Ο Sir Nigel Sheinwald, σύμβουλος επί θεμάτων εξωτερικής πολιτικής του Βρετανού πρωθυπουργού Μπλέρ αλλά και ο γραμματέας του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας του Ιράν και διαπραγματευτής σε θέματα πυρηνικών, Αλί Λαριτζανίξεκίνησαν επαφές με σκοπό την αποκλιμάκωση της κρίσης και την επίλυσή της. Η τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ των δύο πλευρών, αργά την Τρίτη, έθεσε τη βάση για την αίσια έκβαση της κρίσης.
Ο Λαριτζανί, μιλώντας σε άπταιστα αγγλικά με τον SirNigel και χρησιμοποιώντας τσιτάτα του Ιμμάνουελ Καντ, τον οποίο έχει μελετήσει διεξοδικά, ήρθε σε συνεννόηση με τον άγγλο διπλωμάτη, ο οποίος είναι το χέρι και το μάτι του Τόνι Μπλέρ σε θέματα εξωτερικής πολιτικής.
Κατά τις διαπραγματεύσεις αυτές, αποφασίστηκε να προχωρήσει το Ιράν στην απελευθέρωση των 15 κρατουμένων λαμβάνοντας όπως δύο ανταλλάγματα: Το πρώτο, θέμα πρεστίζ για την Τεχεράνη, ήταν η απελευθέρωση του Ιρανού διπλωμάτη που είχε απαχθεί πριν δύο μήνες στο Ιράκ, προφανώς από τις Ιρακινές δυνάμεις ασφαλείας, ο οποίος επέστρεψε στην Τεχεράνη. Το δεύτερο ήταν ότι επετράπη στις διπλωματικές αρχές του Ιράν να ξεκινήσουν επικοινωνία με πέντε από τους αξιωματούχους της κυβέρνησης τους οι οποίοι είχαν επίσης συλληφθεί στο Βόρειο Ιράκ το Φεβρουάριο.
Ο τρόπος που χειρίστηκε την κρίση πάντως το Λονδίνο θεωρείται υποδειγματικός. Αμέσως μετά την σύλληψη των 15 ναυτών, μια επείγουσα επιτροπή αξιωματούχων και υπουργών, με την κωδική ονομασία «Κόμπρα»συγκεντρώθηκε υπό την προεδρεία της Μάργκαρετ Μπεκετ, της υπουργού Εξωτερικών. Και παρά το ότι το Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό εμφανίστηκε βέβαιο ότι το πλοίο τους ήταν σε ιρακινά χωρικά ύδατα, η κυβέρνηση δεν βγήκε επιθετικά με εμπρηστικές ανακοινώσεις εναντίον της Ιρανικής κυβέρνησης, προκαλώντας την κοινή γνώμη. Αντίθετα, η βρετανική κυβέρνηση κράτησε τους τόνους χαμηλά αφήνοντας στο Ιράν τη δυνατότητα να υποχωρήσει ήσυχα και σταδιακά και να απελευθερώσει τους κρατούμενους, όπως τελικά έπραξε.
Μετά τη συνάντηση η υπ.Εξ. της Βρετανίας επικοινώνησε με τον Ιρανό ομόλογό της Μανουσέχρ Μοττακί, ο οποίος όμως δήλωσε ότι δεν γνωρίζει πολλά για την κατάσταση. Στη συνέχεια ήταν η σειρά του πρέσβη του Ιράν στο Λονδίνο RasoulMovahedianAttarm, αλλά οι επαφές δεν καρποφόρησαν. Στη συνέχεια, ακολούθησαν τα γνωστά γεγονότα και η λύση φάνηκε να απομακρύνεται. Η Βρετανία αποφάσισε να μεταφέρει την κρίση στα Ηνωμένα Έθνη τα οποία καταδίκασαν το Ιράν, γεγονός που έκανε την κυβέρνηση της Τεχεράνης να ακυρώσει την απελευθέρωση της γυναίκας-ομήρου και η κρίση φάνηκε να κλιμακώνεται.
Στο σημείο εκείνο επενέβησαν οι κ.κ. Λαριτζανί και SirNigel για να σώσουν την κατάσταση. Ο Λαριτζανί εμφανίστηκε στην Ιρανική τηλεόραση δηλώνοντας ότι η κατάσταση θα μπορούσε να «επιλυθεί μέσω διαπραγματεύσεων». Στη συνέχεια ακολούθησε, καλά ορχηστρωμένη από τον ίδιο τον Λαριτζανί, η δημόσια συγνώμη των 15 ναυτών στην ιρανική τηλεόραση, γεγονός που ικανοποίησε την κοινή γνώμη του Ιράν, ανοίγοντας το δρόμο για την απελευθέρωση των ομήρων.
Μετά από αυτά, ο Λαριτζανί θεώρησε ότι η χώρα του έχει αποκομίσει το μεγαλύτερο δυνατό όφελος από την κράτηση των ομήρων και έκρινε ότι η ώρα της απελευθέρωσης έπρεπε να ακολουθήσει. Λίγες μόνο ώρες πριν την απελευθέρωση των αιχμαλώτων κι ενώ η Συρία, η κύρια σύμμαχος του Ιράν στην περιοχή αλλά και το Κατάρ είχαν μεσολαβήσει για την επίλυση του αδιεξόδου, η τηλεφωνική επικοινωνία των Σερ Ναϊτζελ και Λαριτζανί επέφερε τη «λύση» σε μια χρονική στιγμή που εξέπληξε τους πάντες, εκτός φυσικά από τους ίδιους.
Μάνος Ρούσσος
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr