Κινούμενη, προφανώς, από το «κομματικό χρέος» και όχι από τις αρχές του Συμβουλίου της Ευρώπης, που επιβάλλουν στα μέλη της κοινοβουλευτικής του συνέλευσης να απέχουν από κομματικές τοποθετήσεις και σχόλια ενάντια στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως είναι αυτό της ζωής, η κυρά Αννέτα έγραψε:

«Εσείς που ουρλιάζετε νυχθημερόν – βλέποντας στην εθνική μας τραγωδία, την ευκαιρία να πλήξετε την κυβέρνηση – έχετε,άραγε, βιώσει την οδυνηρή, βίαιη, απροσδόκητη απώλεια; Έχετε,άραγε, έρθει αντιμέτωποι με τον ξαφνικό θάνατο δικού σας ανθρώπου; Έχετε αναλογιστεί τι αισθήματα προκαλει; Θα ξέρατε τότε, ότι το μόνο που αποζητάς είναι σιωπή και σεβασμός. Όχι ουρλιαχτά και κραυγές «ιερής αγανάκτησης». Δεν καταλαβαίνετε ότι ασχημονείτε;;»

Κάμποσα χρόνια πριν, ο Νίκος Καββαδίας, της είχε δώσει απάντηση, μ’ ένα ποίημα του…

«Η λαμαρίνα! ...η λαμαρίνα όλα τα σβήνει       

Μα ούτε στιγμή δεν ελησμόνησες τα λόγια

που σου 'πανε μια κούφια ώρα στην Αθήνα»

Νίκος Ρούσσης – Στρασβούργο

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr