Ωστόσο, το πόσο μεγάλο πρόβλημα είναι πλέον η βία στα γήπεδα και οι δραστηριότητες των αλητών μέσα και έξω από αυτά, αποδείχθηκε περίτρανα και χθες, Κυριακή. Υστερα από τη μεσολάβηση τόσο τραγικών γεγονότων και μετά από τη δεκαπενθήμερη διακοπή του πρωταθλήματος, αφ΄ ενός για να εκτονωθεί η κατάσταση και αφ΄ ετέρου λόγω Πάσχα, ξαναείδαμε τις γνωστές εικόνες. Σε ένα παιχνίδι μικρότερης κατηγορίας όλοι έπαιξαν ξύλο με όλους, σε ένα γήπεδο μεγάλης κατηγορίας ένας αλητάμπουρας κτύπησε με μπουκάλι στο κεφάλι τον αρχηγό της αντίπαλης ομάδας, χωρίς να συλληφθείκαι σε τρίτο γήπεδο κορυφαίοι ποδοσφαιριστέςφρόντισαν να προβάλουν τον κακό τους εαυτό. Αν έφταιξαν και διαιτητές με τις αποφάσεις τους στη δημιουργία της έντασης, η πραγματικότητα δεν αλλάζει. Η διαιτησία στην Ελλάδα είναι μέρος του προβλήματος.
Ολοι πρέπει να γνωρίζουν ότι η πάταξη του φαινομένου της βίας δεν είναι εύκολη υπόθεση. Απαιτεί συνδυασμό μέτρων, αποφασιστικότητα, επαγγελματισμό, αυστηρότητα καιεπιμονή. Για πολύ μεγάλο διάστημα επιτρέψαμε ως κοινωνία και ως πολιτεία την ανάπτυξη της βίας και ενστερνισθήκαμε σαν βασικό χαρακτηρισμό της συμπεριφοράς μας τον παραλογισμό, το νταηλίκι, την δήθεν μαγκιά και τον ψευτοτραμπουκισμό. Η πολιτεία δεν ασχολήθηκε ποτέ πραγματικά με τη λήψη μέτρων, δεν έδειξε αποφασιστικότητα, πιθανότατα για να μην φορτωθεί η εκάστοτε κυβέρνηση το πολιτικό κόστος και δεν αποκλείεται να υποχώρησε μπροστά στη θέληση μεγαλοπαραγόντων.
Από την πλευρά της η αστυνομία επέδειξε ανικανότητα στην αντιμετώπιση όλων εκείνων που παραβιάζουν το νόμο σχεδόν κάθε Κυριακή. Ούτε έδειξε την πρέπουσααυστηρότητα, ίσως και σκληρότητα, όταν ερχόταν αντιμέτωπη με τους συμμορίτες των γηπέδων, φοβούμενη μάλλον και την κατακραυγή δημοσιογράφων που έχουν αναλάβει εργολαβικά, αλλά δήθεν, την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ακόμη και τώρα, μετά το φονικό της Λαυρίου, βγήκαν πολλοί για να αναπτύξουν κοινωνικές και ψυχολογικές θεωρίες περί των αιτίων που οδηγούν στην διαμόρφωση της αλήτικης συμπεριφοράς. Μίλησαν για την ανεργία, την ανασφάλεια, τις διαλυμένες οικογένειες, τον μιμητισμό, τα ναρκωτικά, τους παράγοντες και τα συμφέροντά τους, αλλά όχι και για την υποχρέωση της συγκροτημένης πολιτείας να υπερασπισθεί το νόμο και την τάξη, καθώς και τα δικαιώματα των νομοταγών πολιτών. Αλλωστε γι΄ αυτό τρέφουμε τους αστυνομικούς καιγι αυτό η δικαστική είναι μία από τις τρεις εξουσίες της δημοκρατίας.
Ολοι αυτοί οι υπερασπιστές των δικαιωμάτων των αλητών των γηπέδων και των συνδέσμων ξεχνούν ότι για όλους τους εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου, κάτι πήγε στραβά στη ζωή τους για να καταλήξουν στο δρόμο που πήραν, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η πολιτεία θα πρέπει να επιδεικνύει κατανόηση και να μην παίρνει μέτρα εναντίον τους. Αρα και μέχρι να παρθούν άλλα μέτρα για τον περιορισμό της βίας, το «φάρμακο» είναι η καταστολή και η σκληρή αντιμετώπιση από την αστυνομία. Με επιμονή και σε μόνιμα βάση. Το ίδιο μάλιστα γίνεται και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όχι λιγότερο δημοκρατικές από τη δική μας, που όμως έχουν καταφέρει να ξεχωρίζουν τη δημοκρατία και την ελευθερία από την ασυδοσία. Γιατί εκεί βρίσκεται και το πασιφανές μυστικό. ’λλο ελευθερία και δημοκρατία, άλλο ασυδοσία.
Γι αυτό η πολιτεία πρέπει να λιανίσει χωρίς οίκτο τους αλητοχούλιγκανς των γηπέδων!
Αγγελος Στάγκος
[email protected]
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr