Πρώτο, το τέρας της πολιτικής διαφθοράς. Τα δύο μεγάλα κόμματα (δεν αποκλείεται και κάποια μικρότερα) έχουν εισπράξει μίζες από τη Siemens. Και υποτίθεται ότι ψάχνουν να βρουν τους ενόχους, ενώ αυτό που πραγματικά προσπαθούν είναι να καλυφθούν. Τα ίδια τα κόμματα είναι οι ένοχοι. Που δεν έχουν ψηφίσει ένα σύστημα διαφανούς χρηματοδότησης αλλά προτιμούν να διαχειρίζονται το μαύρο χρήμα με τη μέγιστη αδιαφάνεια. Μόνο έτσι μπορούν να πλουτίζουν οι πολιτικοί και τα κομματικά στελέχη. Η λογική, όμως, των ψηφοφόρων κοιμάται. Μπαίνουν, πασόκοι και νεοδημοκράτες στη γελοία αντιπαράθεση «εσείς φάγατε περισσότερα» και δεν σκέφτονται το απολύτως προφανές. Οτι σε μια χώρα που οι δουλειές γίνονται με λάδωμα, θα λαδωθούν όλοι. Τα ποσοστά μόνο αλλάζουν. Το κυβερνών κόμμα που θα δώσει τη δουλειά θα πάρει το 70% του μαύρου χρήματος. Τα υπόλοιπα κόμματα που δεν πρέπει να διαμαρτυρηθούν για τη δουλειά θα πάρουν το 30%. Και το πιο αστείο είναι οι δηλώσεις των αρχηγών, αλλά και των κορυφαίων στελεχών των κομμάτων. «Καμία ανοχή στη διαφθορά». Μεγαλύτερη υποκρισία υπάρχει; Υπάρχει περίπτωση να πει κάποιος πολιτικός ότι θα ανεχθεί τη διαφθορά; Και υπάρχει περίπτωση κάποιος αρχηγός κόμματος να μη γνωρίζει ότι στο ταμείο του κόμματός του μπήκε μαύρο χρήμα; Ή μήπως υπάρχει περίπτωση να μη γνωρίζει ποια εταιρεία έδωσε αυτό το μαύρο χρήμα και για ποια δουλειά; Αστειότητες. Και όμως, εμείς συνεχίζουμε να ψηφίζουμε πολιτικούς που από το «πόθεν έσχες» τους και μόνο θα έπρεπε να βρίσκονται ήδη στη φυλακή.
Δεύτερο, το τέρας των πυρκαϊών. Πέρυσι κάηκε η χώρα. Κάθε λαός που έχει περάσει μια τέτοια τραγωδία θα έκανε τα αδύνατα δυνατά για να μην την ξαναπεράσει. Εμείς δεν κάναμε τίποτε. Στρώματα από πευκοβελόνες και σκουπίδια περιμένουν μια στραβή ακτίνα του ήλιου σε ένα σπασμένο μπουκάλι, το τσιγάρο ενός ανεύθυνου ή το γκαζάκι του εμπρηστή για να κάψουν τα δέντρα από το ψηλότερο βουνό ως τα προάστια της Αθήνας. Εφέτος θα καούμε ξανά και μακάρι να διαψευσθώ, αλλά η λογική αυτό κραυγάζει. Εμείς, όμως, αγνοούμε τη λογική. Και ακούμε να δίνει ο Πρωθυπουργός εντολή στην Πυροσβεστική «να εμποδίσει το κάψιμο των περιουσιών». Το άκρον άωτον του παραλογισμού.
Τρίτο, το τέρας της κερδοσκοπίας. Ολοι ξέρουμε ότι βασικά προϊόντα διατροφής πουλιούνται στην Ελλάδα σε διπλές ή τριπλές τιμές απ' ό,τι στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Με το πρόσχημα της αύξησης της τιμής του πετρελαίου ανεβαίνουν ακόμη και τα ραπανάκια. Η κυβέρνηση απειλεί ότι «θα κόψει τα πόδια των κερδοσκόπων» και παράλληλα δηλώνει ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτε λόγω του ελεύθερου ανταγωνισμού. Τρίχες κατσαρές. Η κυβέρνηση πολύ εύκολα μπορεί να κόψει τα πόδια των κερδοσκόπων, διότι απλούστατα αυτοί οι κερδοσκόποι άνθρωποι είναι και με την κυβέρνηση δεν θέλουν να τα βάλουν. Μια απλή σύσταση σε έντονο ύφος από έναν υπουργό σε έναν επιχειρηματία θα μπορούσε πολύ εύκολα να συγκρατήσει ή να μειώσει τις τιμές. Διότι ο επιχειρηματίας ξέρει πολύ καλά σε τι μπορεί να μπλέξει αν τα βάλει με το κράτος. Αλλά και η λογική των καταναλωτών κοιμάται. Συνεχίζουμε να αγοράζουμε τα πανάκριβα προϊόντα. Δεν μπορούμε να κάνουμε ένα μποϊκοτάζ της προκοπής.
Τα τέρατα είναι πολλά και όσο κοιμάται η λογική θα αυξάνονται. Και εμείς θα μένουμε απαθείς, κοιτάζοντας τα κόμματα να κονταροχτυπιούνται όπως στον πίνακα του Γκόγια «Μονομαχία με μπαστούνια», όπου δύο άνθρωποι χτυπιούνται μέχρι θανάτου με τα μπαστούνια τους τη στιγμή που είναι βυθισμένοι ως τα γόνατα στην κινούμενη άμμο που τελικά θα ρουφήξει και τους δύο, νικητή και ηττημένο.
Γρηγόρης Νικολόπουλος
[email protected]
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr