Αλλά χρειαζόταν νάρθει η κυβέρνηση του Γεώργιου Παπανδρέου, για να τους παραγκωνίσει επιδεικτικά, από την πρώτη στιγμή που ανέβηκε στην εξουσία, και να φερθεί στην Ναυτιλία, σαν σε μία μοντέρνα Σταχτοπούτα, ζάπλουτη μεν, αλλά υπό το καθεστώς μίας κακιάς μητριάς, που την κακομεταχειρίζεται, σαν να θέλει το κακό της.

Ανεξιχνίαστες οι βουλές του Κυρίου, αλλά εξίσου ανεξιχνίαστες και οι βουλές της κυβέρνησης Παπανδρέου. Δύο οι τομείς της ελληνικής οικονομίας που σήμερα αλλά και διαχρονικά είναι κραταιοί. Ο ένας είναι ο Τουρισμός, ο οποίος οφείλεται κυρίως στα δώρα της Φύσης. Ο άλλος είναι η Ναυτιλία, η οποία δεν είναι χάρισμα της Φύσης, αλλά οφείλεται στο αθάνατο εμπορικό δαιμόνιο των Ελλήνων, και η οποία κατέχει ηγετική θέση σε παγκόσμιο επίπεδο, ο μόνος κλάδος της ελληνικής οικονομίας που γνωρίζει τέτοια επιτυχία. Τη στιγμή που η ελληνική οικονομία καταρρέει, η κυβέρνηση στρέφει το πρόσωπό της από τον ένα από τους δύο τομείς της οικονομίας, την Ναυτιλία, και αρνείται να προσφέρει τις δημόσιες , διοικητικές και κυβερνητικές υπηρεσίες που αρμόζουν ανάλογες σε ένα κλάδο, που όχι μόνο διαπρέπει, αλλά κρατάει ηγετική θέση στην παγκοσμιοποιημένη υφήλιο.

Όσο πιο όμορφη ήτανε η Σταχτοπούτα, τόσο πιο πολύ τη ζήλευε η μητριά της. Παρομοίως, όσο πιο πλούσια και επιτυχημένη είναι η ελληνική ναυτιλία, τόσο πιό πολύ φαίνεται να την ζηλεύει η κυβέρνηση Παπανδρέου, ίσως διότι της θυμίζει πόσο αποτυχημένος είναι ο κλάδος της ελληνικής οικονομίας, που το ΠΑΣΟΚ ανέδειξε και υποστήριξε επί δεκαετίες, το ελληνικό δημόσιο.

Η μητριά της Σταχτοπούτας δεν μπορούσε ποτέ να δει τις ίδιες της τις κόρες με αντικειμενικό μάτι, να αναγνωρίσει την τεμπελιά τους και την αχρηστία τους, και διαρκώς προσπαθούσε να τις προωθήσει, παρόλο που καταφανώς δεν άξιζαν. Έτσι και η κυβέρνηση Παπανδρέου, όσο και να προσπαθεί, δεν μπορεί να εξετάσει αντικειμενικά την κατάσχημη κόρη της, το ελληνικό δημόσιο, παρόλο που ο κόσμος του ευρώ το έχει τούμπανο, (και το ΠΑΣΟΚ κρυφό καμάρι), ότι αυτό είναι καρκίνος της ελληνικής οικονομίας. Έτσι η κυβέρνηση, αντί να εγχειρίσει τον καρκίνο, δηλαδή τον δημόσιο τομέα, καταστρέφει, από την αρχή του πρώτου μνημονίου, την ιδιωτική οικονομία, και στέλνει εκατοντάδες χιλιάδες ιδιωτικούς υπαλλήλους στην ανεργία, γιατί η μειωμένη κατανάλωση κλείνει τις ιδιωτικές επιχειρήσεις, και τώρα, από πάνω, είναι έτοιμη να καταστρέψει και την Εστίαση, με την αύξηση του ΦΠΑ στο 23%.

Η εστίαση, δεν είναι μόνο ένα ζωτικό μέρος της ελληνικής οικονομίας, αλλά και το επίκεντρο της ελληνικής κοινωνίας, προσφέροντας επί γενεές, το δημοφιλέστερο περιβάλλον κοινωνικής συναναστροφής και κοινωνικής συνοχής, και συντελώντας σημαντικότατα στην ποιότητα της ελληνικής ζωής. Καταστρέφοντας την Εστίαση, δεν θα κλείσουν μόνο οι ιδιωτικές επιχειρήσεις, καφενεία και εστιατόρια, και δεν θα αυξηθεί μόνο η ανεργία. Επί πλέον θα αναγκαστούν να κλειστούν οι έλληνες στα σπίτια τους, θα μειωθεί η δημόσια κοινωνική συναναστροφή, και από μία δυστυχισμένη κοινωνία, η Ελλάδα θα μετατραπεί σε μία χώρα με ένα εκατομμύριο δυστυχισμένες και κοινωνικά απομονωμένες οικογένειες, κάτι πολύ πιο οδυνηρό, και ανησυχητικό, διότι θα εκλείψει η κοινωνική συνοχή, και θα εξασθενήσει ο κοινωνικός ιστός.