Δεδομένης της ισχύος των κοινωνικών δικτύων, αναρωτιέται κανείς για παράδειγμα, τι θα ήταν ο Πολάκης, αν δεν χόρευαν όλοι στους ρυθμούς του και πάντως αν τα επίσημα ΜΜΕ τον αγνοούσαν; Δεν υπάρχει αυτονόητη απάντηση και το θέμα είναι πολύ πιο βαθύ.
Στην περίπτωση όμως του ΣΥΡΙΖΑ, του επίσημου κόμματος και των ανακοινώσεων του, δεν μπορεί κανείς να μη σχολιάσει την ανακοίνωση που εκδόθηκε με αφορμή της καταγγελίες της Σοφίας Μπεκατώρου.
Χωρίς υπερβολή, το μεγαλύτερο μέρος της (δύο από τις τρεις παραγράφους) δεν αφορούσαν την υπόθεση, παρά αποσκοπούσαν στο να την μετατρέψουν και αυτή σε πεδίο κομματικής αντιπαράθεσης.
Αναφέρονται λοιπόν τα εξής:
«Η κίνηση της Σοφίας Μπεκατώρου αποτελεί μία γενναία πράξη, μία νίκη πολιτισμού. Δείχνει το δρόμο για μια κοινωνία που δεν θα ανέχεται την σεξουαλική κακοποίηση και την έμφυλη βία. Η στήριξή μας απέναντι στο πρόσωπό της, όπως και σε κάθε θύμα σεξουαλικής κακοποίησης, είναι απόλυτη. Μόνο έτσι μπορούμε να σπάσουμε τις πρακτικές που προστατεύουν τους θύτες και στοχοποιούν τα θύματα.
»Υπό αυτή την έννοια μας προκαλεί αλγεινή εντύπωση που στη δημόσια τοποθέτησή του ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν βρήκε να πει ούτε μια συγνώμη εκ μέρους του κόμματος, ως Πρόεδρος της Ν.Δ., ούτε μια κουβέντα για την αυτονόητη διαγραφή του στελέχους του που κατηγορείται για την κακοποίηση της Σοφίας Μπεκατώρου.
»Οι μικροκομματικές υπεκφυγές και οι τακτικισμοί προσβάλουν πρώτα απ´ όλα τα ίδια τα θύματα που έχουν το θάρρος να υψώνουν το ανάστημά τους».
Αν αυτό δεν είναι στενόμυαλη αντιμετώπιση της πραγματικότητας, τότε τι είναι;
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr