Τα τρισεκατομμύρια της Fed και άλλων κεντρικών τραπεζών, οδεύουν κατευθείαν στη χρηματιστηριακή αγορά δημιουργώντας παντού φούσκες. Και οι φούσκες είναι μεν χρήσιμες γιατί οδηγούν την παγκόσμια οικονομία σε μια ώθηση πέρα από τις δυνατότητές της, αλλά το γκρίζο σημείο τα τελευταία χρόνια, είναι ότι δεν υπάρχει ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας. Άρα, αναφερόμαστε στη δημιουργία μιας φούσκας χρηματιστηριακών αξιών, χωρίς την παραγωγή νέου πλούτου, διαδικασία η οποία θα καταλήξει στο εξής δυσάρεστο: εξαφάνιση και του υπάρχοντος πλούτου που έχει συσσωρευστεί με τη μορφή των αποταμιεύσεων και των επενδύσεων.

Το πρόσφατο μίνι κραχ στην Αμερική ήταν αυτό που «ενόχλησε» περισσότερο τη Fed από οποιαδήποτε άλλη απειλή. Ακόμα και το κραχ της Κίνας δεν έδειξε να ανησυχεί τόσο πόλυ τη Fed. Αποτέλεσμα ήταν να κάνει στροφή 180 μοιρών στο θέμα της νομισματικής πολιτικής και να οδηγήσει σε ένα ακόμα ράλι τις αγορές μετοχών, το οποίο είτε βρίσκεται σε τροχιά νέας εξάντλησης είτε θα οδηγήσει και πάλι στα υψηλά. Σε κάθε περίπτωση, το νόημα είναι το ακόλουθο: η Fed οφείλει με κάθε κόστος να στηρίξει τη Wall Street καθώς δεν υπάρχουν κεφάλαια και δεν υπάρχει και ανάπτυξη στο μέλλον για να προεξοφληθεί από τις αγορές.

Αντίθετα, υπάρχουν όλο και περισσότερα σημάδια ότι εισερχόμαστε σε μια επώδυνη περίοδο για την αμερικανική οικονομία, που θα οδηγήσει πιθανότατα και σε μια νέα ύφεση. Γιατί αυτό είναι νομοτελειακό, γιατί ήδη η Αμερική βρίσκεται σε ανάπτυξη για επτά συνεχόμενα χρόνια και γιατί το παρελθόν διδάσκει ότι όταν ξεπερνάς τα όρια, ο μόνος τον οποίο μπορείς να ξεγελάσεις είναι ο εαυτός σου.

Το μοναδικό θετικό στοιχείο που υπάρχει για την αμερικανική οικονομία τις τελευταίες εβδομάδες είναι η μείωση της ανεργίας. Ακόμα και εκεί όμως, αν μελετήσουμε εις βάθος  τα στοιχεία θα δούμε κάποιες σημαντικές «γκρίζες περιοχές». Πρώτον, το εργατικό δυναμικό μειώνεται συνεχώς και ήδη βρίσκεται στα χαμηλότερα επίπεδα από το 1975. Δεύτερον, οι θέσεις εργασίας αφορούν σε σερβιτόρους και όχι σε θέσεις μεταποίησης. Δηλαδή πρόσκαιρες, χαμηλά αμειβόμενες, χαμηλής ποιότητας και μηδενικής παραγωγικότητας.

Επιπλέον, με την ανεργία στο 5,1% η Αμερική εισέρχεται σε αυτό που οι οικονομολόγοι ονομάζουν επίπεδο πλήρους απασχόλησης στα όρια ενός οικονομικού κύκλου. Πως αυτό μπορεί να είναι σημάδι ύφεσης;

Υπάρχουν δυο πολύ αρνητικές εξελίξεις. Οι δείκτες μεταποίησης αλλά και μια σειρά άλλων παραγωγικών δεικτών, επιβεβαιώνουν την έλλειψη δυναμικής και την επιδέινωση των συνθηκών του επιχειρείν στην Αμερική. Αποτέλεσμα αυτού είναι, αντί η παραγωγή να μετατρέπεται σε πωλήσεις, μετατρέπεται σε αποθέματα. Αυτό πιέζει τα κέρδη των εταιριών, τα οποία πιέζονται και από δυο ακόμα παράγοντες. Από την άνοδο του δολαρίου αλλά και από την άνοδο στο κόστος εξυπηρέτησης του δανεισμού τους, όπως υποδηλώνει και το άνοιγμα μεταξύ των corporate bonds.

Το αποτέλεσμα είναι η μείωση του profit margin η οποία παρατηρείται για πρώτη φορά από το 2007-2008. Όταν το profit margin θα μειωθεί ακόμα περισσότερο οι επιχειρήσεις θα προσπαθήσουν να μειώσουν τα κόστη τους για να διατηρήσουν την κερδοφορία τους. Δυο πράγματα θα συμβούν. Μείωση των μερισμάτων και απολύσεις. Σε αυτό το επίπεδο ανεργίας, τα πράγματα δε μπορεί να διατηρηθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα, σε μια οικονομία που έχει ξεπεράσει τον κύκλο της.

Αυτό οι μεγάλοι επενδυτές το γνωρίζουν πολύ καλά. Και θα πρέπει ως επενδυτές να μπορείτε να αναγνωρίζετε τις κινήσεις της επενδυτικής ελίτ, προκειμένου να βρίσκεστε ένα βήμα μπροστά από τις αγορές. Τελευταία, παρατηρείται μια υπεραπόδοση στα ομόλογα και στο χρυσό έναντι των μετοχών. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν ετοιμασίες για μια επερχόμενη καταιγίδα. Το πότε θα ξεσπάσει και με ποια αφορμή δε μπορούμε να το γνωρίζουμε. Αλλά σίγουρα ο χρόνος δεν είναι και πολύ μακρινός.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr