Όταν ξεκαθαρίσει η θολή εικόνα των εντυπώσεων στο πολιτικό αυτό παζλ, ίσως τότε δούμε τις πραγματικές αιτίες του προβλήματος, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο γεωστρατηγικός ρόλος των πηγών και των αγωγών ενέργειας. Κερδισμένη θα είναι η Ρωσία κάτω από οποιαδήποτε σενάριο.

Δε θα απορήσουμε, αν η όποια κυβέρνηση της Ουκρανίας συμφωνήσει τελικά την ελεύθερη διέλευση του αγωγού South Stream από το έδαφος ή τα χωρικά της ύδατα, κάτι που το αρνήθηκε παλαιότερα, με συνέπεια να εξαρτάται πλέον η Ρωσία από την Τουρκία.

Να υπενθυμίσουμε ότι από τα χωρικά ύδατα της τελευταίας στη Μαύρη θάλασσα συμφωνήθηκε το πέρασμα του αγωγού αυτού. Μην ξεχνάμε λοιπόν, ότι ο Ερτογάν διευκόλυνε τους Ρώσους από το 2007, έτσι ώστε να  περάσει ο εν λόγω αγωγός από τη Μαύρη θάλασσα, ενώ λίγο μετά, τον Ιούνιο του 2009, ανακοίνωσε τη δημιουργία αγωγού 700 χιλιομέτρων Σαμψούντας-Τσεϊχάν, μεταφοράς ρωσικού πετρελαίου που θα κατέληγε στη Μεσόγειο!. Αυτά τα δυο στοιχεία σκιαγραφούν την πλήρη εξάρτηση της Ρωσίας από την Τουρκία.

Ό,τι και αν γίνει λοιπόν με την Τουρκία στο υπό εξέταση θέμα, μια τέτοια ρύθμιση (δηλ. διέλευση άνευ όρων των ρωσικών αγωγών από την Ουκρανία), χαλαρώνει τις όποιες πιέσεις της Τουρκίας σε βάρος της Ρωσίας, η οποία θα έχει πλέον εναλλακτικές λύσεις στο εξεταζόμενο θέμα. Δε θα απορήσουμε πάλι αν κάποτε διαπιστωθεί ότι όλη αυτή η φασαρία είχε κεντρικό σημείο αιχμής το προαναφερθέν και μόνο, παρά την πολυπλοκότητα που παρουσιάζει το ντοσιέ ενέργεια (σχιστολιθικά ενεργειακά αποθέματα κ.ά) στη συγκεκριμένη χώρα!

Ο κ. Δ. Μάρδας είναι Καθηγητής του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr