Είναι ενδιαφέρον ότι όσοι τα υποστηρίζουν αυτά δεν στέκονται αναγκαστικά στο τι λέει, αλλά στο ότι λέει ό,τι να ΄ναι, χωρίς κανέναν δισταγμό και ενδοιασμό. Ετσι, θεωρούν ότι τα πάντα περνούν και γίνονται αποδεκτά.

Κάπως έτσι έχει φτιαχτεί και το ανεκτίμητο ψηφιδωτό δηλώσεων του Πρωθυπουργού κατά την διάρκεια της θητείας του, μία σύνθεση αντικρουόμενων και αλληλοαναιρούμενων, πομπωδών τις περισσότερες φορές, αναφορών και «μαργαριταριών». Επί της ουσίας, όλων αυτών που εκθέτουν πολιτικά τον Τσίπρα, αλλά μάλλον υπνωτίζουν τους θαυμαστές του, οι οποίοι κατά τα άλλα ενοχλούνται από το πώς κουνάει τα χέρια του ο Μητσοτάκης, ή αν το χαμόγελό του είναι γοητευτικό ή όχι.

Το ζήτημα είναι ότι όσοι λειτουργούν με το σκεπτικό ότι δεν έχει σημασία τι λέγεται και πώς λέγεται, διολισθαίνουν σε δρόμο πολιτικά επικίνδυνο. Η αποκάλυψη της γλωσσικής και εννοιολογικής ένδειας έχει την σημασία της και δείχνει πολλά για το πρόσωπο. Όπως και το να χρησιμοποιεί κάποιος εκφράσεις που δεν γνωρίζει τι σημαίνουν ή το να υποδύεται τον γλωσσομαθή.

Ένα τελευταίο δείγμα ήταν η αναφορά του Τσίπρα προς τον Θεοδωράκη την Τετάρτη το βράδυ:

«Εγώ θέλω να σας ρωτήσω σήμερα –ρητορικό είναι το ερώτημα, να μου απαντήσετε- εάν εκείνη την εποχή στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ διέδιδαν μαζικά SMS με τα ονόματα, τις διευθύνσεις και τα τηλέφωνα Βουλευτών, τι ακριβώς θα είχε γίνει;», είπε ο Πρωθυπουργός.

Απάντηση δεν πήρε. Αλλωστε το ερώτημα ήταν ρητορικό…

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr