοχής του από τον κ. Διώτη, θέλει να απαλλάσσει το ενδεχόμενο αλλοίωσης του περιεχομένου από τον κ. Βενιζέλο. Έχουμε δηλαδή μέσα στην ίδια πολιτική και δημοσιογραφική ημερίδα, μία παράλληλη πιθανή και προαναγγελθείσα απαλλαγή ενοχής του κ. Παπακωνσταντίνου, συνοδευόμενη από μία σύγχρονη απαλλαγή, έστω και μερική και λανθασμένη, του κ. Βενιζέλου από πολλά ΜΜΕ. Και το αιώνιο ερώτημα επανέρχεται σε ένα πονηρά σκεπτόμενο πολιτικό αναλυτή. Έχουμε εδώ ένδειξη συστημικής ανικανότητας, η συστημικής διαφθοράς,
Και αυτό το ερώτημα ανάμεσα σε ανικανότητα και διαφθορά επανέρχεται στην πρόσφατη αντιπαράθεση ανάμεσα στους οικονομικούς εισαγγελείς και στον προϊστάμενο τους, που τους ζητάει, η τους διατάσει, να στείλουν το USB στην υπηρεσία πάταξης ηλεκτρονικών εγκλημάτων, και οι δύο εισαγγελείς αντιστέκονται και, δια της αντίστασης, καθυστερούν. Γιατί, αναρωτιέται κανείς, μία οποιαδήποτε καθυστέρηση, μπορεί να δημιουργεί καχυποψίες; Καταρχάς, διότι οι δύο οικονομικοί εισαγγελείς, που κατά τα άλλα φαίνονται να κάνουν καλά την δουλειά τους, από γνώσεις ψηφιακών δεδομένων εμφαίνονται ίσως ολίγον ελλειμματικοί. Κατά δεύτερον, για την πάταξη οποιοδήποτε εγκλήματος, πόσον μάλλον ηλεκτρονικού, η σπουδή στην έρευνα είναι εντελώς απαραίτητη.
Δεν χρειάζεται κανείς να έχει βαθιές γνώσεις ψηφιακών υπολογιστών για να αντιληφθεί ότι το εάν και πως μπορεί κανείς να ανακαλύψει το πότε, και το πώς, και το από ποιόν, έχει γίνει μία εξάλειψη στοιχείων από ένα στικάκι USB, μάλλον θα έχει στενή σχέση με τον υπολογιστή που χρησιμοποιήθηκε από τον ένοχο για γίνει η εξάλειψη των ονομάτων, αλλά, φυσικά, και από ποιο ψηφιακό πρόγραμμα χρησιμοποιήθηκε μέσα στο υπολογιστή του ενόχου χειριστού, για να γίνει η εξάλειψη. Αυτή η πραγματικότητα οδηγεί φυσικά στο συμπέρασμα ότι εάν πραγματικά θέλεις να ανακαλύψεις τα ίχνη αυτού του κακουργήματος, της αλλοίωσης δημοσίου εγγράφου, έπρεπε πάραυτα να κατάσχεις όλους τους υπολογιστές του υπουργείου οικονομικών, αλλά και όλους τους υπολογιστές την οικίας, η των κατοικιών του κ. Βενιζέλου, παραδείγματος χάριν.
Αλλά σε τέτοια εξονυχιστική έρευνα για την ανακάλυψη μίας κρίσιμης έρευνας στο μεγαλύτερο τωρινό σκάνδαλο του ελληνικού πολιτικού συστήματος δεν φαίνονται να έχουν προχωρήσει οι οικονομικοί εισαγγελείς. Αντί αυτού αναρωτιούνται, σε αντιπαράθεση με τον προϊστάμενο τους στον Άρειο Πάγο γιατί να χρειάζονται την βοήθεια των ειδικών αστυνομικών για παρόμοια ηλεκτρονικά εγκλήματα. Και ο ακούσιος η εκούσιος παρατηρητής παραμένει με το αναπάντητο ερώτημα της ελληνικής πραγματικότητας. Ανικανότητα έρευνας, ή προσπάθεια συγκάλυψης;
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr