Υπάρχουν και μερικές στατιστικές στις όποιες διακρινόμαστε, αλλά γενικά έχουμε μαύρα χάλια, που ούτε οι νεότερες γενιές στο σύνολό τους επιθυμούν ή προσπαθούννα ξεπεράσουν. ΄Ισως φταίει και η υπερβολική εξάρτηση των σημερινών ελληνόπαιδων από την οικογένεια και την μανούλα, αλλά από την άλλη πλευρά και που αλλού να στηριχθούν. Ετσι πολύ συχνά παρατηρείται ότι αναπαράγουν τα χειρότερα πρότυπα, που εκτός από νουθεσία και προπόνηση, απαιτούν και κάποια προσπάθεια για να διορθωθούν.

Σύμφωνα λοιπόν με τις επιδόσεις μας, είμαστε πρώτοι στην Ευρώπη σε κατανάλωση καπνού, στο στρες (πως άραγε μετριέται αυτό, αν και διακρινόμαστε στην υστερία), σε ποσοστό μακροχρόνιων ανέργων, στην καταπόνηση των μαθητών με μαθήματα στο σχολείο και έξω από αυτό, στην αγορά ρούχων, στην αναλογία γιατρών-κατοίκων, σε δαπάνες για διασκέδαση, στην τηλεθέαση, σε ώρες εργασίας -γιαπαραγωγικότητα όμως καλύτερα να το αφήσουμε- στην κακή πληρωμή για τον κόπο μας, στα τροχαία ατυχήματα, στην έκθεση στο όζον, στην κατανάλωση ψωμιού, στην κατανάλωση αμερικανικών βίντεο και ταινιών.

Ταυτόχρονα είμαστε τελευταίοι στις δαπάνες για την παιδεία, την υγεία και τον πολιτισμό, πάμε λιγότερο από όλους στον κινηματογράφο (αφού προτιμάμε τον καναπέ και την τηλεμπουρδολογία), πιάνουμε πάτο στο διάβασμα, στον εθελοντισμό (μην μείνουμε στην φωτεινή εξαίρεση της Ολυμπιάδας, όπου υπήρχε μπόλικη γκλαμουριά ανακατεμένη με προσδοκία) στην αξιοποίηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, σε ποσοστό μερικής απασχόλησης στις γυναίκες, σε κατά κεφαλήν εισόδημα σε μονάδες αγοραστικής δύναμης, σε κοινωνικές παροχές, σε αφιέρωση χρόνου σε πολιτιστικές εκδηλώσεις, σε δαπάνες ανά σπουδαστή σε μονάδες αγοραστικής δύναμης, στη εκπαίδευση προσωπικού και στην χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών, σε γνώσεις πληροφορικής, σε ποσοστό εργαζομένων στις υπηρεσίες παροχής υψηλής τεχνολογίας, στις δαπάνες για έρευνα , στις αμοιβές χαμηλομίσθων.

Αυτή είναι περίπου η εικόνα μας και δεν είναι πλήρης. Δεν περιλαμβάνει τον σεβασμό στο περιβάλλον, τα βρώμικά πεζοδρόμια και δρόμους της Αθήνας, τα προβλήματα και τα πρόστιμα που τρώμε για τις χωματερές και την ανυπαρξία τους, τους προβληματικούς βιολογικούς καθαρισμούς, την μόλυνση της ατμόσφαιρας στις πόλεις, τον θόρυβο που παράγουμε, την γραφειοκρατία (38 εργάσιμες ημέρες χρειάζεται για να μαζέψει όλα τα χαρτιά όποιος θέλει να κάνει νέα επιχείρηση, τρεις μόλις στο Βέλγιο), την ποιότητα των σχολείων και πανεπιστημίων μας, την φοροδιαφυγή και την φοροκλοπή, την απερίγραπτη κατάσταση με τα ταξί, την αλόγιστη χρήση των ΙΧ, την χαμηλής ποιότητας προσφορά υπηρεσιών από κράτος και ιδιώτες, την πολυφαρμακία και τις υπερβολές, την κλοπή στα νοσοκομεία και τις ΔΕΚΟ, την υπερβολική χρήση φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων, την άθλια λειτουργία δήμων και κοινοτήτων, την έλλειψη κοινωνικής ευθύνης, την έλλειψη ευγένειας, τον ψευτοτσαμπουκά, την αδράνεια και αδιαφορία των λεγόμενων ταγών και τόσα άλλα.

Αυτοί λοιπόν είμαστε και ας μην ρωτήσει κανείς με νόημα "μα δεν έχουμε και καλά;" Βεβαίως και έχουμε, αλλά σε ανεπάρκεια, εκτός από την ιδιοκατοίκηση!

Αγγελος Στάγκος

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr