Στη Γερμανία, το 13% των πολιτών ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και αρκετοί είναι πια οι γερμανοί που μεταναστεύουν για να βρουν μία καλύτερη τύχη, αν και αρκετοί επιστρέφουν. Η τιμή του πετρελαίου ανεβαίνει συνεχώς και το ίδιο γίνεται με βασικά τρόφιμα, όπως το ρύζι, ενώ οι ειδικοί λένε ότι αυτό θα συνεχιστεί. Τέλος, ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας τονίζει ότι ο ίδιος δεν βλέπει ακόμη το τέλος της κρίσης.

Όλα τα παραπάνω είναι βέβαια αποσπασματικά , αλλά σίγουρα είναι και ενδεικτικά της κατάστασης που επικρατεί στον δυτικό κόσμο για να μην αναφέρουμε τις αγριότητες που συμβαίνουν σε άλλες περιοχές του πλανήτη, όπως στη Νότια Αφρική όπου κυριολεκτικά σφάζουν τους οικονομικούς μετανάστες. Είναι αδύνατον να μην ανησυχεί σοβαρά πλέον όποιος παρακολουθεί στοιχειωδώς όσα συμβαίνουν στο διεθνές περιβάλλον , αλλά και εδώ. Γιατί δεν υπάρχει άνθρωπος που να πιστεύει ότι η Ελλάδα είναι δυνατόν να αποτελεί όαση στην ύφεση -για να μην πούμε κρίση- που με αυξανόμενη ταχύτητα σκεπάζει ένα πολύ μεγάλο μέρος του κόσμου, εξαιρώντας πιθανώς την Κίνα, την Ινδία και κάποιες άλλες ασιατικές χώρες. Προς το παρόν ίσως...

Μπροστά σ΄ αυτή την κατάσταση θα περίμενε κανείς κάποιους πολιτικούς και κάποιες πολιτικές δυνάμεις να θέσουν τα σχετικά θέματα για να αρχίσει να γίνεται ντόρος και να καταλάβει καλύτερα ο μέσος έλληνας πολίτης ότι έρχονται δύσκολες μέρες για τους περισσότερους. Όχι ότι δεν είναι σοβαρά τα θέματα της αχαλίνωτης ακρίβειας, της πώλησης του ΟΤΕ, του νοθευμένου με ορυκτέλαιο ηλιέλαιου, της παιδείαςκαι αρκετά άλλα. Αντιμετωπίζονται όμως με μεγάλη δόση μικροπολιτικής και επαρχιώτικης εσωστρέφειας που δεν επιτρέπει την σύνδεσή τους με το γεγονός ότι έχουν έλθει και συνεχίζουν να έρχονται τα πάνω κάτω διεθνώς. Φυσικά την βασική ευθύνη την έχει η κυβέρνηση, που δεν τολμά να προωθήσει μία ατζέντα θεμάτων, που δεν δείχνει καμία διάθεση προετοιμασίας και οργάνωσης, που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει και να χειριστεί ουσιαστικά όλα όσα συντελούν στηνπαρακμή την οποία ζούμε και τέλος, δείχνει να αιφνιδιάζεται συνεχώς ενώ θα έπρεπε να γνωρίζει ότι στην πραγματικότητα το ελληνικό κράτος υπολειτουργεί.

Με λίγα λόγια, όλα δείχνουν ότι πάμε από το κακό στο χειρότερο τόσο στην οικονομία, όσο και στην ποιότητα ζωής, για να αναφέρουμε τους βασικούς παράγοντες που συνιστούν την καθημερινότητα. Και ακόμη δεν έχουμε δει τα χειρότερα. Οπότε το ερώτημα είναι αν όταν τα δούμε θα είμαστε σε θέση να τα αντιμετωπίσουμε με σχετική αποτελεσματικότητα. Πολύ αμφίβολο...

Αγγελος Στάγκος
[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr