Ευτυχώς το Λάυριο σώθηκε και δεν καταστράφηκε και ο πληθυσμός του δεν εισέπνευσε τοξικά αέρια γιατί το αεράκι φύσηξε προς άλλη κατεύθυνση. Δυστυχώς, την όλη ιστορία κοντεύουμε να την ξεχάσουμε γιατί είμαστε πλέον «αδιάβροχοι» ως πολίτες. Τίποτα δεν μας πιάνει αν δεν ακουμπάει την τσέπη μας και εμάς τους ίδιους εκείνη ακριβώς τη στιγμή και πάμε αμέσως για άλλα, σαν επισκέπτες σε λούνα-παρκ. Ακριβώς για τον λόγο αυτόν έχουμε τα μήντια που μας αξίζουν, την τοπική αυτοδιοίκηση που μας αξίζει, τις κυβερνήσεις που μας αξίζουν και τις κρατικές υπηρεσίες που μας πρέπουν. Ολα αυτά είναι κομμάτια του εαυτού μας, για να μην κοροϊδευόμαστε.
Στην περίπτωση του Λαυρίου έχουμε έναν επιχειρηματία που με απύθμενο θράσος , πλαστογραφεί άδειες για να φτιάχνει αποθήκες χημικών και να λειτουργεί την μονάδα του. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι ο τύπος έχει άγνοια κινδύνου ή δεν μπορεί να ξεχωρίσει την παρανομία από την νομιμότητα. Το πιθανότερο όμως είναι ότι γνωρίζει ότι παρανομεί, γνωρίζει ότι μπορεί να μπει στη φυλακή, αλλά έχει εμπιστοσύνη στο ξέφραγο αμπέλι που ονομάζεται ελληνικό κράτος και πιστεύει ότι δεν πρόκειται να συλληφθεί και να πληρώσει για το έγκλημά του. Το πιθανότεροείναι μάλιστα ότι θα τα είχε καταφέρει, αν δεν τον κτυπούσε η ατυχία. Απόδειξη είναι ότι ενώ έγινε αντιληπτή η απάτη, η μονάδα των διαλυτών συνέχιζε να λειτουργεί κανονικά.
Είναι βέβαιο ότι ο λεγάμενος (ο επιχειρηματίας δηλαδή) είναι παιδί της πιάτσας και ως τέτοιος γνωρίζει πολύ καλά την πιάτσα. Είναι επίσης βέβαιο ότι κάποιος τον ρωτούσε πως τόλμησε να πλαστογραφήσει άδειες και έγγραφα, θα απαντούσε με πολύ φυσικό τρόπο ότι αφού όλος ο κόσμος το κάνει , γιατί να μην το κάνω και εγώ. Και αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, πρέπει να παραδεχθούμε ότι μάλλον έχει δίκιο. Δυστυχώς, η μισή Ελλάδα, αν όχι τα τρία τέταρτα λειτουργεί βυθισμένη στην παρανομία και αυτό το διαπιστώνουμε καθημερινά, κάθε στιγμή. Από τα πεζοδρόμια που καταλαμβάνονται, από τους χώρους και τα κτισίματα σε μαγαζιά και εργοστάσια, από την λειτουργία μονάδων σε κατοικημένες περιοχές, από την πλήρη σχεδόν αδιαφορία για τήρηση κανόνων και προδιαγραφών.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το ελληνικό κράτος έχει πλέον παραδοθεί στην παρανομία, αν δεν την ενθαρρύνει και αν δεν συμμετέχει, αφού το σύστημα είναι εξαιρετικά διεφθαρμένο. Για ελέγχους, ας μην μιλήσουμε καλύτερα, ούτε και για κυκλώματα στις τοπικές κοινωνίες, αλλά και ευρύτερα. Το αίσχος με τις χωματερές μιλάει μόνο του, όπως το γεγονός ότι μας παραπέμπουν πάλι στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν προωθούμε τους βιολογικούς καθαρισμούς, όπως και για ένα σωρό άλλους λόγους που έχουν σχέση με το περιβάλλον. Αφήστε δε τα παράνομα φυτοφάρμακα που εισάγουν και χρησιμοποιούν οι τιμημένοι αγρότες μας.
Το Λαύριο την γλίτωσε χθες, αλλά στους Ταγαράδες δημιουργήθηκε πρόβλημα. Να δούμε αύριο τι μας περιμένει, εξαιτίας της γενικευμένης παρανομίας, διαφθοράς και απύθμενης βλακείας.
Αγγελος Στάγκος
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr