Ας ελπίσουμε μόνον ότι η Ουάσινγκτον δεν θα συμπεριφερθεί με ανάλογα στην περίπτωση των Σκοπίων, όπως συμπεριφέρθηκε στη Γεωργία, γεμίζοντας δηλαδή με όπλα και αναλαμβάνοντας πλήρως την εκπαίδευση του σκοπιανού στρατού και ότι ο κ. Γκρούεφσκι δεν θα ζηλέψει την ...δόξα του κ. Σαακασβίλι, θεωρώντας ότι η Ελλάδα δεν είναι Ρωσία, που όντως δεν είναι!

Προς το παρόν πάντως, το φανερό και σίγουρο είναι ότι στη διπλανή μας χώρα το πάνω χέρι το έχουν τα παιδιά και τα εγγόνια των σλαβομακεδόνων της Μακεδονίας του Αιγαίου, κατά τη δική τους ορολογία. Οι απόγονοι δηλαδή των ανθρώπων που έφυγαν για διάφορους λόγους και με διάφορους τρόπους από χωριά και πόλεις της ελληνικής Μακεδονίας τα χρόνια πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την κατοχή. Αυτοί κυριαρχούν και στους σλαβομακεδόνες της διασποράς, ιδιαίτερα στον Καναδά, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Αυστραλία, αυτοί συντηρούν τον αλυτρωτισμό και αυτοί θέλουν να πάρουν τη ρεβάνς από την Ελλάδα.

Το δυστύχημα είναι ότι το στοιχείο που έχει βασικά εθνική βουλγαρική συνείδηση, είτε δεν ασχολείται πλέον ιδιαίτερα με την πολιτική, είτε έχει πάρει την βουλγαρική υπηκοότητα και έτσι δεν υπάρχει σοβαρή αντίθετη λογική στη γραμμή που ακολουθεί ο κ. Γκρούεφσκι και οι συν αυτώ. Για τον ίδιο λόγο επομένως έχει εδραιωθεί πλήρως και η αντίληψη περί μακεδονικού έθνους και μακεδονικής γλώσσας, την ύπαρξη της οποίας δεν αναγνωρίζει βεβαίως ούτε η Σόφια. Ετσι όμως, έθνος, γλώσσα και ονομασία εμφανίζονται αλληλένδετα σε μεγάλο βαθμό και οποιαδήποτε διάθεση για να βρεθεί κάποιος συμβιβασμός στην ονομασία χαρακτηρίζεται ως εκδήλωση εθνικής μειοδοσίας από τον κ. Γκρούεφσκι και τους έξαλλους ακραίους του.

Ωστόσο, πέρα από όλα αυτά, είναι επίσης γεγονός ότι η σημερινή κυβέρνηση των Σκοπίων στηρίζεται απόλυτα στην Ουάσινγκτον και ενθαρρύνεται πλήρως στην ακραία συμπεριφορά της από αμερικανικούς κύκλους. Κύκλους που ανήκουν στην κυβέρνηση Μπους και δεν αποκλείεται καθόλου τα πράγματα να χειροτερέψουν. Από τη μία πλευρά, μετά τα γεγονότα του Καυκάσου ο αμερικανικός παράγοντας θα εντείνει τις πιέσεις για την ένταξη της πΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, χωρίς να αποκλείεται να συμβεί το ίδιο και με ευρωπαίους εταίρους που θα την θέλουν σώνει και καλά μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση χωρίς να λυθεί το θέμα της ονομασίας. Από την άλλη πλευρά, οι προαναφερθέντες κύκλοι, μαζί με τον κ. Γκρούεφσκι πιθανώς να θελήσουν να προκαλέσουν μία κρίση τώρα, πριν αλλάξει η κυβέρνηση στις ΗΠΑ. Κανείς δεν μπορεί να είναι τελείως σίγουρος ότι η επόμενη αμερικανική κυβέρνηση θα συνεχίσει να ενισχύει στον ίδιο βαθμό τον κ. Γκρούεφσκι και τα καμώματά του.

Η αδιαλλαξία που δείχνει η σκοπιανή πλευρά στις διαπραγματεύσεις για την ονομασία, οι συνεχείς προκλητικές δηλώσεις του πρωθυπουργού των Σκοπίων που φτάνει να αναμειγνύεται στα εσωτερικά της Ελλάδας, αλλά και η τακτική της αποστολής επιστολών σε κυβερνήσεις και διεθνείς οργανισμούς, προσπαθώντας να ανοίξει και άλλα θέματα, είναι αναμφίβολα καθοδηγούμενη. Η κυβέρνηση Καραμανλή έκανε μάλλον λάθος να απαντήσει στην αντίστοιχη επιστολή που έστειλε ο κ. Γκρούεφσκι στην Αθήνα, καθώς εκείνος το εκμεταλλεύεται ήδη ως παραδοχή και έναρξη διαλόγου για θέματα περιουσιών, γλώσσας και ύπαρξης μειονότητας.Το σημαντικότερο όμως είναι να αντιληφθεί η Αθήνα ότι οι καιροί είναι πολύ πονηροί και ότι οι προβοκάτσιες από τα Σκόπια θα κλιμακωθούν. Ισως πέρα και από το φραστικό επίπεδο, είτε με πρωτοβουλία της σκοπιανής κυβέρνησης , είτε με ενθάρρυνση από άλλα κέντρα.

Είπαμε, ο κ. Γκρούεφσκι μοιάζει πολύ με τον κ. Σαακασβίλι...

Αγγελος Στάγκος
[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr