Η μητέρα μου ήταν μία άγρια φασίστρια, τουλάχιστον ιδεολογικά. Σε όλη της την ζωή, είχα άπειρους και τρομερούς καυγάδες μαζί της γύρω από την πολιτική και κοινωνική της ιδεολογία. Δεν ξέρω άλλον γιό που να έχει βρίσει την μητέρα του με τόσα πολλά και τόσα άσχημα επίθετα, στο πρόσωπό της, όσο εγώ την μάνα μου την φασίστρια. Είναι αναμφισβήτητο γεγονός, ότι σε όλες τις κοινωνίες ένα μέρος των πολιτών προτιμάει τις απολυταρχικές και φασιστικές ιδεολογίες και πολιτικές. Είναι επίσης γεγονός, ότι όλες, μα όλες ανεξαιρέτως οι ανθρώπινες κοινωνίες είναι διαποτισμένες από ξενοφοβία και ρατσιστικές προκαταλήψεις και συμπεριφορές, οι οποίες και εκδηλώνονται σε διάφορα επίπεδα έντασης, και σε διάφορες μορφές, αναλόγως με την κοινωνία και την ιστορική της στιγμή.

Η Ελλάδα, μία γενεά μετά την δικτατορία της Χούντας, βρίσκεται αντιμέτωπη με την αναγέννηση, την αναζωογόνηση του φασισμού, σε μία πολύ επιθετική, και έως τώρα δημοφιλή και αποτελεσματική μορφή του, και η αντίδραση της χώρας είναι να χώσει το κεφάλι της μέσα στην άμμο, σαν μία κοινωνία στρουθοκαμήλων. Αυτή η αντίδραση το μόνο που θα φέρει σαν αποτέλεσμα είναι να δυναμώσει τον φασισμό, την ίδια στιγμή που προσπαθεί να τον αποξενώσει από τα υπόλοιπα στρώματα της κοινωνίας. Η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας και του πολιτικού συστήματος θέλει να πιστεύει ότι οι «Χρυσαυγίτες» είναι ένα παράξενο φρούτο, ξέχωρο και διαφορετικό από την «άσπιλη» ελληνική κοινωνία. Αυτή η εθνική αντίδραση είναι απαράλλακτη με την αντίδραση της πλειοψηφίας του γερμανικού λαού, όπου μετά την ήττα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, έψαχνες με το λυχνάρι να βρεις ένα ζωντανό ναζιστή.

Η Χρυσή Αυγή δεν γεννήθηκε από το τίποτα. Ο σπόρος που δημιούργησε την Χρυσή Αυγή, και το καθεστώς που την γαλούχησε και την μεγάλωσε βρίσκεται μέσα στην ίδια την ελληνική κοινωνία, δηλαδή στην ασυνείδητη, και απερίσκεπτη σύμπραξη μεταξύ ελλήνων πολιτών και του πολιτικού συστήματος της χώρας. Αυτή η σύμπραξη, της οποίας τα καταστροφικά αποτελέσματα τα βλέπουμε και τα ζούμε στην σημερινή οικονομική καταστροφή, διέπεται από τα χαρακτηριστικά του «ωχαδερφισμού», της επιδημικής διαφθοράς, της κρατικής ανικανότητας, της αδιαφορίας της δικαιοσύνης, και της επιχειρηματικής, αλλά και προσωπικής απληστίας.

Η μεγάλη, και η τεράστια ευθύνη του ελληνικού λαού, είναι ότι επί γενεές, με αποκορύφωμα την τελευταία γενεά, έβλεπε και ζούσε αυτήν την κοινωνική διαφθορά και αδικία, και δεν μιλούσε επαρκώς, παρά ψήφιζε και συντηρούσε τα ίδια πολιτικά καθεστώτα, ανεχόταν ένα απόλυτα  καταπιεστικό και αντιεπιχειρηματικό κρατισμό, ένα βαθιά διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, μία γραφειοκρατία που όχι μόνο δεν έκανε την δουλειά της, παρά καταπίεζε και καταπιέζει όλους τους πολίτες, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που πλήρωναν τα μύρια φακελάκια, και μίας «δικαιοσύνης» που αφήνει εκκρεμείς εκατοντάδες χιλιάδων δικαστικών υποθέσεων, χωρίς οι ίδιοι οι δικαστικοί να τιμωρούνται για τις δικιές τους, παράνομες και ατελείωτες κωλυσιεργίες. 

Η ιδιαίτερη ευθύνη της γενεάς της Μεταπολίτευσης είναι ότι μέσα σε ένα κοινωνικό καθεστώς αναγεννημένης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, και μέσα σε μία επερχόμενη οικονομική πλαστική ευημερία, βασισμένη στο συνεχώς αυξανόμενο δημόσιο δανεισμό, με την ιδεολογία του «ωχαδερφισμού», του προσωπικού βολέματος, και της πανδημικής ατιμωρησίας, δηλαδή του εθνικού στρουθοκαμηλισμού, οδήγησε την χώρα η σημερινή γενεά, επαναλαμβάνω, σε σύμπραξη πολιτικής ηγεσίας και πολιτών, στην τωρινή οικονομική αλλά και κοινωνική καταστροφή.

Και από αυτόν το ιστορικό Καιάδα κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής δυσλειτουργίας, ξεφύτρωσε το φρούτο της Χρυσής Αυγής. Σαν παράδειγμα, ας εστιάσουμε στο τωρινό πρόβλημα που υπάρχει μεταξύ Χρυσής Αυγής και ελληνικής κυβέρνησης, την λαθρομετανάστευση. Η ελληνική πολιτική ηγεσία, κρατική και κοινοτική, έθαψε το κεφάλι της στην άμμο επί δεκαετίες, γύρω από το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης. Η μακροχρόνια ενοχή γύρω από την λαθρομετανάστευση ανήκει εξολοκλήρου στην πολιτική ηγεσία και στις κυβερνήσεις της Μεταπολίτευσης και όχι στην Χρυσή Αυγή. Η πολιτική ηγεσία είναι αυτή που επέτρεψε και επιτρέπει το λαθρεμπόριο, το οποίο ανταγωνίζεται αθέμιτα και επιφέρει ζημιές στους καταστηματάρχες, και στερεί το κράτος από φορολογικά έσοδα δισεκατομμυρίων ευρώ. Η Χρυσή Αυγή θα πρέπει να εγκληματεί με τις αθέμιτες βιαιοπραγίες της ενάντια στους λαθρομετανάστες για πάρα πολύ καιρό για να συντελέσει μία ισοδύναμη κοινωνική καταστροφή, όση επέτυχε, από μόνη της, η ελληνική πολιτική ηγεσία, σε αυτό το θέμα, τις τελευταίες δεκαετίες.

Και όσο να μην συμφωνεί κανείς με πάρα, πάρα πολλά πράγματα που λέει και κάνει ο κ. Μηχαλολιάκος, ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής, δεν μπορεί κανείς παρά να συμφωνήσει μαζί του όταν ισχυρίζεται ότι η ελληνική πολιτική ηγεσία στερείται της ηθικής νομιμότητας να κατηγορεί την Χρυσή Αυγή, στην προσπάθεια της που εστιάζεται στην λαθρομετανάστευση. Αυτή είναι ένα δείγμα της κατάντιας του παρόντος ελληνικού πολιτικού συστήματος.

Η λαθρομετανάστευση, με την αύξηση της εγκληματικότητας, μέσω της μειοψηφίας των λαθρομεταναστών που κάνουν αυτήν την «επαγγελματική» επιλογή, είναι αυτή που έχει συντελέσει στο γεγονός ότι ολόκληρες περιοχές των μεγάλων πόλεων αλλά και της ελληνικής επαρχίας, έχουν καταστεί σχεδόν μη κατοικήσιμες, γιατί η εγκληματικότητα δίνει και παίρνει, και η αστυνομία είτε δεν θέλει είτε δεν μπορεί να προστατεύσει τον πληθυσμό και την ιδιωτική περιουσία.

Μία φίλη μου, που έχει από τον μακαρίτη άντρα της ένα θαυμάσιο παραδοσιακό σπίτι στην Αργολίδα, και στο οποίο μεγάλωσε μία θαυμάσια οικογένεια την τελευταία γενεά, δεν μπορεί πλέον να το κατοικήσει, τα τελευταία λίγα χρόνια, γιατί έχει κατατρομοκρατηθεί από τις επανειλημμένες διαρρήξεις που το σπίτι έχει υποστεί όταν λείπει, αλλά και όταν είναι εκεί. Σε κάθε μία από τις διαρρήξεις του σπιτιού, με σπασμένα παράθυρα, πόρτες, και λοιπές καταστροφές, η αστυνομία δεν αντέδρασε στα τηλεφωνήματά της. Ένας γνωστός της συγχωριανός, που του έκλεψαν τον φορητό υπολογιστή, αναγνώρισε το κλεμμένο αντικείμενο στα χέρια κάτοικου του ίδιου χωριού, και από τον φόβο του, αντί να πάει στην αστυνομία, προτίμησε να αγοράσει ξανά το υπολογιστή του από τον κλέφτη! Σαν αποτέλεσμα, η φίλη μου λέει, ότι όλοι οι γνωστοί της στην περιφέρεια ψηφίζουν Χρυσή Αυγή.

Τίποτα δεν δουλεύει σωστά σε όλη την χώρα, κανείς δεν ευθύνεται για αυτό το Χάος, και κανείς δεν τιμωρείται. Μόλις χθες παρακολούθησα συζήτηση σε ένα από τα κανάλια ενημέρωσης όπου οι συνάδελφοι έλεγαν ότι είναι τόσο δύσκολη η γραφειοκρατία επιτήρησης των δημοσίων υπαλλήλων, ώστε ακόμα και επίορκοι δημόσιοι υπάλληλοι, δεν μπορούν να απολυθούν, λόγω του λαβύρινθου του κρατικού συστήματος.

Η πολιτική ηγεσία αλλά και τα ΜΜΕ καταφέρονται δυνατά εναντίον των πρόσφατων βιαιοπραγιών της Χρυσής Αυγής εναντίον λαθρομεταναστών, ή υποτιθέμενων λαθρομεταναστών. Παρόμοιες επιχειρήσεις είναι αθέμιτες, άδικες και εγκληματικές. Αλλά ακόμα πιο εγκληματική, και πολύ πιο καταστροφική είναι η στάση της πολιτικής ηγεσίας, που αρνήθηκε να υποστηρίξει τους κοινωνικούς θεσμούς και να εφαρμόσει την υπάρχουσα νομοθεσία εναντίον της λαθρομετανάστευσης. Αυτό είναι το κατά πολύ μεγαλύτερο έγκλημα, και θα ήταν σωστό, η ελληνική κοινωνία, να θέλει να τιμωρήσει την πολιτική ηγεσία του τόπου, πολύ περισσότερο από την Χρυσή Αυγή.

Αντιθέτως, και ξεκινώντας από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, οι πράξεις της Χρυσής Αυγής εναντίον της λαθρομετανάστευσης, κατακεραυνώνονται, (δίκαια), από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, αλλά με πολύ σκληρότερους και απόλυτους τόνους (άδικα), από ότι οι αρχικοί ένοχοι του πολιτικού συστήματος, οι οποίοι, δια της εσκεμμένης η αθέλητης απραξίας, άφησαν το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, να αναπτυχθεί σε πραγματική μάστιγα της ελληνικής κοινωνίας, και να επικεντρώσει την οργή μεγάλου μέρους του λαού. Αυτή η λαϊκή οργή ζωγραφίστηκε ξανά στις τελευταίες δημοσκοπήσεις που έδειξαν ότι η Χρυσή Αυγή είναι το μόνο κόμμα που αύξησε την δημοτικότητά του μετά τις τελευταίες εκλογές.

Στο θέμα της λαθρομετανάστευσης, το κράτος εγκληματεί εναντίον της κοινωνίας, επί χρόνια, δια της απραξίας του. Η Χρυσή Αυγή εγκληματεί εναντίον της κοινωνίας, επί μήνες, δια των πράξεών της. Ίσως μία λύση σε αυτή την τραγική κατάσταση θα αποτελούσε ένας συνδυασμός της κρατικής εξουσίας, με τον εθελοντισμό της Χρυσής Αυγής. Εάν ο ελληνικός νόμος απαγορεύει την παράνομη είσοδο υπηκόων άλλων κρατών, εάν απαγορεύει την παράνομη παραμονή αυτών των λαθρομεταναστών στην χώρα, και εάν το κράτος επιθυμεί να στείλει, εθελοντικά η αναγκαστικά αυτούς τους ανθρώπους πίσω στην πατρίδα τους, η όπου αλλού θέλουν να πάνε, γιατί να μη δημιουργηθούν, στο πλαίσιο του συστήματος. «Ξένιος Δίας», (η όπως αλλιώς λέγεται αυτό το πρόγραμμα), ομάδες εθελοντών της Χρυσής Αυγής, και άλλων πολιτών, υπό την ηγεσία και την άμεση επιτήρηση και καθοδήγηση οργάνων της αστυνομίας, οι οποίες ομάδες θα βοηθούν την αστυνομία στην λειτουργία αυτού του προγράμματος.

 Έτσι, και η Χρυσή Αυγή θα μπορέσει να εστιάσει τις ενέργειές της σε αυτό το θέμα, μέσα σε ένα θεμιτό και νόμιμο πλαίσιο, όπου δεν θα χωράνε οι βιαιοπραγίες, παρά αντίθετα, όλοι οι άνθρωποι, νόμιμοι κάτοικοι και όχι, θα αντιμετωπίζονται πολιτισμένα, ευγενικά, νόμιμα και αποτελεσματικά. Και από την άλλη μεριά, το κράτος, και η Αστυνομία, θα κερδίσει την σύμπραξη πολλών εθελοντών, ανθρώπων, δηλαδή, τους οποίους έχει ανάγκη, αφού δεν υπάρχουν λεφτά να δημιουργηθούν παραπανήσιες θέσεις αστυνομικών οργάνων. Και επίσης το κράτος θα μπορέσει, και να αναχαιτίσει την βιαιότητα των οπαδών της Χρυσής Αυγής, αλλά και να πιέσει την Χρυσή Αυγή να αποδείξει, εάν πραγματικά ο αντικειμενικός της σκοπός είναι η λύση του προβλήματος της λαθρομετανάστευσης, η εάν ο σκοπός της είναι η εξάπλωση της αθέμιτης βιαιοπραγίας σε όλη την κοινωνία, και η εξαθλίωση της τελευταίας.  Εάν το κράτος μπορέσει να αποδείξει το τελευταίο, τότε η δημοτικότητα της στην κοινωνία μπορεί να ασθενήσει.

Δοκίμασα αυτήν την ιδέα σε διάφορους στενούς μου φίλους και φίλες. Σχεδόν όλοι τους με βρίσανε, και μου είπαν ότι είμαι τρελός, και να μην τολμήσω να το γράψω στο άρθρο μου. Οι πιο πολλοί δεν ήθελαν καν να με αφήσουν να περιγράψω την ιδέα μου πλήρως. Με το άκουσμα του ονόματος της Χρυσής Αυγής, η συνομιλία τερμάτιζε για αυτούς. Πιστεύω ότι αυτή η αντίδραση του κοινωνικού μου κύκλου είναι ένα καλό παράδειγμα του στρουθοκαμηλισμού που συζήτησα στην αρχή του παρόντος άρθρου.

Η πιο δημοφιλής αντίδραση σε ένα πρόβλημα, για τους έλληνες είναι κατ’ αρχάς να το παραβλέψουν, μπας και εξαφανιστεί κατά λάθος. Η δεύτερη αντίδραση, ελλείψει της πρώτης, είναι να αποξενώσουν το πρόβλημα, να το βάλουν στην κατηγορία του «άλλου», του «ξένου», η του «κακού». Σε αυτή την κατηγορία αντιδράσεων συνεπάγεται και η άρνηση, όχι μόνο να συζητήσουν, αλλά ούτε καν να ακούσουν, πλήρως, μία ιδέα για μία πιθανή λύση ενός απεχθούς προβλήματος, που στην ουσία σημαίνει ότι προσπαθούν απεγνωσμένα απλώς να το «διαολοστείλουν», μεταφορικά ή ακόμα και κυριολεκτικά. Αλλά έτσι δεν σώζεται η κατάσταση.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr