Στη συνέχεια δε έσπευσε να εξομολογηθεί: «Η μεγαλύτερη μου ανησυχία είναι η κοινωνία χαμηλών προσδοκιών, είναι να συμβιβαστεί η κοινωνία με την κατάσταση όπως έχει και με την παραδοχή, ότι δεν υπάρχει άλλη λύση». Σωστά και τα δύο…
Αλλά, αν δεν κάνουμε λάθος, η συμβολή του κ. Βενιζέλου και στα δύο ζητήματα που θέτει ήταν καθοριστική.
Ποιος ο λόγος τώρα, ο πρώην «Ύπαρχος», όπως αρεσκόταν να αυτοαποκαλείται της συγκυβέρνησης με τον Α. Σαμαρά, να ομιλεί σαν να είναι αμέτοχος, σαν ουδέτερος τρίτος, προσπαθώντας να εμφανιστεί με την κατασταλαγμένη σοφία και τη γνώση ενός «υπεράνω»;
Φαίνεται πως το μέγεθος της αυθεντίας του που έχει αγκυροβολήσει υπεροπτικά αρόδο, δεν του επιτρέπει να ξεπέσει στις ακτές της αυτοκριτικής...
Γιώργος Χατζηδημητρίου
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr