Σε μία ενδιαφέρουσα σύμπτωση όμως (ή μήπως πρόκειται για τραγική ειρωνεία;) την ίδια μέρα, δηλαδή στις 16 Φεβρουαρίου δημοσιεύτηκαν και οι προτάσεις του Γενικού Εισαγγελέα του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ)  στην υπόθεση C-520/21. Η υπόθεση εκείνη, ναι μεν δεν αφορούσε servicers και funds, αλλά μερικές δεκάδες χιλιάδες στεγαστικά δάνεια, που χορηγήθηκαν από πολωνικές τράπεζες σε ελβετικά φράγκα από τις αρχές της δεκαετίας του 2000. 

Το ενδιαφέρον δεν είναι μόνο ότι τα δικαστήρια της Πολωνίας έκριναν ότι ο όρος ήταν καταχρηστικός και ότι οι συμβάσεις στεγαστικών δανείων σε ελβετικά φράγκα ήταν απολύτως άκυρες. Υπενθυμίζεται ότι ο δικός μας Άρειος Πάγος σε παλαιότερη απόφαση της Ολομέλειάς του (4/2019) είχε κρίνει ότι ο σχετικός όρος και οι συμβάσεις είναι έγκυρες διότι ότι ο  όρος είναι «δηλωτικός», αξιολόγηση η οποία είχε προκαλέσει κριτική. 

Ακόμη πιο ενδιαφέρουσα είναι η θέση που διατύπωσε ο Γενικός Εισαγγελέας στην σκέψη 63. Τα δικαστήρια της Πολωνίας έκριναν ότι αφού η όλη σύμβαση ήταν άκυρη, οι δανειολήπτες όφειλαν να επιστρέψουν μόνο το υπόλοιπο του κεφαλαίου του δανείου και μάλιστα άτοκο. 

Στο ΔΕΕ η τράπεζα και η Επιτροπή Εποπτείας (κάτι σαν τη δική μας Τράπεζα Ελλάδος), υποστήριξαν ότι η υιοθέτηση αυτής της άποψης θα έθετε σε κίνδυνο της  σταθερότητα των χρηματοπιστωτικών αγορών. 

Η απάντηση του Γενικού Εισαγγελέα, είναι απολαυστική: «Το συγκεκριμένο επιχείρημα ουδεμία βαρύτητα έχει στο πλαίσιο της οδηγίας 93/13, ο σκοπός της οποίας δεν συνίσταται στην διατήρηση της σταθερότητας των χρηματοπιστωτικών αγορών αλλά, πρωτίστως στην προστασία των καταναλωτών. Εν πάση περιπτώσει, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, ως οντότητες που έχουν συσταθεί εντός ορισμένης έννομης τάξης, οφείλουν να οργανώνουν τις υποθέσεις της κατά τρόπο σύμφωνο προς το σύνολο των διατάξεων της εν λόγω έννομης τάξης». 

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr