Παρά ταύτα, η αντιμετώπιση του συμπτώματος δεν θεραπεύει την πολιτικο-κοινωνική μας πάθηση. Η συμφιλίωση με την Ιστορία δεν φαίνεται να έχει πολλές ελπίδες στην Ελλάδα και οι γνωμοδοτήσεις διαφόρων, σχετικών και άσχετων, δεν μοιάζουν να έχουν πολλές πιθανότητες να συμπέσουν σε κάποια νηφαλιότητα και καταλλαγή. Αντιθέτως, η υστερία ευδοκιμεί και θεριεύει πολύ εύκολα.
Ωστόσο, είναι εύκολο να διαπιστώσει κανείς πόσο πολλοί δεν γνωρίζουν ή δεν καταλαβαίνουν - κυριολεκτικά - πού πατάνε και πού βρίσκονται.
Όσο διαρρηγνύουν ορισμένοι τα ιμάτια τους με αντιβασιλικό μένος, περπατούν και οδηγούν αμέριμνοι στις λεωφόρους Βασιλίσσης Σοφίας, Αλεξάνδρας, Αμαλίας, βολτάρουν στη Βασιλέως Γεωργίου Α’ και Β’, περπατούν στη Βασιλίσσης Όλγας, ανεβοκατεβαίνουν τη Βασιλέως Αλεξάνδρου και τη Βασιλέως Παύλου.
Προφανώς όλες αυτές οι ονοματοδοσίες κεντρικών δρόμων φανερώνουν ότι η Ιστορία δεν έχει διαγραφεί από παντού. Και ότι η παρουσία της δεν συνιστά απειλή για τίποτε.
Κατά τα άλλα, η μετονομασία της Πανεπιστημίου σε Ελευθερίου Βενιζέλου εδώ και περίπου 70 χρόνια έχει ματαιωθεί τόσο εμφατικά, που είναι να αναρωτιέται κανείς…
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr