Το χειρότερο πλήγμα για την κυβέρνηση είναι ότι χάνει πλέον, αν δεν την έχει χάσει ήδη, την υπεροχή «της αδιάφθορης» έναντι του ΠΑΣΟΚ και ουσιαστικά το κύριο πλεονέκτημά τηςπαραμένει η υπεροχή του κ. Καραμανλή έναντι του κ. Παπανδρέου ως «καταλληλότερος για πρωθυπουργός». Αναμφίβολα, πρόκειται για πολύ σημαντικό πλεονέκτημα, που όμως χρειάζεται και κάποιες βοήθειες από την άσκηση της κυβερνητικής πολιτικής και από την βαθμολογία των υπουργών, που γενικά παραμένει σε χαμηλά επίπεδα.

Για να ξαναγυρίσουμε όμως στα ομόλογα, στα ταμεία και στις ευθύνες, τα συμπεράσματα που βγαίνουν είναι κυρίως πολιτικά. Η εκτίμηση της πραγματικής αξίας των ομολόγων και κατά πόσον η αγορά τους σε μία συγκεκριμένη τιμή είναι συμφέρουσα, αποτελεί αποκλειστικό πεδίο ειδικών. Και μάλιστα ειδικών που είναι «γάτες με πέταλα» και όχι επιπέδου Αγάπιου, συνδικαλισταράδων, ή στελεχών της ιεραρχίας των υπουργείων, καθώςπολυπλοκότητα της αγοράς των ομολόγων ξεπερνά κατά πολύ τις δυνατότητές τους, ακόμη και αν δεχθούμε ότι ενήργησαν και ενεργούν με καλή πίστη.

Τα πολιτικά λοιπόν συμπεράσματα λένε ότι έχει ευθύνη ο κ. Τσιτουρίδης για τις αστοχίες των υπ αυτόν ταμείων, αλλά δεν έχει την αποκλειστική ευθύνη στις τοποθετήσεις των επικεφαλής, καθώς είναι βέβαιοότι εκτελούσε και κεντρικές εντολές. Λένε ακόμη ότι δεν αποκλείεται κάποια από τα ποσά που δόθηκαν για προμήθειες να επέστρεφαν, είτε σε τσέπες αποφασιζόντων, είτε ακόμη και σε κομματικά ταμεία. Το γεγονός ότι πολλοί από τους εμπλεκόμενους, τους μέσα και τους έξω, έχουν ή είχαν σχέσεις με τη Νέα Δημοκρατία, δεν αποκλείει καθόλου ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Πολιτικό συμπέρασμα είναι και το γεγονός ότι η κυβέρνηση αφήνει σταδιακά ακάλυπτο τον κ. Τσιτουρίδη και κατασκευάζει οχυρωματικά έργα γύρω από το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας. Γιατί δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι έχει ευθύνης το υπουργείο Οικονομίας για την έκδοση «τζογαδόρικων» ομολόγων, χωρίς απόλυτη διαφάνεια, τα οποία κατέληξαν με την ανοχή του στα ασφαλιστικά ταμεία. Ισως σ’ αυτό οφείλεται η αμηχανίακαι ο εκνευρισμός που χαρακτηρίζει τελευταία τις κινήσεις και τις δηλώσεις των κ.κ. Αλογοσκούφη και Δούκα, όπως λέει ένα άλλο πολιτικό συμπέρασμα.

Τέλος, στα πολιτικά συμπεράσματα ανήκει και η διαπίστωση ότι η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να θολώσει τα νερά, ώστε να μην βρεθεί άκρη και το πράγμα να ατονήσει. Επιχειρεί συμψηφισμούς με πεπραγμένα ασφαλιστικών ταμείων επί ΠΑΣΟΚ, αναγγέλλει μέτρα αντιφατικά, πάει ναβγάλει έξω από τους ελεγκτικούς μηχανισμούςτην Τράπεζα της Ελλάδας, αλλά και ταυτόχρονανα την καταστήσει υπεύθυνη για τις αστοχίες, επιστρατεύει τον Ηρακλή Πουαρό των σκανδάλων, τον κ. Ζορμπά, για να βρει υποτίθεται άκρη στο που κατέληξαν οι προμήθειες-μίζες, κάπου εμπλέκει την ανεξάρτητη Δικαιοσύνη και φυσικά θυμίζει συνεχώς και αδιάλειπτα το έπος του Χρηματιστηρίου.

Είναι άγνωστο ακόμη πόσο πληγωμένη θα βγει η κυβέρνηση από αυτή την υπόθεση. Τα σίγουρο είναι ότι οι προσπάθειές της να ελέγξει τις ζημιές δεν θα αποδώσουν, αν υπάρξουν και άλλες περιπτώσεις κακοδιοίκησης ταμείων, η παρεμφερείς περιπτώσεις. Το θέμα ήταν να μην μπλέξει, γιατί τώρα καλά ξεμπερδέματα.

Αγγελος Στάγκος
[email protected] 

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr