Όπως είναι γνωστό, η ΕΟΚ αποτελούσε μετεξέλιξη της Ευρωπαϊκής Κοινότητος Ανθρακος και Χάλυβος (ΕΚΑΧ) που ιδρύθηκε στις 18 Απριλίου 1951 και μετεξελίχθηκε σε Ευρωπαϊκή ΄Ενωση μέσα από μία σειρά νέων συνθηκών. Για μας τους έλληνες, η ένταξη στην ΕΟΚ επί Κωνσταντίνου Καραμανλή και η συμμετοχή στην ΟΝΕ επί Κώστα Σημίτη, αποτελούν κορυφαία επιτεύγματα της σύγχρονης ιστορίας μας. Με αφορμή τα 50χρονα γενέθλια της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης, να ευχόμαστε να μας κόβει ο Θεός ημέρες και να της δίνει χρόνια, μέχρις νότου επιτευχθεί η πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης και γίνει η Ελλάδα μία από τις πολιτείες της για να ησυχάσει και να πάψει να υφίσταται ως «βαλκανική τζαμαχιρίγια», όπως είναι τώρα.

Βεβαίως, για να κάνει το κάθε βήμα της η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση, προηγείται μάχη, που όσο περνούν τα χρόνια γίνεται κάθε φορά και σκληρότερη εξαιτίας του κακού ρόλου που παίζει η άθλια Βρετανία, των πιέσεων και της ανάμειξης των ΗΠΑ και της αλόγιστης διεύρυνσης με 12 νέα μέλη, πολλά από τα οποία προτιμούν να είναι φερέφωνα και δορυφόροι της Ουάσινγκτον, παρά ευρωπαίοι εταίροι. Ετσι δίδεται και θα δοθεί μάχη, τόσο για τους πυραύλους που θέλουν να εγκαταστήσουν οι ΗΠΑ, μέσω ΝΑΤΟ, στην Τσεχία και την Πολωνία, υποτίθεται για προστασία από το…Ιράν, αλλά στην πραγματικότητα για να απειλούν την Μόσχα. Γιατί οι ΗΠΑ και η Βρετανία δεν θέλουν με κανένα τρόπο την προσέγγιση της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης με την Ρωσία, μην τυχόν και δημιουργηθεί κάποια στιγμή μία νέα ευρωασιατική υπερδύναμη. Με αυτή την έννοια, από τη μία πλευρά βρίσκονται οι χώρες που θέλουν την προσέγγιση με την Μόσχα, για διάφορους λόγους με σπουδαιότερο την ενεργειακή συνεργασία, ενώ από την άλλη θα βρίσκονται οι «ατλαντιστές», που είναι έτοιμοι να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στις ΗΠΑ.

Ο δεύτερος τομέας στον οποίον ήδη δίδεται και θα δοθεί μάχη αφορά το ευρωσύνταγμα και την διατύπωση της δήλωσης για τα πενήντα χρόνια της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης, αλλά και για τους μελλοντικούς στόχους της. Η μεγαλύτερη αντίδραση για τα βήματα που έγιναν στο παρελθόν προέρχεται από την Βρετανία, η οποία δεν θέλει να γίνει αναφορά στην ΟΝΕ και την ελεύθερη διακίνηση των πολιτών, γιατί η ίδια έχει αυτοεξαιρεθεί. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι το Λονδίνο και κάποιοι άλλοι δεν θέλουν την αναβίωση της διαδικασίας για το Ευρωσύνταγμα , όπως επιθυμεί η Γερμανία. Δεν θέλουν μάλιστα να γίνει αναφορά στον όρο «ευρωσύνταγμα» , γιατί κατά τη γνώμη τους είναι απωθητικός για τους ευρωπαίους. Θέλουν να έχει την μορφή συνθήκης το πολύ-πολύ, για να μην θεωρείται προφανώς σαν ένα βήμα προς την πολιτική ενοποίηση.

Τα πράγματα είναι ίσως πιο εύκολα σχετικά με το κλίμα και τις δεσμεύσεις που θα αναλάβει η Ευρωπαϊκή Ενωση για την μείωση εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και άλλα συναφή. Ο κ. Μπλαιρ έχει ο ίδιος κρούσει το κουδούνι του κινδύνου και θα είναι δύσκολο να προβάλει αντιρρήσεις. Οι αντιρρήσεις όμως προέρχονται κυρίως από την Γαλλία και την απερίγραπτη Πολωνία, που αποτελεί μεγάλο μπελά πλέον, καθώς δημιουργεί συνεχώς προβλήματα και αντιμετωπίζει με καχυποψία, σχεδόν εχθρικά την Γερμανία. Τα δύο αυτά κράτη, αλλά και κάποια άλλα, δεν θέλουν να τεθούν ποσοτικοί στόχοι στο χαρτί, γιατί θεωρούν ότι θα έχουν οικονομικό και πολιτικό κόστος.

Τέλος, συζήτηση θα γίνει και για τους αναπτυξιακούς στόχους που τέθηκαν στη Λισσαβώνακαι κυρίως για το στάδιο στο οποίο βρίσκεται η κάθε χώρα όσον αφορά στην επίτευξή τους. Κάποιες εκθέσεις έχουν ήδη δημοσιοποιηθεί και δεν είναι καθόλου καλές για την Ελλάδα. Γι αυτό καισυζήτηση θα έχειπικρή γεύση για τον πρωθυπουργό κ. Κ. Καραμανλή, αν και όλοι μαζί φταίμε που δεν προχωρούμε σε ένα πλήθος τομέων. Τουλάχιστον, ας προχωρήσει στο σύνολό της η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση γιατί κάτι θα αναγκαστούμε να κάνουμε και εμείς, κάποιο κέρδος θα έχουμε…

Αγγελος Στάγκος
[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr