Όλα αυτά προσπαθεί να τα εξηγήσει η ελληνική πλευρά, ενώ δεν λείπουν και οι φωνές που υποστηρίζουν ότι η Εθνική Τράπεζα πήρε μεγάλο ρίσκο επενδύοντας τόσα χρήματα στη γειτονική χώρα, όπου η κατάσταση είναι περίεργη έως και ρευστή. Είναι ίσως πρόωρο να αποφανθεί κανείς για την οικονομική επιτυχία ή την αποτυχία της συγκεκριμένης επένδυσης. Το βέβαιο είναι πάντως ότι υπάρχουν κύκλοι στην Αθήνα που ανησυχούν μήπως η Τουρκία εγκαταλείψει την ευρωπαϊκή προοπτική και επανέλθει στην πολιτική των προκλήσεων και της έντασης απέναντι στην Ελλάδα. Με αυτή την έννοια κρίνουν περισσότερο πολιτικά, παρά οικονομικά, το εγχείρημα της Εθνικής. Η ανησυχία της Αθήνας γίνεται φανερή από τις δηλώσεις κυβερνητικών και κρατικών παραγόντων, περιλαμβανομένου του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Παπούλια. Ωστόσο, για τον προσεκτικό παρατηρητή ήταν σαφές από την πρώτη στιγμή ότι η Αγκυρα δεν πρόκειται να ανοίξει τα αεροδρόμια και τα λιμάνια της στα κυπριακά πλοία δίχως σημαντικά ανταλλάγματα. Γιατί και αυτό είναι ένας από τους λόγους ανησυχίας της ελληνικής πλευράς. Οπως για τον ίδιο προσεκτικό παρατηρητή, είναι εξαιρετικά αμφίβολο κατά πόσον η πλήρης ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση θα λειτουργήσει προς όφελος της χώρας μας. Μία ειδική, έστω και προνομιακή σχέση, θα ήταν πιθανότατα πολύ προτιμότερη. Για να είμαστε σοβαροί πάντως, η σχετικά βουβή αναταραχή που επικρατεί στους ηγετικούς κόλπους της Τουρκίας έχει κυρίως να κάνει με όσα διαδραματίζονται στον ευρύτερο χώρο πέρα από τα ανατολικά της σύνορα. Η ΄Αγκυρα ανησυχεί και εκνευρίζεται με την αστάθεια στο Ιράκ, την ένταση με το Ιράν, την αυξανόμενη σκλήρυνση στις σχέσεις Ισραήλ-Παλαιστινίων. Υποπτεύεται και όχι χωρίς λόγο, ότι πέρα από τους κινδύνους ανάφλεξης που εγκυμονεί όλη αυτή η κατάσταση, μπορεί να έχει σαν συνέπεια και την ίδρυση ανεξάρτητου Κουρδικού κράτους. Φοβάται μάλιστα ότι η Ουάσινγκτον θέλει ένα Κουρδικό κράτος στην περιοχή και τα σχέδιά της προς αυτή την κατεύθυνση βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη. Η 'Αγκυρα δεν συζητάει ενδεχόμενο απόσπασης δικών της εδαφών για τη δημιουργία Κουρδικού κράτους. ΄Όχι μόνο ο στρατός, όχι μόνο το λεγόμενο "βαθύ κράτος", αλλά και καμία τουρκική κυβέρνηση δεν θα ανεχόταν κάτι τέτοιο. Η Τουρκία όμως δεν θέλει κουρδικό κράτος ούτε στην περιοχή, εκτός δικών της εδαφών και σ΄ αυτό συμπλέει απόλυτα με το Ιράν και τη Συρία, τις άλλες δύο χώρες που μαζί με το Ιράκ έχουν κουρδικούς πληθυσμούς. Γνωρίζει ότι η δημιουργία κουρδικού κράτους στο βόρειο Ιράκ, με την απόσπαση εδαφών από το Ιράν και τη Συρία, θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου και για την ίδια. Γι αυτό άλλωστε υπάρχει και η ψυχρότητα αυτό τον καιρό στις σχέσεις με τις ΗΠΑ, που προσπαθούν απεγνωσμένα να ικανοποιήσουν την Τουρκία σε άλλους τομείς -Ευρωπαϊκή ΄Ενωση αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου, Κυπριακό-, μήπως και επιδείξει ευελιξία στο θέμα αυτό. Όλα τα παραπάνω θα συζητηθούν κατά την επίσκεψη της υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ κας Ράϊς στην Τουρκία και κάποια από αυτά μάλλον συζητήθηκαν και εδώ στην Αθήνα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Τουρκία και οι βάσεις της είναι απαραίτητες για την πολεμική μηχανή των ΗΠΑ, αν αποφασίσει να κτυπήσει το Ιράν. Όπως απαραίτητη είναι και η Σούδα.
Λέμε αν… και η Σούδα για μία τέτοια επιχείρηση, αν… Με λίγα λόγια, η Αγκυρα είναι νευρική και ανήσυχη αυτό τον καιρό. ΄Εχει τους λόγους της και είναι σοβαροί. Η Αθήνα καλά κάνει και έχει τεντωμένες τις κεραίες της. Αρκεί να πιάνει τα σωστά σήματα και να κάνει τις σωστές εκτιμήσεις. Όχι ανησυχία για την ανησυχία. Αγγελος Στάγκος