Ισως αυτό το γεγονός εξηγεί σε ένα βαθμό γιατί η Ελλάδα είναι η τελευταία «σοβιετική δημοκρατία» σε νόμους, συνήθειες και κυρίως σε νοοτροπία, τουλάχιστον στην Ευρώπη. Και δεν εννοούμε το κοινωνικό κράτος, που αδιαμφισβήτητα είναι η Ελλάδα και πολύ καλά κάνει. Κοινωνικά κράτη είναι άλλωστε και πολλά ευρωπαϊκά, χωρίς όμως να θυμίζουν «σοβιετικές δημοκρατίες». Δεν έχουν δημόσιο τομέα παντελώς ανίκανο, δεν έχουν ισοπεδωθεί τα πάντα και υπάρχει αξιοκρατία, δεν απέχουν έτη φωτός από την έννοια του «μάνατζμεντ»,δεν έχουν συνδικάτα πουνα συνδιοικούν και να μην αφήνουν να ανθίσει καμία πρωτοβουλία,δεν έχουν ΜΜΕ που να καταπολεμούν κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού και αντιμετωπίζουν πράγματα και καταστάσεις με στοιχειώδη λογική, διατηρώντας ταυτόχρονα μία επαφή με το ευρύτερο περιβάλλον. Κυρίως, δεν έχουν αριστερά κόμματα που να κατορθώνουν να τρομοκρατούν και να επιβάλλουν παρωχημένες αντιλήψεις, παρά το γεγονός ότι δεν εκπροσωπούν ούτε το 10% του πληθυσμού στις εκλογές.

Δυστυχώς αυτό ακριβώς συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα.Υπάρχει μία Αριστερά που έχει καταντήσει να πρεσβεύει την συντήρηση, γιατί δεν θέλει να δει κατάματα την πραγματικότητα των καιρών. Εχει αφήσει απ’ έξω την Σοσιαλδημοκρατία και εκπροσωπείται κατά δήλωσή τους από δύο κόμματα το ΚΚΕ και τον Συνασπισμό, όπου το μεν ένα αρνείται τα πάντα στο προσκήνιο και παίζει διάφορα παιχνίδια στο παρασκήνιο, το δε άλλο έχει ξεφύγει από παλαιότερες θέσεις του και τείνει να εκπροσωπεί τα εξωκοινοβουλευτικά γκρουπούσκουλα. Τοχειρότερο δε είναι ότι από τις ίδιες ιδέες εμφορούνται πολλοί μέσα στο ΠΑΣΟΚ και δεν το αφήνουν να κάνει υπερβάσεις και να προτείνει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσειςπου χρειάζεται ο τόπος. Επηρεάζουν ακόμη και το συντηρητικό κόμμα της λαϊκής δεξιάς, τη Νέα Δημοκρατία, που τους λαμβάνει υπ’ όψιν σε κάθε κίνησή της και πολύ συχνά διαβουλεύεται μαζί τους παρασκηνιακά σε βάρος του δεύτερου κόμματος εξουσίας.

Το αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι να βρισκόμαστε σε τέλμα, να μην κινείται ουσιαστικά τίποτα και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα στον δημόσιο τομέα και ακόμη περισσότερο από τα όσα βλέπουμε και ζούμε στον χώρο της Ανώτατης Παιδείας. Και βέβαια τίθεται το ερώτημα αν αντιδρά, ή γιατί δεν αντιδρά η ελληνική κοινωνία. Μία κοινωνία που έχει περιπέσει σε κατάσταση αποχαύνωσης σε γενικές γραμμές, αλλά τα δραστήρια και εκσυγχρονιστικά στοιχεία της κατορθώνουν να βρίσκουν τον δρόμο τους. Δεν μπορούν ακόμη να σύρουν την μεγάλη πλειοψηφία μαζί τους γιατί δεν βρίσκουν συμπαράσταση, αλλά προχωράνε μπροστά και όλο και κάτι καταφέρνουν.

Πιθανότατα γι αυτό και τα ελληνόπουλα διακρίνονται για τηναισιοδοξία τους , σύμφωνα με έρευνα της Γιούνισεφ σε 21 χώρες.

Αγγελος Στάγκος

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr