Πολλά σωστά έχουν ειπωθεί για τον εξευτελισμό του ελληνικού κράτους, όσον αφορά την διαχειριστική του ανεπάρκεια, γιατί χρειάστηκε να καταφύγει σε ένα μη-κρατικό οργανισμό για την είσπραξη αυτού του επείγοντος φόρου. Πολλά επίσης έχουν, εξίσου σωστά, ειπωθεί για την ενδεχόμενη, (και για τον γράφοντα πιθανή), αντισυνταγματικότητα του νομοθετημένου μέτρου, να χάνουν οι οικογένειες την παροχή ρεύματος από την ΔΕΗ, εάν και όταν δεν πληρώνουν, εγκαίρως, αυτά που οφείλουν στο κράτος. Αλλά, πιστεύω, το μεγαλύτερο έγκλημα εναντίον της ελληνικής κοινωνίας, που αυτό το φορολογικό μέτρο συντελεί, είναι ότι προσφέρει ένα πολύ χειροπιαστό παράδειγμα στον ελληνικό λαό, και προτροπή, να συνεχίσει να μισεί κάθε φορολογική προσφορά που του ζητείται από το κράτος.

Ο φόρος αυτός γεφυρώνει άμεσα το ιστορικό τραύμα που ακόμα κυριαρχεί στο DNA του ελληνικού λαού εναντίον κάθε είδους φορολογίας, με την σημερινή κρίσιμη οικονομική κατάσταση της χώρας, και έτσι επιδεινώνει την σημαντική δυσχέρεια που έχει ήδη, διαχρονικά, το ελληνικό κράτος να μαζέψει τους δέοντες φόρους για να συντηρήσει τις πολλαπλές και πολυποίκιλες κοινωνικές υπηρεσίες και παροχές. Όλοι ξέρουμε ότι η πανελλήνια φοροδιαφυγή που μαστίζει την Ελλάδα, είναι από τους κύριους συντελεστές της κατάρρευσης της οικονομίας μας. Επίσης, αυτό το γνήσιο χαράτσι ζωγραφίζει την μνημονιακή Τρόικα και τους Ευρωπαίους εταίρους μας, με ένα σοβαρά αρνητικό τρόπο, και ως εκ τούτου, τεντώνει ακόμα πιο πολύ το ισχνό σχοινί που εξακολουθεί να μας κρατάει στην Ευρωζώνη.

Σαν ένας έλληνας που σταδιοδρόμησε την καριέρα του εκτός Ελλάδας, (στις ΗΠΑ), ο γράφων, μαζί με πολλούς άλλους ανθρώπους που έχουν ζήσει κάτω από τις φορολογικές νομοθεσίες άλλων κρατών, έχει μεγάλη δυσκολία να καταλάβει, να δικαιολογήσει και, εν κατακλείδι, να υποστηρίξει αυτήν την διάχυτη και γιγαντιαία προσπάθεια του Ελληνικού λαού, από τον πρώτο Έλληνα έως την τελευταία Ελληνίδα, να αποφύγει κάθε είδους χρηματικής στήριξης του έθνους, αψηφώντας τους φορολογικούς νόμους. Φυσικά, ο γράφων, ων γέννημα και θρέμμα της Αθήνας, υπέκυψε, επί σαράντα ολόκληρα χρόνια επαγγελματικής καριέρας στην Αμερική, στις διαταγές των φορολογικών διατάξεων εκείνης της χώρας, όχι διότι είναι άγγελος, ούτε διότι ήταν φιλάνθρωπος, παρά μόνο και μόνο διότι οι συνέπειες της φοροδιαφυγής σε εκείνη την χώρα, συμπεριλαμβάνουν μακροχρόνια φυλάκιση, και φυσικά, κανένας δεν προσπαθεί να φοροδιαφύγει, διότι, όπως λέει και ο λαός, «ο φόβος φυλά τα έρμα...».
Εδώ και ένα χρόνο, κολλημένος στην ελληνική τηλεόραση και παρακολουθώντας ώρα με την ώρα την εξέλιξη της Ελληνοευρωπαϊκής κρίσης, παρατηρεί κανείς ότι όλος ο κόσμος χρησιμοποιεί την λέξη χαράτσι δέκα φορές πιο συχνά, από την σωστή, και ελληνική λέξη, φόρος, η φορολογικό μέτρο. Αλλά, η μεγάλη και η τραγική διαφορά είναι ότι όλοι οι άλλοι φόροι, όλα τα άλλα χαράτσια, είναι απολύτως δίκαια, αυτονόητα, (για κάποιον από την Αμερική), και απολύτως αναγκαία, εάν είναι να σωθεί το ελληνικό έθνος από την οικονομική και κοινωνική καταστροφή. Και είναι πολύ λυπητερό να βλέπεις κανείς όλον τον ελληνικό λαό, συμπεριλαμβανομένης και της ελληνικής ηγεσίας, να καταφέρεται λεκτικά εναντίον μίας εθνικής ανάγκης, της καταβολής και της είσπραξης όλων των φορολογικών οφειλών, χρησιμοποιώντας αυτήν την απεχθή λέξη, που δεν έχει να κάνει τίποτα με την πραγματικότητα της Ελλάδας, την σήμερον ημέρα, αλλά που έχει να κάνει με ένα τεράστιο ιστορικό τραύμα, που το έθνος, συλλογικά, σαφώς, δεν έχει ξεπεράσει.

Και σαν επιστέγασμα αυτής της ιστορικής δυσλειτουργίας της πατρίδας μας, έρχεται αυτό το γνησιότατο χαράτσι, ο φόρος με την απειλή της μη παροχής ηλεκτρικού ρεύματος, να ζωγραφίσει το ελληνικό κράτος με μία άδικη εγκληματική πράξη, μόνο και μόνο, διότι το πολιτικό μας σύστημα, με αρχηγό το ΠΑΣΟΚ, και τον κύριο Παπανδρέου, είναι πλήρως ανεγκέφαλο. Και έτσι ο ελληνικός λαός, βλέπει να δικαιώνεται στο μίσος που νοιώθει εναντίον κάθε φορολογικής προσπάθειας των ελληνικών κυβερνήσεων, και επιβιώνει το ιστορικό τραύμα, ακόμα μια φορά, διακόσια χρόνια μετά την Επανάσταση του ΄21. Ο κόσμος, αντιδρώντας αρνητικά εναντίον αυτής αλλά και κάθε άλλης κρατικής προσπάθειας να εισπράξει φόρους, εξασθενίζει ακόμα περισσότερο τα οικονομικά της Ελλάδας και λιγοστεύει τις πιθανότητες που έχει η πατρίδα μας να παραμείνει στο ευρωπαϊκό χώρο των αναπτυγμένων κρατών.