Αν μπορούν ή αν μπορούσαν δεν θα ήταν ικανοποιημένοι με τίποτα λιγότερο από την πλήρη εξαφάνισή της, αλλά οι χερσαίες επιχειρήσεις αποδεικνύουν ότι αυτό είναι μάλλον δύσκολο, καθώς η αντίσταση που συναντούν τα ισραηλινά στρατεύματα, ιδιαίτερα μέσα σε κατοικημένες περιοχές είναι πολύ ισχυρή και απώλειες σχετικά μεγάλες.

Οι ενδείξεις που έχουμε οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το Ισραήλ θέλει την δημιουργία μίας νεκρής ζώνης στα σύνορά του με το Λίβανο, η οποία θα ελέγχεται από στρατεύματα του ΝΑΤΟ και όχι του ΟΗΕ, προς τον οποίον η ισραηλινή κυβέρνηση δείχνει να περιφρονεί με κάθε ευκαιρία. Η επίθεση άλλωστε εναντίον παρατηρητών του ΟΗΕ με τέσσερις νεκρούς αποδεικνύει περίτρανα αυτή την περιφρόνηση. Το Ισραήλ θέλει το ΝΑΤΟ όπου κυριαρχούν οι αμερικανοί και δεν θα υπάρχουν πολλές συζητήσεις, ή δεν θα πολυακούγονται διαφορετικές και ισορροπημένες απόψεις. Ετσι, η δύναμη του ΝΑΤΟ που θα αναπτυχθεί, θα συνεργάζεται ουσιαστικά με τις ισραηλινές δυνάμεις και θα λειτουργεί ως σύμμαχος.

Ο ισραηλινός πρωθυπουργός κ. Όλμερτ αποκάλυψε ότι η χώρα του επιθυμεί νεκρή ζώνη εύρους δύο χιλιομέτρων. Αν αποδόθηκε σωστά η δήλωσή του, είναι βέβαιο ότι την έκανε κατόπιν συνεννόησης με την ισραηλινή στρατιωτική ηγεσία. Για μας τους υπόλοιπους όμως παραμένει αναπάντητο το ερώτημα πως και γιατί το Ισραήλ θα αισθάνεται ασφαλές με δεδομένο ότι η Χεζμπολάείναι σε θέση να βομβαρδίζει τις πόλεις του. ’ρα υπολογίζει ότι στο διάστημα των εχθροπραξιών και πριν από την οποιαδήποτε διευθέτηση θα έχει καταστρέψει την επιχειρησιακή δυνατότητα της Χεζμπολά. Αυτό όμως μένει να το δούμε…

Οι αμερικανοί και οι ισραηλινοί δεν παύουν να επαναλαμβάνουν ότι πίσω από την Χεζμπολά βρίσκονται η Συρία και το Ιράν. Στην πραγματικότητα, αν θεωρούσαν ότι η Συρία είναι εκείνη που παίζει αποφασιστικό ρόλο στην στήριξη και υποστήριξη της Χεζμπολά, οι ισραηλινές δυνάμεις δεν θα δίσταζαν να κτυπήσουν. Γνωρίζουν πολύ καλά όμως ότι δεν είναι η αδύναμη Συρία, αλλά το ισχυρό Ιράν. Η Συρία το πολύ-πολύ να επιτρέπει τον εφοδιασμό μέσα από το έδαφός της, αλλά το υλικό προέρχεται από το Ιράν. Επομένως δημιουργείται και εδώ ένα ερώτημα αν στις συνομιλίες για την οποιαδήποτε διευθέτηση θα κληθούν να παίξουν ρόλο Ιράν και Συρία. Αν βεβαίως κληθούν θα σημαίνει ότι θεωρούνται εκ των πραγμάτων παράγοντες ειρήνης ή πολέμου στην περιοχή. Αν όμως δεν κληθούν, τότεπως θα επικρατήσει ειρήνευση;

Από εκεί και πέρα βέβαια υπάρχει και το ανθρώπινο δυναμικό που στελεχώνει και υποστηρίζει τις ακραίες οργανώσεις της Χεζμπολά και της Χαμάς. Αυτά τα εκατομμύριατων ανθρώπων που το μίσος τους τρέφεται από την καταπίεση και την κατοχή, από τους βομβαρδισμούς, από την θρησκεία και από τις κοινωνικές συνθήκες στις οποίες ζουν δεν πρόκειται να ησυχάσουν, αν δεν υπάρξουν συγκλονιστικές εξελίξεις, κυρίως οικονομικές. Που σημαίνει ότι η όποια διευθέτηση θα είναι και πάλι προσωρινή, μέχρι την επόμενη κρίση στη Μέση Ανατολή. Μπορεί όμως το Ισραήλ να ζει από κρίση σε κρίση; Μπορεί αν θεωρεί ότι διατηρεί σε ομηρία χωρίς τέλος όλο το πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ. Μπορεί επίσης αν θεωρεί ότι η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση δεν πρόκειται να ορθώσει ανάστημα στο προβλεπτό μέλλον. Μπορεί ακόμη αν πιστεύει ότι και η Ρωσία δεν πρόκειται να προβάλει εμπόδια, καθώς ταλαιπωρείται από ισλαμιστές στην Τσετσενία και αλλού. Μπορεί τέλος, αν έχει την πεποίθηση ότι κάποια στιγμή και με κάποια ευκαιρία, σχετικά σύντομα, το Ιράν θα ξεδοντιαστεί.

Αγγελος Στάγκος

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr