Οφείλεται και στο ότι είχε πιο ξεκάθαρες προτάσεις, ασχέτως αν αρέσουν ή όχι, ή ακόμη και αν θα τις υλοποιήσει πλήρως και βεβαίως τα κατάφερε μια χαρά στο επικοινωνιακό επίπεδο.

Τα ερωτήματα επομένως που τίθενται τώρα είναι τι σημαίνει η εκλογή του για τη Γαλλία και για την Ευρώπη, κάτι που ενδιαφέρει άμεσα και εμάς τους Ελληνες.

Για τη Γαλλία, η εκλογή του κ. Σαρκοζί σίγουρα σημαίνει το τέλος μιας εποχής που είτε με την Γκωλική Δεξιά στην εξουσία , είτε με την Αριστερά, χαρακτηρίστηκε από την ενίσχυση του κράτους, των κοινωνικών παροχών, το όραμα της ενωμένης Ευρώπης και την συχνή αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ και γενικά τους αγγλοσάξονες. Με τον κ. Σαρκοζί στην προεδρεία, η νέα εποχή θα χαρακτηρισθεί από την έμφαση στο νόμο και την τάξη, αλλά κυρίως από την εφαρμογή νεοφιλελεύθερων συνταγών στην οικονομία. Δεν θα φθάσει μάλλον εκεί που έφθασε η κα Θάτσερ, γιατί η Γαλλία δεν είναι Αγγλία, αλλά θα προσπαθήσει να περιορίσει την ανάμειξη του κράτους στην γαλλική οικονομία και θα πάρει άλλα νεοφιλελεύθερα μέτρα, όπως στον εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας.

Το ίδιο θα προσπαθήσει να κάνει ο κ. Σαρκοζί και στην Ευρώπη, σε συνεννόηση με την κα Μέρκελ και τον κ. Μπράουν, που θα διαδεχθεί τον κ. Μπλερ. Δεν είναι βέβαιο μέχρι που μπορεί να προχωρήσει, γιατί δεν θα θελήσει να πολυακουμπήσει την Κοινή Αγροτική Πολιτική, αφού από αυτήν ωφελούνται οι γάλλοι αγρότες, που τον ενίσχυσαν με την ψήφο τους. Αφήστε που το συγκεκριμένο τρίο και ειδικά η κα Μέρκελ και ο κ. Σαρκζί είναι αναγκασμένοι να λαμβάνουν υπ΄όψιν τους τις κυβερνήσεις της κεντροαριστεράς στην Ιταλία, την Ισπανία και αλλού, όπως και τους γερμανούς σοσιαλδημοκράτες. Κατά τα άλλα όμως, ο κ. Σαρκοζί μάλλον θα παραμείνει προσηλωμένος στην πολιτική της εμβάθυνσης της Ευρωπαϊκής Ενωσης, παρά τις φιλοατλαντικές διαθέσεις του.

Oπως και πολλοί άλλοι ευρωπαίοι ηγέτες, γνωρίζει πολύ καλά - και αν δεν γνωρίζει, θα το μάθει από τις υπηρεσίες του - ότι τα ευρωπαϊκά κράτη δεν έχουν και πολύ πολιτικό και οικονομικό μέλλον στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, αν δεν ενωθούν. Αρα θα παραμείνει πιστός στον γαλλογερμανικό άξονα, θα κάνει βήματα προς τηνκαθιέρωση ενός ευρωσυντάγματος, ή μιας συμφωνίας που θα την περάσει από την Βουλή και όχι με δημοψήφισμα, με στόχο την εμβάθυνση. Αλλωστε έχει ήδη ταχθεί κατά της περαιτέρω διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης στο άμεσο μέλλον και ακόμη περισσότερο, έχει ταχθεί κατά της πλήρους ένταξης της Τουρκίας.

Σ ΄αυτό το τελευταίο σημείο, ο κ. Σαρκοζί θα έλθει σε σύγκρουση με τους αγγλοσάξονες, αλλά θα βρει αποκούμπι στην κα Μέρκελ και σε όλους τους υπόλοιπους που θεωρούν ότι η Ευρωπαϊκής ΄Ενωση δεν αντέχει την Τουρκία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης ότι ο κ. Σαρκοζί πιστεύει ότι οι μουσουλμάνοι αποτελούν απειλούν με αλλοίωση την φυσιογνωμία της Ευρώπης, γιατί δεν ενσωματώνονται εύκολα, αλλά σίγουρα είναι αναγκασμένος να βρει έναν κομψό τρόπο να πει από τώρα το «όχι» στην Τουρκία. Εκτός και αν μείνει στα λόγια και αφήσει να συνεχίζονται οι ευρωτουρκικές διαπραγματεύσεις γνωρίζοντας πως κάποιος άλλος γάλλος πρόεδρος θα κληθεί στο μέλλον να πάρει την τελική απόφαση.

Ο δρόμος όμως του κ. Σαρκοζί δεν θα είναι σπαρμένος με ρόδα, αν κρίνουμε από τις βίαιες αντιδράσεις που προκάλεσε η εκλογή του. Ειδικά τα μέτρα φιλελευθεροποίησης της οικονομίας ίσως κινητοποιήσουν εργαζόμενους και συνδικάτα και δεν αποκλείεται να ανοίξει και άλλο μέτωπο, εκτός αυτού που έχει ήδη ανοίξει με πολλούς μετανάστες δεύτερης και τρίτης γενιάς.

Γα να δούμε λοιπόν.

Αγγελος Στάγκος

[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr