Υπό αυτήν την έννοια, κάθε εκδήλωση διαμαρτυρίας, περισσότερο ή λιγότερο μαζική ή δυναμική, θα είναι και ένα τεστ αντοχής. Αφενός για τους διοργανωτές της (μέχρι στιγμής το ΚΚΕ και οι παραφυάδες του και όσοι σπεύδουν να συνταχθούν), αφετέρου για την κυβέρνηση και την Αστυνομία.
Ποιος θα ωφεληθεί από αυτήν την κατάσταση, όσο μάλιστα απομακρυνόμαστε χρονικά από το δυστύχημα των Τεμπών που είναι η αφορμή για τις συγκεντρώσεις, δεν μπορεί να θεωρείται βέβαιο.
Όπως δεν μπορεί να θεωρείται και βέβαιο το πόσο μπορεί να συνεχιστεί μία τέτοια συνθήκη. Και ακόμη περισσότερο, είναι δύσκολη η πρόβλεψη για το πώς θα φτάσουμε σε μία αποκλιμάκωση από τη στιγμή που θα προκηρυχθούν οι εκλογές ή έπειτα από αυτές.
Πιθανώς το νέο αυτό δεδομένο να επηρεάσει την (προ)εκλογική ατμόσφαιρα ή ακόμη και το αποτέλεσμα της κάλπης, μάλλον όμως θα ισχύσει και το αντίστροφο.
Στο προσεχές διάστημα πάντως, θα εξελιχθεί μία περίοδος εύθραυστων ισορροπιών η οποία διαμορφώνει ένα περιβάλλον υψηλών απαιτήσεων στην διαχείριση.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr