«Αυτό λες;», ρώτησε ο Γιώργος, κουρασμένος αλλά κρατώντας ακόμη ένα μικρό χαμόγελο από την περικοπή των συντάξεων, «δεν βλέπεις άλλα κι άλλα; Τι όνειρο μπορεί να έχει ένας λογικός άνθρωπος από το να βοηθάει το κράτος του; Δεν θα έπρεπε ο καθένας να χαίρεται, όταν σε κάθε πράγμα που αγοράζει ξέρει ότι το ένα τέταρτο – ή και τα τρία τέταρτα- είναι φόρος, να πάει μπροστά ο τόπος; Δεν περίμενες κάθε πολίτης να διαδηλώνει λέγοντας θέλω κι άλλο, στο 30% ο ΦΠΑ, και λίγο είναι, έχουμε λίπος να κάψουμε μέχρι να γίνουμε συλφίδες; Τίποτε αυτοί, όμως, τα πάχη τους τα κάλλη τους, όλο αντίδραση και γκρίνια ότι ανέβηκε το σούπερ μάρκετ και τα φροντιστήρια των παιδιών και τα καύσιμα. Κόψε, κύριε, το τσιγάρο και το κρασί, να δεις πώς σε μία βδομάδα έχεις βγάλει δύο ώρες φροντιστήριο του παιδιού. Κόψε και τα σαββατοκύριακα στο εξοχικό, να δεις πόσα κιλά φέτα εξοικονομείς. Δεν λέω να μπορούν να πάνε στην εξοχή τρέχοντας, όπως εσύ Τίνα μου, ας μείνουν στην Αθήνα, μια χαρά είναι. Στου Γκοβού την πόρτα όμως (αν και έπαιξε καλά στο ντέρμπι) – αυτοί όλο στο παράπονο. Δεν βλέπουν τους Αλβανούς που έχουν κάνει μικρές περιουσίες; Και τι δουλεύουν, τρίχες, δεκάξι ώρες την ημέρα χωρίς ρεπό.»

Το τελευταίο πόνεσε κάπως, τουλάχιστον έτσι φάνηκε. Κατά σατανική σύμπτωση εκείνη ακριβώς τη στιγμή πήρα από τον μπάρμαν το τέταρτο ουίσκι με την ίδια πρώτη και μόνη απόδειξη, άναψα ένα –παράνομο- τσιγάρο και είπα (στον μπάρμαν) κάτι σεξουαλικό για το σορτσάκι του Μήτρογλου – ή για το περιεχόμενό του, δεν θυμάμαι ακριβώς (αν και αυτόν τον τελευταίο έπαινο τον αναβάλλω συνήθως για τη μέρα που συν Αθηνά θα σώσουμε την κατηγορία).

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr