Οι επιλογές όπως γράφει, ήταν δύο: το Ποτάμι, «ένα φιλελεύθερο κεντρώο κόμμα υπό την ηγεσία ενός δημοσιογράφου με τον οποίο η Δανάη και εγώ διατηρούσαμε φιλικές σχέσεις» και οι ΑΝΕΛ, που έδειχναν «σφοδρή αντίδραση στα Μνημόνια, αλλά είχαν ακροδεξιές θέσεις σε κοινωνικά ζητήματα, 'έσταζαν' υπερεθνικισμό, συγκαλυμμένο ρατσισμό, έντονο σεξισμό και ομοφοβία.»
Ο κ. Βαρουφάκης εξομολογείται ότι προτιμούσε το Ποτάμι, αλλά υπήρχε ένα ζήτημα: δεν θα επέτρεπε τη ρήξη με τις Βρυξέλλες.
«Θα μου έλεγαν να διαπραγματευτώ με την τρόικα όσο σκληρά θέλω, όμως σε καμία περίπτωση να μην σκεφτώ τη ρήξη. Θα απαντούσα πως δεν υπάρχει λόγος να μπεις σε μια αίθουσα διαπραγματεύσεων αν δεν μπορείς καν να διανοηθείς να βγεις. Όχι, η συγκυβέρνηση με το Ποτάμι θα ήταν στρατηγική αυτοκτονία και εντελώς ανούσια» σχολιάζει.
Τελικά, η επιλογή Καμμένου ήταν «προφανής», όπως λέει. «Ο Αλέξης μού εξήγησε την απόφαση για συγκυβέρνηση με τον Καμμένο απλά και συνοπτικά.
Είχαμε μια επιλογή, μου είπε. Η μία περίπτωση ήταν να σχηματίσουμε κυβέρνηση συνεργασίας με τους ΑΝΕΛ, διορίζοντας τον Καμμένο υπουργό Άμυνας, με τον όρο να μην παρέμβει σε καμία απόφαση σχετικά με τις διαπραγματεύσεις ή με κοινωνικά θέματα, στα οποία θα κυριαρχούσε η προοδευτική ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ.»
Ο κ. Βαρουφάκης λέει πάντως ότι οι πρακτικοί λόγοι αυτής της σύμπραξης δεν απάλυναν την αποστροφή του...
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr