Η ξεκάθαρη και επίσημη ανακοίνωση από τον κ. Παπαδήμο ότι απειλείται άτακτη χρεοκοπία, έρχεται να προστεθεί σαν γάντι στην συνεχιζόμενη δύσκολη και άκρως σημαντική διαπραγμάτευση που η ελληνική κυβέρνηση επεξεργάζεται με τις ιδιωτικές τράπεζες για την εθελοντική ανταλλαγή ελληνικών ομολόγων, το λεγόμενο PSI. (PSI = Private Sector Involvement = Συμμετοχή του Ιδιωτικού Τομέα = ΣΙΤ). Αυτό είναι σημαντικό διότι τις τελευταίες εβδομάδες ολίγοι διεθνείς αναλυτές υποστηρίζουν ότι η απειλή μίας άτακτης χρεωκοπίας της Ελλάδας, μπορεί να βοηθήσει την ελληνική κυβέρνηση στην διαπραγμάτευση του PSI με τις διεθνείς τράπεζες. Το σκεπτικό είναι ότι όσο πιο πολύ θεωρείται πιθανόν ότι η Ελλάδα θα αναγκαστεί να χρεοκοπήσει άτακτα, τόσο περισσότερο είναι πιθανόν ότι και οι πιο διστακτικές τράπεζες θα συμφωνήσουν στην εθελοντική ανταλλαγή που η Ελλάδα προσπαθεί να διαπραγματευτεί, εάν είναι να γλυτώσουν μία ενδεχόμενη άτακτη χρεοκοπία, που θα σήμανε για τις τράπεζες το ολικό χάσιμο του ελληνικού χρέους που κρατάνε στα χέρια τους.
Βλέπουμε λοιπόν, ότι ο κ. Παπαδήμος, με την διεθνούς εμβέλειας πείρα που έχει σαν πρώην αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, με διακριτικότητα, αλλά και φαινομενικά, με πολύ αποτελεσματικότητα, παίζει τους δύο άκρως αντίθετους πόλους, τον ένα εναντίον του άλλου, στην τραγωδία που λέγεται ελληνική οικονομική κρίση. Από την μια μεριά, αναγνωρίζει ανοικτά και επίσημα τις επιλογές που έχει η χώρα στην προσπάθειά μας να αντεπεξέλθουμε στις συμπληγάδες πέτρες του ελληνικού δημοσίου ελλείμματος, και της καταπιεστικής, και για την γνώμη του γράφοντος, εκμεταλλευτικής και καταστροφικής στρατηγικής της Τρόικας. Με αυτό τον τρόπο πιέζει τους κοινωνικούς εταίρους της ελληνικής ιδιωτικής οικονομίας, και όχι μόνο, να διαπραγματευτούν το καλύτερο αποτέλεσμα χωρίς να κινδυνέψει η χώρα από χρεοκοπία.
Από την άλλη μεριά, κοινοποιώντας στον ελληνικό και διεθνή τύπο, τις προφανείς τεράστιες δυσκολίες που αντιμετωπίζει η ελληνική κυβέρνηση στην προσπάθειά της να πείσει τους κοινωνικούς εταίρους της χώρας να συναινέσουν στα πρόσθετα μέτρα λιτότητας που απαιτεί η Τρόικα, απειλεί και προειδοποιεί ο κ. Παπαδήμος, λίαν αποτελεσματικά κατά την γνώμη του γράφοντος, τον Πρόεδρο του Διεθνούς Τραπεζικού Κλάδου, τον κ. Νταλάρα, αλλά και όλους τους άλλους τους τραπεζίτες, με πρώτο και καλύτερο τον κ. Βέμπερ της Ντόιτσε Μπανκ, ότι εάν δεν σπεύσουν να συμφωνήσουν στο προτεινόμενο PSI (ΣΙΤ), κινδυνεύουν να χάσουν και τα αυγά και τα καλάθια.
Εάν η παραπάνω ανάλυση της πρωθυπουργικής προσπάθειας είναι σωστή, τότε έχουμε να κάνουμε με ένα ηγέτη, στον κ. Παπαδήμο, που ίσως να ξέρει τι του γίνεται και τι κάνει. Αλλά τι έχει να κάνει αυτή η ιστορία με τις βίαιες και εξοργισμένες απειλές της γηραιάς κυρίας στο περίπτερο της Πανεπιστημίου; Η αντιπαράθεση αυτών των δύο, φαινομενικά άσχετων καταστάσεων, είναι κατά την γνώμη μου λίαν σημαντική και ίσως αποβεί μοιραία για την χώρα μας. Αυτή η αντιπαράθεση ζωγραφίζει ξεκάθαρα το τρομακτικό κοινωνικό χάσμα που έχει δημιουργηθεί μεταξύ του ελληνικού λαού και της ελληνικής ηγεσίας.
Αυτό το κοινωνικό χάσμα οφείλεται στο πολιτικό χάσμα που έχει δημιουργηθεί όταν ο λαός έχει αποφασίσει ότι όλοι οι πολιτικοί είναι ψεύτες και κλέφτες, και επίσης οφείλεται στο οικονομικό χάσμα, όταν ο λαός έχει διαπιστώσει, ότι ο φτωχότερος και ο πιο αδύναμος καλείται, ακόμα μια φορά να πληρώσει την νύφη. Και τα δύο τελευταία χρόνια, η ελληνική πολιτική ηγεσία, στην προσπάθειά της να εξευμενίσει τους ευρωπαίους εταίρους, έχει εντελώς αγνοήσει τους εγχώριους. Και ταμπουρωμένη πίσω από το συνταγματικό άρθρο περί ευθύνης υπουργών, (βλέπε ανευθυνότητα και εγκληματική υπουργική ασυλία), η πολιτική ηγεσία έχει, λίγο πολύ, γράψει τον κόσμο στα παλιά της τα παπούτσια. Αντιθέτως, προσποιούμενη, ψευδώς, μία παντελή έλλειψη προσήλωσης στις διαβόητες πολιτικές καρέκλες, σπαταλάει όλη την (λιγοστή) φαιά ουσία της σε ενδοκομματικές και διακομματικές αψιμαχίες.
Αυτό το χάσμα, το οποίο δεν δημιουργήθηκε αλλά άκρως επιδεινώθηκε από την καταστροφική διακυβέρνηση του Γεώργιου Παπανδρέου, του νεώτερου, είναι ένα πρόβλημα που η κυβέρνηση Παπαδήμου, μάλλον δεν θα έχει καιρό να αντιμετωπίσει και να επουλώσει, με την τρομακτική πίεση την οποίαν υφίσταται να υλοποιήσει μυριάδες συμφωνίες με την Τρόικα και τους ευρωπαίους και διεθνείς εταίρους. Αλλά, αργά η γρήγορα, και πολύ πιθανόν γρηγορότερα από ότι περιμένει η επιθυμεί κανείς, αυτό το τρομακτικό χάσμα στο εσωτερικό της χώρας, είναι και ο πιο τεράστιος κίνδυνος, ίσως και πιο μοιραίος από μία άτακτη οικονομική χρεοκοπία. Είναι η ηθική χρεοκοπία που υψώνει το κεφάλι της σαν το μεγαλύτερο κίνδυνο της πατρίδας.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr