Ακολούθως, ο Φρανσουά Ολάντ μιλά με κάθε λεπτομέρεια για τις εντάσεις με τους Ευρωπαίους εταίρους γύρω από το ελληνικό ζήτημα και τις δραματικές ώρες πριν την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος, το βράδυ της 26ης Ιουνίου: 

«Πολύ επίσημος, ο Αλέξης Τσίπρας ζητά τηλεφωνική σύσκεψη με τη γερμανίδα Καγκελάριο και το γάλλο Πρόεδρο. Ο τόνος της φωνής του είναι βαρύς. Μάλλον δεν είναι μόνος στο γραφείο του. Εμφανίζεται οργισμένος και χρησιμοποιεί ένα εκδικητικό λεξιλόγιο το οποίο δεν έχει ποτέ άλλοτε χρησιμοποιήσει. Μας ανακοινώνει ότι αρνείται τις τελευταίες ευρωπαϊκές προτάσεις και μας ενημερώνει με τη μια ότι θα καλέσει τον ελληνικό λαό να εκφραστεί σε δημοψήφισμα. ''Ποιο θα είναι το ερώτημα;" τον ρωτάω. "Είναι πολύ απλό", απαντά ο Τσίπρας. "Δέχεστε τη συμφωνία των Βρυξελλών;"¨Και ποια είναι η απάντησή σου;", τον ρωτά η Ανγκελα Μέρκελ. "΄Οχι". Πέφτει βαριά σιωπή. Καταλαβαίνω ότι η εμπιστοσύνη, για την Καγκελάριο, έχει διαρραγεί». 

Ο πρώην Γάλλος Πρόεδρος εξηγεί γιατί αποφάσισε να στηρίξει πολιτικά τον έλληνα Πρωθυπουργό μετά το δημοψήφισμα ώστε να κάνει καινούργια διαπραγμάτευση με τους εταίρους. Αλλά απέναντι στη Γερμανία και τον Σόιμπλε μάλλον δεν ήταν αρκετό. Αυτή η ελληνογαλλική συμμαχία τους οδηγεί στη νύχτα της 12ης Ιουλίου του 2015: «Οι συνομιλίες ξεκινούν σε μια συγκυρία όπου και το χειρότερο είναι δυνατόν. Οι οιωνοί δεν είναι καλοί. Ο Τσίπρας το έχει καταλάβει κι αποφεύγει οποιαδήποτε πρόκληση».

Ο Ολαντ, βλέποντας το αρνητικό κλίμα προτείνει μια συνομιλία για τρεις: «Με βαριά καρδιά αλλά αποφασισμένος να κρατήσει τη χώρα του μέσα στην ευρωζώνη, ο Τσίπρας δέχεται τη συμφωνία που είχε αρνηθεί κι αναλαμβάνει τις ευθύνες του». Κάπως έτσι η Γαλλία είχε καταφέρει, κατά Ολάντ, να προστατέψει τα συμφέροντα της Ευρώπης κι ο Έλληνας Πρωθυπουργός τα σενάρια περί Grexit. «Δεν γνωρίζω αν θα ανταμειφθεί για τις γενναίες επιλογές του, αλλά μπορώ να πιστοποιήσω πως έδρασε ως Ευρωπαίος κι άνθρωπος της Αριστεράς», καταλήγει για το συγκεκριμένο περιστατικό.