Πρώτον και κυριότερο! Η ευθύνη της ενοχής, πάντα, μα πάντα, ανήκει στο άτομο με την εξουσία, την δύναμη, την ηγεσία, με αυτόν που ελέγχει την τύχη και την νομοθεσία ενός τόπου. Αυτό το άτομο είναι ο αρχηγός της χώρας, η κυβέρνηση του, το κόμμα του, και η ευρύτερη πολιτική ηγεσία του τόπου. Είναι εξίσου άδικο και θεότρελο να καταφέρεσαι και να κατηγορείς ένα λαό, και οιονδήποτε πολίτη ατομικά και προσωπικά, διότι πράττει παράνομα και να εισηγείται διαδικασίες και συναλλαγές διαφθορές, όσο είναι άδικο και θεότρελο, να καταφέρεσαι εναντίον ενός ανηλίκου παιδιού, οιασδήποτε ηλικίας, διότι συμπεριφέρεται άσχημα, καταστροφικά, όταν η γονική εξουσία στην ζωή αυτού του παιδιού, απουσιάζει πλήρως, νοητικά, συναισθηματικά, αλλά και εξουσιαστικά και ηγετικά, κατά παρόμοιο τρόπο όπως η πολιτική ηγεσία της Ελλάδας, έχει βασικά εγκαταλείψει την χώρα στη τύχη της εδώ και δεκαετίες.

Ο λαός από μόνος του, ο κάθε ένας πολίτης από μόνος του, δεν μπορεί να κρίνεται ένοχος όταν συμπράττει και συναλλάσσεται με άλλους πολίτες παράνομα, την στιγμή που η πολιτεία, δηλαδή η πολιτική ηγεσία, έχει φορτώσει στην χώρα μία νομοθεσία και μία γραφειοκρατία που είναι άκρως δυσλειτουργικές, και μάλλον καταστροφικές, και επί πλέον, αρνείται διαχρονικά και συστηματικά να επιβάλει οιασδήποτε κυρώσεις σε οποιονδήποτε πολίτη, και βασικά αρνείται να εφαρμόσει ακόμα και τους διεστραμμένους νόμους που υπάρχουν.

Ο μεγάλος, ο τεράστιος κίνδυνος που κρύβεται μέσα στην προσπάθεια μίας συστηματικής, η και τυχαίας, ενοχοποίησης του ελληνικού λαού για την κατάντια της χώρας, είναι ότι το αποτέλεσμα θα είναι η ενοχή της τωρινής αλλά και της διαχρονικής πολιτικής ηγεσίας της Ελλάδας να αποδυναμωθεί να περιφερειοποιηθεί και να ελαχιστοποιηθεί. (Σαν ένα πρόσφατο παράδειγμα παραθέτω την λίστα Λαγκάρντ, όπου το θέμα συζητιέται στο επίπεδο κατά πόσον ήταν βαθειά πολιτική διαφθορά ή κακή πολιτική διαχείριση οι στάσεις των Παπακωνσταντίνου και Βενιζέλου.). Μία παρόμοια ελάφρυνση στην βαριά, την βαρύτατη ενοχή της πολιτικής ηγεσίας, δεν θα επιτρέψει την βαθιά, πλατειά, και πλήρη κάθαρση του ελληνικού πολιτικού συστήματος, μέσω των διαφόρων νομικών, πολιτικών και συνταγματικών μεθόδων που υπάρχουν στο πολίτευμα, η που μπορούν να διαμορφωθούν.

Εάν η κάθαρση του πολιτικού συστήματος δεν γίνει μέσα στο σύνταγμα, τότε η βίαιη ανατροπή του ελληνικού κοινοβουλευτισμού δεν θα είναι και τόσο απίθανη. Η στήλη έχει αναφερθεί επανειλημμένα στη ιδέα ότι ο ελληνικός λαός εξακολουθεί να ζει, κατά το πλείστον, ασυνείδητα, το ιστορικό τραύμα της Τουρκοκρατίας, και το οποίο σπρώχνει τον έλληνα πολίτη, ακριβώς, να μην αισθάνεται μέσα του σαν πραγματικός «πολίτης», ενός ανεξάρτητου κράτους, και ένεκα τούτου, ακριβώς, ο έλληνας πολίτης δεν συμπεριφέρεται σαν πραγματικός πολίτης, όταν του δοθεί η ευκαιρία, η όταν οι περιστάσεις τον σπρώξουν. Η τεράστια ενοχή του πολιτικού συστήματος, και ιδιαίτερα, η τεράστια ενοχή των κομμάτων της Μεταπολίτευσης, είναι ότι, συνειδητά η ασυνείδητα, εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρον αυτήν την ιστορική ιδιομορφία του ελληνικού χαρακτήρα, για να κερδίσουν και να κρατηθούν στην εξουσία, κατά παρόμοιο τρόπο, που η κ. Μέρκελ, εκμεταλλεύεται τα ιστορικά τραύματα του γερμανικού λαού, για να παραμείνει στην εξουσία, ακόμα και εάν αυτό καταστρέψει την Ευρώπη.

Το παιδί και ο ελληνικός λαός δεν έχουν, εκ των πραγμάτων, πρόσβαση στην οικογενειακή (το παιδί) και στην κρατική (ο ελληνικός λαός) εξουσία. Ένεκα τούτου, δεν υπάρχει θέμα ενοχής. Αυτό αναγνωρίζεται και στην ψυχολογία και στην παγκόσμια πολιτική. Για αυτό, στην Νυρεμβέργη δεν καταδικάστηκε και φυλακίστηκε ολόκληρος ο γερμανικός λαός, ούτε ολόκληρος ο γερμανικός στρατός, για τα εγκλήματα του Τρίτου Ράιχ. Έτσι πιστεύω και ελπίζω, ότι κάποια στιγμή, νωρίτερα παρά αργότερα, θα καθίσει στο σκαμνί της ιστορίας και της δικαιοσύνης, όχι σύσσωμος ο ελληνικός λαός, αλλά σύσσωμη η ελληνική πολιτική ηγεσία, ίσως αρχίζοντας από τον νεώτερο μας συγγραφέα του διαδικτύου….

Όπως και κάθε παιδί, ο ελληνικός λαός χρειάζεται πειθαρχία, άμεσα, και παιδεία, διαχρονικά. Η πολιτική ηγεσία της Μεταπολίτευσης απέτυχε οικτρά και στις δύο αυτές ανάγκες του ελληνικού λαού, ιδίως στη πρώτη. Για αυτό και η Χρυσή Αυγή, ξεπετάχτηκε ορμητικά από την μία μέρα στην άλλη, διότι προθυμοποιήθηκε να επιβάλει μία βίαιη πειθαρχία, επιλεκτικά, ρατσιστικά, και παράνομα. Αλλά ο λαός χρειάζεται τόσο πολύ την ανάγκη για μία αποτελεσματική πειθαρχία, η οποία να μεταφράζεται άμεσα σε προσωπική ασφάλεια, ώστε προτίμησε και τις παρανομίες των μελών της Χρυσής Αυγής, από τις «εσφαλμένες πολιτικές διαχειρίσεις» των κκ. Βενιζέλου και Παπακωνσταντίνου.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr