Απορούν δηλαδή γιατί γίνεται τόσο μεγάλο θέμα ένα ιδιωτικό ταξίδι, ενώ το μεγάλο σκάνδαλο είναι ότι η γερμανική εταιρία μοίρασε σε μίζες στην Ελλάδα περί τα 100 εκατομμύρια ευρώ, κατά ομολογία κατηγορούμενου υπαλλήλου της...

Και όμως αγαπητοί μου είναι και αυτό θέμα, ακόμη και αν δεχθούμε ότι ο κ. Λιάπης λέει όλη την αλήθεια και πλήρωσε μόνος του τα ναύλα του και τα έξοδα διαμονής, προκειμένου να παρακολουθήσει με τον γιόκα του το παιχνίδι Ελλάδας - Βραζιλίας. Και όσοι από κυβερνητικής πλευράς ψελλίζουν ότι ένας υπουργός ή δημόσιος λειτουργός δεν είναι υποχρεωμένος να αλλάζει παρέες και φίλους επειδή έχει αναλάβει πλέον δημόσιο αξίωμα, μπουρδολογούν ασύστολα.

Είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει η έννοια της σύγκρουσης συμφερόντων, ή του conflict of interest, όπως αναφέρεται στις αγγλοσαξονικές άλλες δυτικές χώρες. Αυτή η έλλειψη της έννοιας απαντάται στην ακραία της μορφή στη δημοσιογραφία, όπου είναι πάρα πολλοί οι συνάδελφοι οι οποίοι εργάζονται στα μήντια και ταυτόχρονα έχουν θέση και σε γραφεία τύπου δημοσίων υπηρεσιών, ήεταιριών του δημοσίου, ή ακόμη και ιδιωτικών εταιριών. Δεν είναι μάλιστα λίγες οι περιπτώσεις εκείνων που η θέση τους σε γραφείο τύπου έχει άμεση σχέση με τον χώρο που καλύπτουν δημοσιογραφικά. Όλα αυτά με την ανοχή της ΕΣΗΕΑ, του συνδικαλιστικού οργάνου που οχυρώνεται πίσω από το επιχείρημα ότι οι μισθοί που δίνουν οι εργοδότες των μήντια είναι μικροί...

Στους πολιτικούς και τους δημόσιους λειτουργούς η έλλειψη της έννοιας της σύγκρουσης των συμφερόντων παίρνει άλλη μορφή, αλλά το αποτέλεσμα έχει μεγαλύτερη σημασία. Το βασικό χαρακτηριστικό είναι ότι πολλοί υπουργοί και υφυπουργοί, ειδικά της σημερινής κυβέρνησης, συναγελάζονται (κάνουν παρέα) με επιχειρηματίες και μεγαλοεπιχειρηματίες πουσυχνά επιχειρούν σε τομείς της ευθύνης τους. Αυτό το συμπέρασμα εύκολα προκύπτει παρακολουθώντας την κοσμική ζωή επιχειρηματιών και πολιτικών στη διάρκεια του χρόνου, από τις κοσμικές εκδηλώσεις μέχρι τα μπάνια στη Μύκονο, από τη συμμετοχή στο Κλάμπ της Εκάλης, μέχρι το ότι παίζουν μαζί τένις, ή ασκούνται στα ίδια γυμναστήρια. Και φυσικά από εκεί και πέρα, πάνε και έρχονται οι αλληλοδιευκολύνσεις!

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ένας υπουργός δεν είναι υποχρεωμένος να μετατραπεί σε κοσμοκαλόγερο από τη στιγμή που αναλαμβάνει τα καθήκοντά του. Δεν είναι όμως έτσι γιατί το δημόσιο λειτούργημα έχει υποχρεώσεις, που από τη στιγμή που αποδέχεται τη θέση ο συγκεκριμένος πολιτικός τις αναλαμβάνει κιόλας. Προσέχει όλες τις κινήσεις του, προσέχει να μη δίνει αφορμή για σχόλια και εικασίες, προσέχει τις παρέες του, αποφεύγει τις πολλές κοσμικές εμφανίσεις, αποφεύγει να συναγελάζεται με επιχειρηματίες που τα συμφέροντά τους έρχονται σε σύγκρουση με τα συμφέροντα του δημόσιου τομέα που εποπτεύει, δεν κάνει τόσες επισκέψεις στη Μύκονο, δεν δέχεται δώρα και διευκολύνσεις.

Με λίγα λόγια, ο πολιτικόςμπαίνει με τη θέλησή του στο χορό της πολιτικήςκαι είναι υποχρεωμένος να χορεύει στον ρυθμό της. Ο κ. Λιάπης, όπως και πάρα πολλοί άλλοι, έχουν χάσει τα βήματά τους και γι΄ αυτό σωστά τραβούν την προσοχή του κόσμου με την κακή έννοια και επικρίνονται. Τελεία και παύλα.

Αγγελος Στάγκος
[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr