Στην πραγματικότητα, ο κ. Κ. Μητσοτάκης μόνο στον λσσαλέο αντιπαπανδρεϊσμό έχει διακριθεί και εξακολουθεί να διακρίνεται. Τον Γεώργιο Παπανδρέου τον έριξε το 1965 συνωμοτώντας με το Παλάτι, τον Ανδρέα Παπανδρέου προσπάθησε να τον βάλει φυλακή, παραπέμποντάς τον το 1989 (σε συνεργασία με την Αριστερά) στο Ειδικό Δικαστήριο και τον Γιώργο Παπανδρέου τον λοιδορεί με κάθε ευκαιρία. Αλλωστε και η Νέα Δημοκρατία, ως αντι-Παπανδρέου τον «προσέλαβε» και έτσι τον αντιμετωπίζει. Οποιοςαμφιβάλει, ας κάνει τον κόπο να ρωτήσει τους ακραιφνείς καραμανλικούς της παράταξης τη γνώμη τους για τον τέως αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας.
Όλα σχεδόν τα παραπάνω ανήκουν πλέον στην ιστορία, αλλά το εξοργιστικό είναι ότι ο κ. Κ. Μητσοτάκης, γνωστός και ως «επίτιμος», αποφάσισε τώρα να γίνει και ...ρεβιζιονιστής και να αλλάξει την ιστορία. Επωφελούμενος από το γεγονός ότι είναι ο τελευταίος επιζών από τους πρωταγωνιστές των πενήντα τελευταίων ετών και δεν μπορεί να διαψευσθεί και επιθυμώντας προφανώς να εξωραϊσει την εικόνα του κατά το δυνατόν -την αρχή την είχε κάνει με την δίτομη βιογραφία του- έχει αποδυθεί σε μία προσπάθεια για να πείσει ότι η «αποστασία» έγινε για να ...σωθεί η δημοκρατία. Ταυτόχρονα βέβαια προσπαθεί να πείσει ότι για τις περιπέτειες της χώρας από το 1965 ως το 1967 και την επιβολή της δικτατορίας έφταιγαν όλοι οι άλλοι, αλλά όχι ο ίδιος. Ότι έφταιγαν δηλαδή ο Γεώργιος και ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Αθανασιάδης - Νόβας, ο τότε βασιλιάς Κωνσταντίνος , ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, οι πάντες εκτός από του λόγου του...
Θα ήταν πολύ εύκολο να αντικρούσει κανείς με στοιχεία όσα είπε προχθές ο «επίτιμος» στο συμπόσιο που οργάνωσε το Ιδρυμα Κωνσταντίνου Μητσοτάκη με θέμα «Από τον ανένδοτο στη δικτατορία». Όχι ότι οι Παπανδρέου ήταν αλάνθαστοι, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Αρκεί να επισημάνουμε «εμείς του ΄60 οι εκδρομείς» ότι ο κ. Κ. Μητσοτάκης συνέβαλε τα μέγιστα για να διακοπεί η πολιτική, κοινωνικήκαι πολιτιστική περίοδος Ανοιξης που περνούσε η χώρα εκείνη η εποχή. Ετοίμασε δηλαδή το έδαφος για να έλθει η χούντα το 1967 και χάλασε τα όνειρα και τις προσδοκίες της νεότητάς μας. Και αυτό δεν συγχωρείται, ούτε στη ζωή, ούτε μετά θάνατον!!!
Οσο για το πολιτικό μέγεθός του, αρκεί να θυμίσουμε ότι έπεσε έξω σε όλες τις εκτιμήσεις του. Απέτυχε σαν αποστάτης, ακόμη και αν πάρουμε στα σοβαρά τον ισχυρισμό του ότι το έκανε για να σώσει τη δημοκρατία, απέτυχε σαν πρωθυπουργός την περίοδο 1990-1993, έπεσε έξω ακόμη και στην πρόβλεψή του ότι «σε 10 χρόνια κανείς δεν θα θυμάται το Μακεδονικό» , το οποίο ξανάγινε μεγάλο πρόβλημα επί δικής του πρωθυπουργίας. Ας μας πει επί τέλους κάποιος που πέτυχε -πέρα από την μικροπολιτική και την ίντριγκα- σαν πολιτικός ο κ. Κ. Μτσοτάκης, για να τον παίρνουμε τόσο σοβαρά;
Αγγελος Στάγκος
[email protected]
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr