Βλέπω τους πολιτικούς μας και αντιλαμβάνομαι το εξής: Αν ρωτήσεις έναν κορυφαίο μάνατζερ, ένα κορυφαίο επιστήμονα, έναν κορυφαίο λογοτέχνη, έναν κορυφαίο γιατρό, "αναλαμβάνεις Πρωθυπουργός της χώρας σου; " κατά πάσα πιθανότητα θα σου απαντήσουν όλοι "Όχι, δεν την ξέρω τη δουλειά, είναι μεγάλη ευθύνη" ή κάτι τέτοιο. Και όμως, εκατοντάδες καφενόβιοι που δεν έχουν τελικά κανένα γνωστικό αντικείμενο, καμμία επαγγελματκή εμπειρία, που δεν γνωρίζουν στοιχειώδη ιστορία, στοιχειώδη οικονομικά, ούτε τη γεωγραφία της χώρας τους, που δεν μιλάνε καν αγγλικά, αλλά θεωρούν οτι είναι πολιτικοί επειδή είναι κομματικά στελέχη ή συνδικαλιστές, είναι έτοιμοι ανά πάσα στγμή να γίνουν Πρωθυπουργοί. Αυτή είναι η διαφορά των απλών ανθρώπων από τους πολιτικούς. Το θράσος. Γ.Ν