Η απόφαση του δικαστηρίου βασίζεται στην αιτιολογία ότι «το νομοσχέδιο αποτελεί απόπειρα αλλαγής μη-αναθεωρήσιμων άρθρων του τουρκικού Συντάγματος» και συγκεκριμένα των άρθρων 2, 4 και 148 που καθορίζουν τον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους.
Επτά από τα έντεκα συνολικά μέλη του δικαστηρίου ψήφισαν υπέρ της ακύρωσης, καλύπτοντας την ελάχιστη απαιτούμενη πλειοψηφία για να ακυρωθεί ο νόμος.
Το σημαντικότερο όμως κομμάτι της απόφασης αυτής δεν είναι το ότι οι φοιτήτριες στην Τουρκία θα πρέπει να ξαναβγάλουν τη μαντήλα τους για να γίνουν δεκτές στις αίθουσες διδασκαλίας, αλλά η σημασία που έχει στην ευρύτερη σύγκρουση μεταξύ των προστατών του κεμαλισμού στην Τουρκία (στρατιωτικό-δικαστικό κατεστημένο) και στην πολιτικά νομιμοποιημένη από τις πρόσφατες εκλογές, μετριοπαθώς ισλαμική κυβέρνηση του ΑΚΡ.
Η χθεσινή απόφαση του τουρκικού δικαστηρίου είναι κεφαλαιώδους σημασίας διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εκκρεμεί ακόμη μια πολύ σημαντικότερη- δίκη εναντίον του AKP, που κατηγορεί το κόμμα ως «κέντρο δραστηριοτήτων αντίθετων με τον κοσμικό χαρακτήρα της τουρκικής δημοκρατίας». Ο εισαγγελέας, με βάση το κατηγορητήριο, κατέθεσε μήνυση από τις 14 Μαρτίου, ζητώντας να κλείσει το κυβερνών κόμμα, και να αρθούν τα πολιτικά δικαιώματα 71 από τα πιο δραστήρια και γνωστά μέλη του κόμματος για 5 χρόνια. Ανάμεσα στα μέλη αυτά, συγκαταλέγονται ο πρωθυπουργός Ερντογάν, ο Πρόεδρος Γκιουλ και ο πρώην κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Μπουλέντ Αριντς.
Από τη στιγμή λοιπόν που η προσπάθεια του ΑΚΡ να άρει την απαγόρευση της μαντήλας κρίθηκε από το Δικαστήριο ότι παραβιάζει την αρχή της κοσμικότητας, η απόφαση αυτή αποτελεί μια τρανή επιβεβαίωση ότι το κόμμα όντως είναι αναμεμιγμένο σε δραστηριότητες αντίθετες με τον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους, και ανοίγει ο δρόμος όχι μόνο για το κλείσιμο του ΑΚΡ αλλά και την πολιτική εξόντωση των πρωτεργατών του, ώστε να μην μπορέσουν να συστήσουν νέο κόμμα και να συνεχίσουν την πολιτική τους σταδιοδρομία, όπως η είναι προσφιλής πρακτική στην τουρκική πολιτική ζωή.
Σύμφωνα με αναλυτές και πολιτικούς επιστήμονες στην Τουρκία, πρόκειται για μια (ακόμα) επίδειξη ισχύος από το παραδοσιακό κεμαλικό κατεστημένο, σαφής ένδειξη ότι θέλουν να κλείσει το ΑΚΡ. Το θέμα είναι το τι μέλει γενέσθαι μετά το ενδεχόμενο κλείσιμο του κόμματος, καθώς το κόμμα του Ερντογάν είναι στην εξουσία από το 2001, έχει ισχυρή (με ποσοστό 47%) και νωπή λαϊκή εντολή, ενώ τα υπόλοιπα παραδοσιακά κόμματα βρίσκονται στο περιθώριοτης πολιτικής ζωής, αποδυναμωμένα από εσωτερικά προβλήματα, χωρίς επαφή με την καθημερινή πολιτική δράση, βολεμένα στη θέση της αντιπολίτευσης και χωρίς σαφή προγράμματα όσον αφορά στην εσωτερική και εξωτερική πολιτική που θα ακολουθήσουν.
Αναλυτές προβλέπουν μια περίοδο «οργανωμένους χάους» στην πολιτική ζωή της γείτονος, την επαύριον μιας τέτοιας απόφασης, με πολύ αρνητικές συνέπειες για την ευρωπαϊκή προοπτική αλλά και την οικονομία της χώρας. Η πολιτική αστάθεια έχει ήδη στερήσει, σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις, γύρω στα 12 δισ. δολάρια από ξένες επενδύσεις, ενώ οι απώλειες από τη νέα πολιτική αστάθεια που πρόκειται να δημιουργηθεί είναι ανυπολόγιστες.
Η μήνυση εναντίον του κυβερνώντος κόμματος έχει κατακριθεί και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία θεωρεί ότι όπως σε όλα τα δημοκρατικά κράτη, τέτοιες κατηγορίες δεν θα πρέπει να λαμβάνουν ποινική διάσταση αλλά να αποτελούν αντικείμενο κοινοβουλευτικών διεργασιών και τελικός κριτής να είναι η κάλπη και όχι τα δικαστήρια.
Σε περίπτωση που το «βελούδινο πραξικόπημα» που φαίνεται ότι επεξεργάζεται το «κεμαλικό μπλόκ» επιτύχει, σαφώς θα επιβραδυνθεί η ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, με όλες τις αρνητικές συνέπειες που μπορεί να έχει η επιβράδυνση αυτή τόσο στην εσωτερική όσο και στην εξωτερική πολιτική της χώρας.
Τα «βελούδινα πραξικοπήματα» αποτελούν το τελευταίο μοντέλο παρέμβασης των κεμαλικών στην πολιτική ζωή της χώρας. Το 1960, το 1971 και το 1980, όταν ο ψυχρός πόλεμος καλά κρατούσε, ο στρατός δεν έκρινε ότι χρειαζόταν προσχήματα για να παρέμβει βίαια στην πολιτική ζωή της χώρας. Τη δεκαετία του 1
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr