Γιατί δηλαδή η κυβέρνηση αποφάσισενα πουλήσει έναν οργανισμό στρατηγικής σημασίας, που είναι μάλιστα και κερδοφόρος; Και συμπληρωματικά, γιατί κατέφυγε σε διάφορες περίεργες μεθοδεύσεις προκειμένου να υλοποιήσει μία απόφαση που υποστηρίζει ότι είχε ληφθεί πριν έλθει στηνεξουσία;
Για να βάλουμε τα πράγματα σε μία σειρά, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κυβέρνηση μεθόδευσε την πώληση του ΟΤΕ. Μπορεί να πήγαινε αυτοσχεδιάζοντας, αλλά φρόντισε να δημιουργήσει όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις και όλα αυτά ότι το ΠΑΣΟΚ είχε ξεκινήσει την πώληση του οργανισμού είναι μπούρδες ασύστολες. Το ΠΑΣΟΚ προχώρησε σε μετοχοποιήσεις, αλλά είχε φροντίσει να βάλει δικλείδες ασφαλείας για ναμην ξεφύγει ο έλεγχος και το μάνατζμεντ από το δημόσιο. Νομοθέτησε ότι το κράτος δεν μπορεί να έχει λιγότερο από το 34% του ΟΤΕ και επιπλέον καθόρισε ότι κανείς ιδιώτης δεν μπορεί να έχει δικαιώματα πέραν του 5%, έστω και αν αγοράσει περισσότερες μετοχές από αυτό το ποσοστό.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας από την πλευρά της προχώρησε σε εθελουσία έξοδο υπαλλήλων του ΟΤΕ με υψηλό κόστος,άλλαξε τους σχετικούς νόμους και όταν κάποιος ιδιώτης, ο κ. Βγενόπουλος αγόρασε το 20% των μετοχών και διεκδίκησε το δικαίωμα ναεκπροσωπείται στο διοικητικό συμβούλιο, ο κ. Αλογοσκούφης έσπευσε να περάσει νόμο που απαγόρευε σε ιδιώτη να κατέχει πάνω από το 20% των μετοχών. Βεβαίως, ο νόμος δεν στέκεται στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης και η Κομισιόν άρχισε τις διαδικασίες παραπομπής της ηρωϊκής Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, αλλά μεσολάβησαν τα γνωστά γεγονότα της πώλησης των μετοχών από τον κ. Βγενόπουλο στη Ντόϊτσε Τέλεκομ, ή οποία φυσικά δεν θα ενδιαφερόταν αν δεν είχε διαβεβαιώσεις από την Αθήνα ότι θα αποκτούσε και το «σωστό» ποσοστό, αλλά και το μάνατζμεντ.
Ο επίλογος είναι επίσης γνωστός. Η Ντόϊτσε Τέλεκομ αγόρασε ένα 3% ακόμη από το ελληνικό δημόσιο, πήρε και το μάνατζμεντ, ενώ δεν αποκλείεται να αποκτήσει αργότερα και άλλες μετοχές, πάλι από το ελληνικό δημόσιο. Ετσι μέσω του ΟΤΕ, η γερμανική εταιρία ενίσχυσε τη θέσητης στην αγορά και τη μετοχή της, βάζοντας ταυτόχρονα πόδι στις πέντε χώρες όπου ο ΟΤΕ είχε μπει στην αγορά τους. Που σημαίνει ότιμπορεί να αντιμετωπίσει καλύτερα τους ανταγωνιστές της σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Αντίθετα, για την ελληνική πλευρά τα πράγματα είναι πολύ θολά. Δεν είναι καθόλου αντιληπτά τα κέρδη τα οποία αποκόμισε το ελληνικό κράτος από την εκχώρηση του ΟΤΕ, αλλά ούτε και αυτά τα οποία πρόκειται να αποκομίσει στο μέλλον. Εκτός και αν είχε τόση ανάγκη τις μερικές εκατοντάδες των εκατομμυρίων που πήρε στην τελευταία πράξη της διαδικασίας, εκχωρώντας το μάνατζμεντ.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πάντως ότι η κυβέρνηση χρωστάει μία πειστική απάντηση στους πολίτες .
Αγγελος Στάγκος
[email protected]
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr