Με τα νέα, επιπλέον 5,5 δισ. που θα δοθούν για τα διάφορα επιδόματα, τα ποσά που θα έχουν δαπανηθεί το 2022 φτάνουν τα 13,2 δισ. Το ποσό αντιστοιχεί σε 7% του ΑΕΠ. Αντίσχοιχος (7,7%) είναι ο ρυθμός ανάπτυξης του δεύτερου τριμήνου. Δηλαδή, χοντρικά, όλη η ανάπτυξη του διαστήματος αυτού έχει πάει σε επιδόματα και άλλα μέτρα.
Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση αναθεωρεί προς τα πάνω, στο 5,3% το ρυθμό ανάπτυξης για το σύνολο του έτους, κάτι που κατά βάση οφείλεται στον τουρισμό.
Όμως για το επόμενο έτος, η πρόβλεψη για το ρυθμό ανάπτυξης είναι 2,1% - προφανώς συντηρητική, αφού η Ευρώπη βυθίζεται στην ύφεση και κανείς δεν ξέρει τι ξημερώνει. Το θέμα είναι ότι με τα 13,2 δισ. των επιδομάτων και στηρίξεων του 2022, έχουν εκτοξευθεί στα 57 δισ. τα χρήματα που δαπανήθηκαν σε τέτοιους σκοπούς την τελευταία τριετία. Είναι λίγο πολύ το ίδιο ποσό με το κόστος του μνημονίου σε όρους ΑΕΠ.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Είναι σχετικά απλό, αλλά και ανησυχητικό. Σημαίνουν ότι τώρα που στην Ευρώπη τελειώνει η «εποχή της αμεριμνησίας» που λέει και ο Μακρόν, κάποια στιγμή θα κοπούν και τα επιδόματα και θα αρχίσουν τα μαζέματα. Εκτός και αν έχουμε άλλες εξελίξεις στην Ευρώπη, που και αυτές δεν θα είναι ευχάριστες. Μην ξεχνάμε ότι το 2023, που η ανάπτυξη θα φρενάρει, η Ελλάδα θα πρέπει να επιστρέψει στα πρωτογενή πλεονάσματα.
Με υψηλό βαθμό βεβαιότητας, αυτό σημαίνει με τη σειρά του, ότι κάπου στον όχι και πολύ μακρινό ορίζοντα, ξεπροβάλει το φάσμα της λιτότητας.
Με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει και από πολιτικής άποψης για μία κυβέρνηση (την επόμενη), που ακόμη και αν είναι αυτοδύναμη, θα είναι κοινοβουλευτικά αδύναμη, αφού στην καλύτερη περίπτωση θα έχει 151, άντε 152 βουλευτές…
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr