Απόλυτα λογική η τοποθέτηση – με δύο (ή τρεις) υποσημειώσεις. Η πρώτη είναι σχετική με τις ευθύνες των προηγούμενων κυβερνήσεων και δη εκείνων της Ν.Δ. Καλή εποχή για νοικοκύρεμα των δημοσίων οικονομικών, με περικοπές και ιδιωτικοποιήσεις, είναι η εποχή της ανάπτυξης : τότε παράγεται εισόδημα που μπορεί να φορολογηθεί, τότε είναι ψηλές οι τιμές των περιουσιακών στοιχείων προς διάθεση σε ιδιώτες. Την εποχή της ύφεσης το «συμμάζεμα» αφενός είναι δυσκολότερο λόγω μείωσης τιμών και εισοδημάτων, αφετέρου επιτείνει τις υφεσιακές τάσεις. Η αρνητική κληρονομιά των ετών 2004-9 αποδεικνύεται ζοφερή.

Η δεύτερη υποσημείωση σχετίζεται με την πολιτική της σημερινής κυβέρνησης. Επειδή δεν είναι «υποτιμημένη» μόνο η μετοχή της ΔΕΗ, αλλά σύμπαντα τα ιδιωτικά περιουσιακά στοιχεία, από μετοχές μέχρι κατοικίες και επιχειρηματικά πάγια, κ. Μπιρμπίλη θα έκανε καλά να μοιραστεί τις σκέψεις της με την ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών. Διότι η τελευταία, πιεζόμενη από το δύσκολο έργο της, συμπεριφέρεται σαν όλα στην ιδιωτική οικονομία να βαίνουν καλώς και να υπάρχουν  το εισόδημα και τα εκποιήσιμα στοιχεία που μπορούν να ικανοποιήσουν τις άμετρες αξιώσεις του Δημοσίου. Η υπουργός Περιβάλλοντος παραδέχεται ότι δεν υπάρχουν – και υποθέτω ότι δεν πιστεύει πως θα βρεθούν με δρακόντειες ποινές και κακουργήματα…

Μία τρίτη υποσημείωση αφορά θέσεις της ίδιας της υπουργού στην ως άνω συνέντευξη, όπου βάλλει και πάλι κατά της οικοδόμησης εκτός σχεδίου κλπ σημειώνοντας ότι με την περιοριστική πολιτική της στη δόμηση «μένει προσηλωμένη στους κυβερνητικούς στόχους». Δεδομένου ότι οι κυβερνητικοί στόχοι πήγαν περίπατο μαζί με τα λεφτά που (δεν) υπήρχαν, η κ. Μπιρμπίλη και οι λοιποί υπουργοί πρέπει προφανώς να επανεξετάσουν τους στόχους με βάση την πραγματικότητα. Αν είναι κακή εποχή να πωληθεί η ΔΕΗ, αν το Δημόσιο πρέπει να διατηρήσει τον έλεγχο στα βασικά δίκτυα (πράγματα και τα δύο σωστά), αν το Ελληνικό πρέπει να γίνει πάρκο ολόκληρο, αν η ιδιωτική οικοδομική δραστηριότητα πρέπει να περισταλεί, πού θα βρεθούν τα 50 δισ. από αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας και τα κίνητρα ανάπτυξης;

Το τι δεν πρέπει να γίνει, ξέρουμε να το λέμε κι εμείς. Από τους υπουργούς δεν ζητείται αυτό, αλλά το πρακτέο και εφικτό. Εκείνοι έχουν το βάρος να καταλάβουν πότε έχουμε περιθώρια για διαμόρφωση κήπου και πότε πρέπει να μπαλώσουμε τη στέγη μη μας πλακώσει. Γιατί, όπως διαπιστώσαμε, η αδράνεια και οι μαξιμαλισμοί πληρώνονται – και η στέγη τελικώς πέφτει…

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr