Και τα δύο αυτά μέτρα, αλλά και διάφορα άλλα, αναμένονται να πληγώσουν περαιτέρω την εσωτερική κατανάλωση των Ισπανών, και, φυσικά, να σπρώξουν την οικονομία της Ισπανίας περισσότερο προς την ύφεση, από όπου η χώρα προσπαθεί να ξεφύγει χωρίς επιτυχία πάνω από ένα χρόνο. Οι (γερμανοί) αναλυτές της γερμανικής Financial Times, προβλέπουν επιδείνωση της ύφεσης στην ισπανική οικονομία, και λόγω των νέων μέτρων, και προειδοποιούν, φυσικά επίσης, ότι, λόγω αυτών των μέτρων, η Ισπανία κινδυνεύει να απομακρυνθεί περαιτέρω από τους δημοσιονομικούς της στόχους, όπως αυτοί απαιτούνται από την Ευρωζώνη.
Με αυτές τις πρόσφατες ανακοινώσεις του ισπανού ηγέτη, κλείνει ο τελευταίος κύκλος των διαπραγματεύσεων μεταξύ Ισπανίας και Ευρωζώνης, που είχε ξεκινήσει στις αρχές του έτους. Ο Ραχόη είχε κάνει πολλή φασαρία, τον τελευταίο καιρό, περί του αιτήματος να λάβει η χώρα του κατευθείαν βοήθεια από την Ευρωζώνη για τις τράπεζές της, χωρίς να επιβληθούν επιπρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα εναντίον της ισπανικής οικονομίας, και χωρίς να υποστεί η Ισπανία την ντροπή μίας τροικανής εποπτείας. Αντί αυτού, όπως φαίνεται τώρα ξεκάθαρα, ο Ραχόη δέχτηκε την επιβολή των νέων δημοσιονομικών μέτρων, υποβρυχίως και κρυφά από την ισπανική κοινή γνώμη, για να σώσει την τιμή της πατρίδας του, αλλά και για να προσπαθήσει να δώσει την εντύπωση στους ισπανούς ψηφοφόρους, ότι τα μέτρα είναι επιλογή της κυβέρνησης του, και όχι της γερμανικής κυβέρνησης… (Κάτι που θυμίζει το θέμα της «ιδιοκτησίας» των δημοσιονομικών στόχων, που συζητήθηκε στην ελληνική πολιτική τις τελευταίες εβδομάδες).
Το άλλο θέμα, το ερώτημα εάν θα δοθεί η χρηματική βοήθεια στις ισπανικές τράπεζες μέσω των ισπανικών κρατικών μηχανισμών, οπότε θα χρεωθεί το ποσό σαν ισπανικό κρατικό δάνειο, η εάν αυτά τα λεφτά θα πάνε κατευθείαν στις τράπεζες, δεν θα ξεδιαλυθεί έως το επόμενο ευρωπαϊκό συνέδριο στο τέλος Ιουλίου, εάν όχι αργότερα, συνυφασμένο με το ερώτημα κατά πόσον η Ισπανία θα μπορέσει αναδρομικά να ανακουφιστεί από το πιστωτικό βάρος αυτής της τραπεζικής ανακεφαλαίωσης το 2013, όταν με το καλό, ο μηχανισμός της πανευρωπαϊκής εποπτείας όλων (;) των ευρωπαϊκών τραπεζών υπό την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας θα έχει τεθεί σε εφαρμογή.
Στην ουσία της υποθέσεως, δηλαδή, η Ισπανία έχει εισέλθει πλήρως σε μία μνημονιακή εποπτεία και δημοσιονομική δίαιτα, με τα όλα της, αλλά χωρίς να έχει την (εποπτική) χάρη της Τρόικας να επισκέπτεται την χώρα κάθε τρεις μήνες, όπως κάνει για την Ελλάδα, Ιρλανδία και Πορτογαλία. Βλέπουμε τώρα ότι η εκτενής επίσκεψη του ΔΝΤ στην Ισπανία πριν κάνα δυο μήνες, δεν είχε άλλο σκοπό από το να σχεδιαστούν και να συμφωνηθούν τα επιπλέον μέτρα που η Ισπανία θα έπρεπε να πάρει, εάν ήθελε να λάβει την βοήθεια για τις τράπεζές της.
Μπορούμε να ονομάσουμε, εκ των πραγμάτων, την βοήθεια που λαμβάνει η Ισπανία, σαν ένα Μνημόνιο μετά Πέπλου Σαλώμης, η ένα Μνημόνιο μετά Φύλου Συκής, για να μη φαίνεται η γύμνια της χώρας, αλλά ακόμα σημαντικότερο, για να μη φαίνεται η γύμνια της γερμανικής πολιτικής για την «διάσωση» του Ευρώ. Βλέποντας λοιπόν, πως ο Ραχόη έχει αναγκαστεί να βάλει την χώρα του σε πλήρη, αλλά ανεπίσημο, μνημονιακό καθεστώς, μπορούμε να καταλάβουμε καλύτερα και να εξηγήσουμε το γεγονός, ότι, παρόλο που η Ισπανία είναι μία φυσική σύμμαχος της Γαλλίας και της Ιταλίας στον ευρωπαϊκό διάλογο για την στρατηγική διάσωση της Ευρωζώνης, ο ισπανός ηγέτης έχει κρατήσει πολύ χαμηλούς τόνους στον δημόσιο πανευρωπαϊκό διάλογο, σε σύγκριση με τις δημόσιες δηλώσεις και αντιπαραθέσεις ενάντια της πολιτικής της Μέρκελ, που γενναιόδωρα προσφέρουν οι ομόλογοί του από την Ιταλία και την Ισπανία.
Εντωμεταξύ, για την διάσωση των ισπανικών τραπεζών, σχεδιάζεται να υποστούν πολλές χιλιάδες ισπανικά νοικοκυριά την απώλεια των καταθέσεών των, για να επιτρέψει η Ευρωζώνη την ανακεφαλαίωση των τραπεζών, κάτι που θυμίζει και μιμείται τις απώλειες των ελλήνων ομολογιούχων ιδιωτών, όταν το «σωτήριο» κούρεμα του ελληνικού δημοσίου χρέους, διέλυσε τις ελληνικές τράπεζες και τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία.
Και φυσικά, οι δρόμοι και ο δημόσιος χώρος της Ισπανίας, προσεγγίζουν πλέον τις καταστάσεις πολέμου που έχουμε συνηθίσει στην Ελλάδα εδώ και καιρό. Οι διαδηλώσεις γίνονται όλο και πιο μακροχρόνιες, οργισμένες, ανένδοτες, και, αυτήν την εβδομάδα η Ισπανική αστυνομία άρχισε να πυροβολεί με πλαστικές σφαίρες… (Με γεια μας!)
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr