Στην απόπειρά του να τεκμηριώσει την ακροβατική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την αναθεώρηση, ο Πρωθυπουργός είπε την Πέμπτη στην Βουλή, μεταξύ των άλλων:

«Έχω, λοιπόν, την πεποίθηση ότι μια από τις θετικές παρακαταθήκες της κρίσης ήταν η ευαισθητοποίηση των πολιτών όχι μόνον εναντίον των πολιτικών της λιτότητας, αλλά και εναντίον ενός πολιτικού συστήματος που περιορίζει τη συμμετοχή των πολιτών στη λήψη των αποφάσεων, που υποτιμά εν τέλει τον ρόλο και τη νοημοσύνη τους και εγκαθιδρύει ένα καθεστώς αδιαφάνειας σε κρίσιμες επιλογές». Και το έκανε σαφέστερο, συμπληρώνοντας: «Αυτό ήταν άλλωστε και το αίτημα για περισσότερη και ουσιαστικότερη δημοκρατία και για μεταρρύθμιση του κράτους, που αναδείχθηκε τα πρώτα χρόνια της κρίσης από το λεγόμενο “κίνημα των πλατειών”. Εγώ θα έλεγα ειδικότερα της κάτω πλατείας, εκείνης όπου είχε λιγότερα συνθήματα και περισσότερες προτάσεις και περισσότερο αναστοχασμό».

Με λίγα λόγια και με τον τρόπο του, ο κ. Τσίπρας μας λέει ότι τώρα θέλει να δώσει στην «πλατεία» την δυνατότητα να εκφραστεί στο Σύνταγμα (της χώρας).

Φαίνεται να αγνοεί όμως κάτι, αν και εμμέσως το παραδέχθηκε με τα παραπάνω λόγια του. Η «πάνω  πλατεία» είχε καταληφθεί από άλλους, με λιγότερες διαθέσεις αναστοχασμού. Ήταν οι Χρυσαυγίτες. Τις διαθέσεις αυτών πώς μπορεί να τις περιφρονεί έτσι ο κ. Τσίπρας;

Ή μήπως δεν τις περιφρονεί;

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr