Τούτων λεχθέντων, ο κ. Στυλιανίδης είπε την Πέμπτη -με αφορμή την επίσκεψη που πραγματοποιεί στην Ελλάδα ο Πρόεδρος του Γέηλ(πανεπιστήμιο της Ivy League, από τα καλύτερα των ΗΠΑ)- διατύπωσε κάποιες θέσεις για την ανώτατη παιδεία, που προκάλεσαν αντιδράσεις. Είπε δηλαδή ο ανθρωπάκος ότι τα δημόσια πανεπιστήμια θα συνέλθουν μόνον αν δεχθούν ένα δυνατό σοκ και αυτό δεν μπορεί να είναι άλλο από το να επιτραπεί η ίδρυση ιδιωτικών, μη κερδοσκοπικών ΑΕΙ.Ταυτόχρονα και με την ευκαιρία έριξε και μερικές κλωτσιές κατά των καθηγητών και των άλλων μελών του επιστημονικού προσωπικού που αντιδρούν στο νόμο πλαίσιο και στην αλλαγή του άρθρου 16 του Συντάγματος.

Σε γενικές γραμμές, ο κ. Στυλιανίδης είχε δίκιο σ΄ αυτά που είπε. Αλλωστε, δεν ξέφυγε από τη γραμμή της κυβέρνησης, ούτε πρόκειται να το κάνει ποτέ. Τα ελληνικά πανεπιστήμια δεν πρόκειται να βελτιωθούν πλέον, «όσες μεταβολές και αν γίνουν στο υφιστάμενο σύστημα», όπως τόνισε, γιατί έχει επικρατήσει ολοκληρωτικάμία εξαιρετικά προβληματική νοοτροπία. Αυτήνοοτροπία διέπει σε πολύ μεγάλο βαθμό όλους τους συντελεστές του πανεπιστημίου, καθηγητές και διδακτικό προσωπικό, φοιτητές και νεολαίες, κόμματα και γονείς, μήντια, όλη σχεδόν την ελληνική κοινωνία. Πρόκειται για νοοτροπία που δεν έχει σχέση με τη γνώση και την εύρυθμη λειτουργία του πανεπιστημίου, αλλά μόνο με το βόλεμα και την ασυδοσία!

Για να αλλάξει λοιπόν αυτή η κατάσταση, πρέπει να επιβληθούν για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα πάρα πολύ σκληρά μέτρα. Μέτρα σχεδόν δικτατορικά, μέχρι τα πανεπιστήμια να αρχίσουν να ξαναβρίσκουν τον σκοπό για τον οποίον ιδρύθηκαν. Αυτό όμως είναι αδύνατον να γίνει σε μία δημοκρατία, πόσο μάλλον σε μία χώρα σαν την Ελλάδα που λειτουργεί με όρους ασυδοσίας.Οπότε πάμε στο δεύτερο σκέλος των θέσεων που διατύπωσε ο υπουργός Παιδείας. Ότι δηλαδή, ο μόνος τρόπος για να συνέλθουν τα δημόσια πανεπιστήμια είναι να επιτραπεί η λειτουργία ιδιωτικών. Συγνώμη, αλλά αυτό δεν είναι καθόλου σίγουρο…

Κατ΄ αρχήν, πρέπει οπωσδήποτε να επιτραπεί η ίδρυση και η λειτουργία ιδιωτικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων. Με μέτρο όμως και αφού ληφθούν πρόνοιες ώστε να μη γεμίσουμε με «πανεπιστημιάκια» τύπου καφενείου, ή φροντιστηρίου. Κανονικά, δεν θα πρέπει να λειτουργήσουν περισσότερα από ένα ή δύο ιδιωτικά πανεπιστήμια και θα πρέπει να δοθεί μεγάλη προσοχή στους χρηματοδότες. Μια ιδέα θα ήταν να μαζευτεί ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο από πλούσιους, ιδρύματα, εταιρίεςκαι τράπεζες , όπως έγινε για την αποκατάσταση των πληγέντων από τις πυρκαγιές, αλλά σε μεγαλύτερη κλίμακα και να δημιουργηθεί ένα fund που θα προικοδοτήσει την δημιουργία ενός καλού ιδιωτικού, μη κερδοσκοπικού πανεπιστημίου.

Το πιθανότερο είναι ότι τα περισσότερα, αν όχι όλα, δημόσια πανεπιστήμια δεν θα ανταποκριθούν στην πρόκληση του ανταγωνισμού. Θα συνεχίσουν να λειτουργούν μέσα στη μιζέρια και στην καλύτερη περίπτωση θα έχουμε δύο ή περισσότερες κατηγορίες ΑΕΙ ως προς την ποιότητα. Αυτό δεν είναι αναγκαία κακό, αρκεί να μην πάρει έντονες ταξικές διαστάσεις. Γιατί κάποιες τέτοιες διαστάσεις θα πάρει. Εστω και έτσι όμως, το άρθρο 16 πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξει. Όχι γιατί το λέει ο κ. Στυλιανίδης, αλλά γιατί πραγματικά δεν υπάρχει άλλη λύση. Γα να μην πούμε μάλιστα ότι αν και όταν ιδρυθούν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και είναι καλά, θα πρέπει να προστατευθούν από τους… «μογγόλους» που σήμερα καταστρέφουν τα δημόσια πανεπιστήμια –τελευταία παραδείγματα οι θηριωδίες στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο και οι βανδαλισμοί στην Ανωτάτη Γεωπονική- και θα θελήσουν να διαλύσουν με επιδρομές και τα καινούργια.

Εδώ που τα λέμε, αν υπήρχε ελπίδα για τα σημερινά δημόσια πανεπιστήμια, αυτή θα εκφραζόταν από μία μαζική παραίτηση καθηγητών που βλέπουν καθημερινά να ξεφτιλίζονται και οι ίδιοι και το έργο τους από ομάδες τραμπούκων. Μήπως και προκαλέσουν κάποιο σοκ στην αναίσθητη κοινωνία και πολιτεία. Και για να σώσουν βέβαια όποια αξιοπρέπεια τους έχει μείνει!

Αγγελος Στάγκος

[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr