Ανάμεσα στα πέντε κόμματα, που διαφεντεύουν κατά κάποιον τρόπο τον φιλοευρωπαϊσμό τους, την ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες και η Δημοκρατική Αριστερά, μόνο δύο κόμματα, ο Σύριζα και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, παρέθεσαν την τελευταία εβδομάδα, λίστες προγραμματικών επιλογών και στόχων. Ο Σύριζα ανακοίνωσε πέντε στόχους πριν μερικές μέρες και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες παρέθεσαν επτά, χθες. Και οι δύο λίστες, υποτίθεται ότι θεωρούνται ακραίες από τα άλλα κόμματα. Αυτό όμως δεν δικαιολογεί το γεγονός ότι τα υπόλοιπα τρία κόμματα, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΑ, δεν αντιπαρέθεσαν τις δικιές τους λίστες, ώστε να αρχίσει μία κάποια διαπραγμάτευση ανάμεσα σε όλα τα κόμματα, προς αναζήτηση ενός κοινού παρανομαστή.
Αντί αυτού, και τα τρία κόμματα που δεν προσφέρουν ακριβείς λίστες στόχων για μνημονιακή αναδιαπραγμάτευση, αρκούνται να εστιάζονται στην κατά μέτωπο επίθεση εναντίον του Σύριζα, για το γεγονός ότι αρνείται να συγκυβερνήσει με τους άλλους τρείς χωρίς ξεκάθαρη ατζέντα αναδιαπραγμάτευσης των μνημονιακών συμβάσεων.
Η Ευρώπη και το ΔΝΤ είναι έτοιμοι να επαναδιαπραγματευθούν ορισμένα μέτρα των μνημονίων. Αλλά περιμένουν μία σταθερή, βιώσιμη κυβέρνηση. Η μόνη ελπίδα να σχηματιστεί ένα παρόμοιο παράξενο φρούτο στο ελληνικό πολιτικό σύστημα αυτήν την στιγμή, είναι να κλειστούν σε ένα δωμάτιο τα πέντε η τα τέσσερα από αυτά τα κόμματα, και να σκοτωθούν να φτιάξουν μία κοινή λίστα στόχων προς αναδιαπραγμάτευση, συμπεριλαμβάνοντας και όποιες κόκκινες γραμμές αποφασίσουν, και μετά να σχηματίσουν την περιζήτητη κυβέρνηση συνεργασίας, γνωρίζοντας επακριβώς, που πηγαίνουν, και τι θέλουν να κατορθώσουν.
Εδώ έρχεται η παρουσία του προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, του κ. Παπούλια, να απαιτήσει μία παρόμοια διαδικασία ανάμεσα στα κόμματα, και να απαιτήσει, επίσης, και μία παρόμοια λίστα κοινού παρανομαστή, για στόχους μνημονιακής αναδιαπραγμάτευσης. Δεν γνωρίζω πια ακριβώς είναι τα καθήκοντα του κ. Παπούλια, αλλά θέλω να πιστεύω, ότι η παραπάνω εργασία συμπεριλαμβάνεται στα θεσμικά αλλά και στα εθνικά του καθήκοντα. Κάποιος, επί τέλους, πρέπει να επιβάλει ένα μέτρο πυγμής για να συνεφέρει το απίστευτα ανεύθυνο πολιτικό σύστημα της Ελλάδας. Εάν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας δεν μπορεί, η δεν θέλει, να κάνει ούτε αυτό, τότε γιατί ο θεσμός και γιατί το χρηματικό κόστος αυτού του θεσμού;
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr