Με αυτά τα μυαλά λοιπόν πορευόμαστε και φυσικά χάνουμε πόρους και αξιοπιστία. ’λλες φορές δεν συμμορφωνόμαστε, γιατί δεν το επιτρέπει το τρισκατάρατο πολιτικό-κομματικό κόστος και πληρώνουμε πρόστιμο, όπως με τις χωματερές, άλλες φορές προσπαθούμε να επιβάλουμε για πολιτικό-κομματικό όφελος ετσιθελικά νόμουςπου αντιτίθενται στις οδηγίες της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης, όπως στην περίπτωση του «βασικού μετόχου» και άλλες φορές δεν κρυβόμαστε πίσω από ένα στείρο «όχι», πάλι λόγω πολιτικού-κομματικού κόστους και δεν προετοιμαζόμαστε, ενώ είναι βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα κτυπήσει η καμπάνα, όπως στην περίπτωση της λειτουργίας των λεγόμενων κολεγίων.

Είναι πραγματικά παράδοξο να επιτρέπεται η λειτουργία κολεγίων στην Ελλάδα και να μην αναγνωρίζεται το πτυχίο τους γι΄ αυτό που αξίζει. Και ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα ερχόταν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και θα επέβαλε την αναγνώρισή τους, έστω και με υπερβολές, όπως η ισοτιμία με τα ΑΕΙ. Δεν είναι βέβαια ούτε δίκαιο, ούτε δυνατόν, οι τριετείς σπουδές να εξομοιωθούν με τετραετείς και πενταετείς και το πρόβλημα έχει να κάνει όχι μόνο με την γνώση,αλλά και με τον επαγγελματικό ανταγωνισμό, η και την επαγγελματική αποκατάσταση, ακόμη και στον δημόσιο τομέα.

Από την άλλη πλευρά, η πολιτεία ολιγώρησε παραδειγματικά, γιατί αν και τα κολέγια που σχετίζονται κυρίως με εκπαιδευτικά ιδρύματα της Βρετανίας, αλλά και της Γαλλίας, λειτουργούν εδώ και χρόνια, δεν φρόντισε να δημιουργήσει ένα νομοθετικό πλαίσιο. Όχι μόνο γιανα γνωρίζουν όλοι τους κανόνες και τους όρους της λειτουργίας αυτών τον κολεγίων, ώστε να πληρούνται κάποιες προϋποθέσεις στη μεταφορά γνώσεων, αλλά για να ξέρουν με σαφήνεια οι σπουδαστές ποια θα είναι η αξία του πτυχίου τους και πως μπορούν να πορευθούν από εκεί και πέρα. Τώρα, τα μεν ΑΕΙ εξεγείρονται με την προοπτική της ισοτιμίας, ή δεν κυβέρνηση τρέχει και δεν φτάνει για να καθορίσει το πλαίσιο λειτουργίας των κολεγίων. Δεν αποκλείεται δε να υπάρξουν επιπτώσεις και στον θεσμό των πανελληνίων εξετάσεων, όπως ισχύει σήμερα.

Το εκνευριστικό πάντως με αυτή την ιστορία είναι ότι διάφοροι πρυτάνεις βρήκαν την ευκαιρία να «πουλήσουν» τα υπερτιμημένα ελληνικά πανεπιστήμια. Προσπαθούν να επιβάλουν την άποψη ότι οι σπουδές στα πανεπιστήμιά μας είναι υψηλού επιπέδου και αναλόγου επιπέδου είναι και τα πτυχία που δίνουν, ενώ η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική. Εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων, στα πανεπιστήμιά μας το περιβάλλον δεν είναι ακαδημαϊκό, δεν παράγεται γνώση και η έρευνα είναι σποραδική. Τα πανεπιστήμιά μας είναι υποβαθμισμένα και μόνο στην Ελλάδα πιστεύουμε ότι είναι άξια λόγου. Οποιος έχει φοιτήσει σε ξένο πανεπιστήμιο γνωρίζει την διαφορά σε ατμόσφαιρα και επίπεδο σπουδών. Εμείς όμως οχυρωνόμαστε πίσω από το στείρο «όχι», γιατί έτσι επιβάλει η νοοτροπία που δημιούργησε η Αριστερά στην Ελλάδα εδώ και πολλές δεκαετίες, ενώ η πραγματικότητα αλλάζει και τελικά αναγκαζόμαστε σε άτακτη υποχώρηση, χωρίς να ετοιμάζουμε το έδαφος. Αυτό συμβαίνει τώρα και με τα κολέγια.

Αγγελος Στάγκος

[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr