Νομίζω ότι αυτή η σύγκριση των εθνικων εορταστικών εκδηλώσεων σε αυτές τις τρεις χώρες, προσφέρει μια ενδιαφέρουσα πληροφορία σχετικά με τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους οι Έλληνες, οι Βρετανοί και οι Γάλλοι αντέδρασαν ενάντια στην πλημμύρα των μέτρων λιτότητας που επιβάλλονται στη σημερινή εποχή και στους τρεις λαούς.

Οι Έλληνες έχουν αντιδράσει έντονα εναντίον των μέτρων, διότι η αυστηρή λιτότητα επιβάλλεται από αλλοδαπούς, και οι Έλληνες έχουν μια ιστορία ενεργής αντίστασης εναντίον ξένων. Αλλά η ελληνική αντίδραση ειναι μετριασμένη από το γεγονός ότι το ισχύον καθεστώς στη χώρα, η κυβέρνηση του Pasok, έχει την ίδια άποψη με τους αλλοδαπούς (ΕΕ και ΔΝΤ) και προσπαθεί να καθησυχάσει το έθνος ότι αυτό το σχέδιο αυστηρότητας είναι η μόνη διέξοδος από την καταστροφή.

Οι Βρετανοί, οι οποίοι, σύμφωνα με την εθνική τους εορτή, ειναι συνηθισμένοι να περιμένουν να πάρουν προνόμια απο την εξουσία, όταν η τελευταία αποφασίσει ότι είναι η κατάλληλη στιγμή, παρουσίασαν μια πρώτη, εξαιρετικα δειλή απάντηση στα συντριπτικά μέτρα λιτότητας που ανακοινώθηκαν από τη νέα κυβέρνηση, μέτρα λιτότητας που, ακόμη και σεβαστοί, συντηρητικοί οικονομολόγοι ανά τον κόσμο έχουν απορρίψει σαν υπερβολικά και πιθανόν καταστροφικά για τη βρετανική οικονομία.

Και ας δουμε και τους Γάλλους! Το έθνος εξερράγη, τόσο αριθμητικά (τα 2/3 του πληθυσμού συμφωνούν με τις εθνικές διαδηλώσεις), όσο και ποιοτικά, με το σθένος της ανταπόκρισης και τα εκατομμύρια των ανθρώπων που βγαίνουν στους δρόμους. Ακόμα πιο εξαιρετικό είναι το γεγονός ότι αυτή η σφοδρή απάντηση του γαλλικού λαού απευθύνεται σε μέτρα λιτότητας που είναι μηδαμινά, σε σύγκριση με ό,τι το ελληνικό έθνος έχει ήδη υποφέρει και ο βρετανικός λαός σύντομα θα υποστεί.

Γιατί αυτή η διαφορά;

Η ιστορία κάθε έθνους έχει επιπτώσεις πάνω στους ανθρώπους που κατέχουν και ζουν αυτήν την ιστορία, μέσω γενεών, και ανά τους αιώνες. Θα πρέπει να είναι ένα δίδαγμα εκπληκτικό ότι κάθε γαλλικό παιδί μαθαίνει, χρόνο με το χρόνο, καθως μεγαλώνει, ότι το ιδανικό ολόκληρου του έθνους, που γιορτάζει ετησίως, η πιο σημαντική αξία που έχει στην κατοχή της η χώρα, είναι το δικαίωμα του λαού να επαναστατεί και να ανατρέπει μια άδικη ή διεφθαρμένη ηγεσία.

Όλοι οι Γάλλοι έχουν καταλάβει ξεκάθαρα, ότι το κράτος πρόνοιας, για τη δημιουργία του οποίου πολέμησαν σκληρά, αποσυναρμολογείται, αργά αλλά σίγουρα από την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και αρνούνται να αποδεχθούν αυτήν την αλλαγή! Και δεν κατεβαίνουν στους δρόμους επειδή χάνουν θέσεις εργασίας ούτε επειδή τους έχουν κατεβάσει το ημερομίσθιο. Είναι εξοργισμένοι μόνο και μόνο επειδή τους ζητείται να μείνουν στη δουλειά δύο μόνο χρόνια περισσότερο, στη διαρκεια της ζωής τους. Μια μικρή διαφορά, και ένα μικρό πρόβλημα θα έλεγε κανείς. Αλλά οι Γαλλοι λενε ΟΧΙ στην αρχή της διάλυσης της κοινωνικης πρόνοιας, και λένε ΟΧΙ ακόμα και στην ιδέα της διάλυσης.

Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε, αν η αντίδραση από όλη την Ευρώπη, σαν σύνολο, θα μιμηθεί τους Γάλλους ή τους Βρετανούς.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr